زمینه: در سالهای اخیر، صنعت بانکداری شاهد رقابت شدید توام با فرصتها و تهدیدهای زیادی بوده است. به طور مسلم هیچ بانکی نمیتواند ارائه دهنده تمامی خدمات ممکن باشد و در زمینه خدماتی که ارائه میدهد، بهترین باشد. هدف پژوهش: به همین منظور هدف اصلی این تحقیق ارائه مدل مناسبی برای بهبود خدمات بانکی بر اساس نظریه مم ها می باشد. روش پژوهش: تحقیق حاضر کاربردی بوده و روش آن توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه مشتریان بانک‌ها می باشند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 209 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده می باشد. به منظور بررسی عوامل موثر بر مدیریت رفتار خدمات بانکی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. داده‌های تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS و لیزرل تحلیل شده‌اند. نتایج پژوهش: نشان می دهد چهار عامل اخلاقی، خدمات رفاهی، مسئولیت پذیری و عوامل سازمانی بر مدیریت رفتار خدمات بانکی اثر معناداری می گذارند و به ترتیب دارای الویت‌های اول تا چهارم از دید مشتری می باشند. تفاصيل المقالة

هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی معیارها و شاخص ها ی مؤثر بر رتبه بندی دانشگاهها با تمرکز بر جنبه های آموزشی است. این پژوهش، به لحاظ روش گردآوری داد ه ها، در زمرۀ پژوهشهای ترکیبی(کمی- کیفی) قرار می گیرد. پژوهش با استفاده از روش ترکیبی نظریه داده بنیاد و دلفی فازی انجام گرفت. بخش کیفی پژوهش از طریق مصاحبۀ باز و هدفمند با خبرگان علمی و صاحبان صنایع و دانشجویان انجام شد به منظور تجزیه وتحلیل داد ه های کیفی از فرایند سه مرحله ای کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. در بخش کمّی پژوهش، از روش دلفی فازی با اعداد فازی مثلثی جهت شناسایی شاخصهای مناسب و اولویت بندی آنها استفاده شد. جامعه آماری در بخش استخراج شاخصها، کلیه پژوهشها و منابع مرتبط با رتبه بندی دانشگاه استفاده شده است و در بخش مصاحبه با خبرگان، افراد صاحب نظر و خبره از دانشگاهای جامع دولتی مستقر در تهران به روش هدفمند انتخاب شدند. براساس تجزیه وتحلیل داده ها هفده مؤلفه و شصت و نه شاخص مؤثر در رتبه بندی آموزشی دانشگاهها شناسایی شد. شش بعد اصلی شامل، استراتژی و اهداف ، منابع مالی، نظام ارزیابی و بازخورد، فرآیند آموزش، تجاری سازی و منابع انسانی می باشد.(در بخش کمی به استخراج شاخصهای آموزشی مناسب و اولویت بندی آنها پرداخته شده است.) مولفه های های شناسایی شده به ترتیب اهمیت عبارتند از: ارتباط با صنعت، منابع آموزشی، مهارت آموزی، تجاری سازی، منابع مالی، برنامه ریزی، اساتید، تعامل بین المللی، استراتژی و اهداف، کارکنان اداری، اخلاق مداری، محتوای آموزش، دانشجویان ، ارزیابی و نظارت، فارغ التحصیلان، ارتباطات فرابخشی و مدیران. نتایج نشان داد آموزش دانشگاهی منجر به بهبود پژوهش و تولیدات علمی می گردد . جهت ارتقای دانشگاهها به تراز جهانی توجه مجدد به آموزش دانشگاهی باید در ساز و کار برنامه های توسعه دانشگاهها قرارگیرد. تفاصيل المقالة