هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر در استقرار دوره‌های آموزش ضمن خدمت به صورت مجازی از دیدگاه فرهنگیان شهر ساری در سال 1390 می‌باشد که به روش پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، 5 کارشناس فن‌آوری، 35 مدرس ضمن خدمت و 220 دبیر می‌باشد. نمونه‌گیری، به روش تصادفی طبقه‌ای و حجم نمونه برای بخش فن‌آوری با توجه به تعداد حجم نمونه، به شیوه سرشماری انجام شده است. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق‌ساخته می‌باشد. جهت سنجش روایی پرسش‌نامه، از نظر متخصصان مربوطه استفاده گردید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ، 80/0 به‌دست آمد. تجزیه و تحلیل با نرم‌افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون‌های t تک نمونه‌ای، t گروه‌های مستقل و آزمون تحلیل رگرسیون انجام شده است. نتایج پژوهش، نشان داد که هر سه عامل: سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و انسانی در استقرار دوره‌های مجازی ضمن خدمت مؤثر است. هم‌چنین، از منظر نمونه‌های آماری با وجود این که عوامل نرم‌افزاری سهم بیشتری در استقرار دوره‌های آموزشی ضمن خدمت بازی می‌کنند، بین نظرات دبیران و مدرسان ضمن خدمت تفاوت وجود داشت. تفاصيل المقالة