The current geological and tectonic setting of Iran is due to the ongoing convergence between the Arabian and Eurasian Plates, which resulted in the formation of the Iranian plateau, mountain building, extensive deformation and seismicity. The Iranian plateau is characterized by various domains including the continental collision and the oceanic plate seduction. Based on S receiver functions are provided a high resolution image of lithosphere beneath Iran.The current geological and tectonic setting of Iran is due to the ongoing convergence between the Arabian and Eurasian Plates, which resulted in the formation of the Iranian plateau, mountain building, extensive deformation and seismicity. The Iranian plateau is characterized by various domains including the continental collision and the oceanic plate seduction. Based on S receiver functions are provided a high resolution image of lithosphere beneath Iran. In the present work, we used data from teleseismic events (at epicentral distances between 60°-85° with magnitude over 5.7 (Mb)) recorded from 1995 to 2011 at 53 national permanent short period stations which are located in the different geological zones of Iran. The Sp phase conversion arriving at times ranging between 8.6 and 13.0 s delay time. In order to enhance the conversions and reduce the error of the depth determination, the S receiver functions stacked in bins. Arrival times of Sp phases were converted into depth domain using the IASP91 reference velocity model. A relatively shallow LAB at about 80-90 km depth was observed beneath the whole plateau with some exceptions. A low velocity zone was found at about 100 km beneath the Zagros fold and thrust belt and reaching 130 km beneath the Sanandaj-Sirjan Zone, whereas other tectonic zones are recognized by a thin lithosphere of about 80-90 km. This technique can introduce an error up to 10 km in the LAB depth determination. تفاصيل المقالة

روانگرایی یکی از شایع ترین اثرات تغییر شکل زمین در اثر وقوع زمین لرزه است و اغلب علت اصلی آسیب و تخریب ساختمان ها و زیر ساخت ها می باشد. منطقه مورد مطالعه ( گستره چالوس و نوشهر) در نوار ساحلی دریای خزر واقع شده و بر روی مواد سست آبرفتی واقع شده و در طول تاریخ، شاهد زلزله های متعددی بوده است. در این تحقیق، روش سرعت موج برشی (Vs) با به کاربردن 5 رابطه تجربی جهت ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک های شهرهای چالوس و نوشهر با فرض شرایط بدون سمنتاسیون و با سمنتاسیون مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین با توجه به توزیع گمانه های مورد ارزیابی که در قسمت رسوبی گستره مورد مطالعه با سن کمتر از 10000 سال قرار دارند، جواب های با شرایط بدون سمنتاسیون مورد قبول است؛ آنالیزهای انجام شده نشان می دهد که از میان 46 حلقه گمانه، تحلیل شده، 35 گمانه مستعد روانگرایی هستند که بیشتر آن ها در شهرستان نوشهر واقع شده اند. با توجه به مقادیر شاخص پتانسیل روانگرایی بدست آمده در گستره مورد مطالعه بر اساس روش سرعت موج برشی با فرض شرایط بدون سمنتاسیون خاک، 7/8 درصد گستره مورد مطالعه در محدودة 0PL = ، 2/15درصد در محدودة 5>PL >0، 3/41 درصد در محدود 15>PL>5و 8/34درصد در محدودة 15<PL قرار دارند. نظر به این که عمق سطح ایستابی یک پارامتر مهم در روانگرایی خاک می باشد، با توجه به بالا بودن سطح ایستابی، و با در نظر گرفتن پتانسیل بالای لرزه خیزی منطقه، احتمال روانگرایی بالا می رود. تفاصيل المقالة