The overarching goal of this research was to use the FSW method to join the Al 2024 and Al 7075 alloys, examine the structural and mechanical properties of the joint, and eventually find the optimum welding parameters. The welding operation was carried out using a milling machine and a device with cylindrical pins. The transverse cross-section of the weld was used for optical as well as electron microscopy observations. The evaluation of mechanical properties at room temperature i.e., tensile strength and hardness were done. The size of the grains measured using an optical microscope varied between approximately 2.6 and 11 µm. The results of the welding process revealed that the specimen with a traverse speed of 30 mm/min, a rotation speed of 600 rpm, and the highest ultimate tensile strength (195 MPa), and the specimen with a traverse speed of 70 mm/min, a rotation speed of 1200 rpm, and an ultimate tensile strength of 193 MPa were selected as the optimum specimens due to their off-fusion-zone failure, their high strength in the tensile strength test, and their adequate input heat. Moreover, in the specimen with the traverse speed of 100 mm/min and the rotation speed of 600 rpm, the highest percentage of elongation (3.80%) was observed in the tensile strength test. The results from the tensile test indicated that with a decrease in the traverse speed, the tensile strength of the specimens increased, the elongation percent decreased, and the stirring improved. تفاصيل المقالة

در این تحقیق اتصال نانو کامپوزیت زمینه آلومینیومی تقویت شده با ذرات آلومیناید وانادیوم با استفاده از فرآیند اتصال فاز مایع گذرا و ارزیابی خواص آن، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. همچنین اثر تغییرات دما و زمان اتصال بر خواص اتصال بررسی شد. برای این منظور ابتدا نانو کامپوزیت Al-Al3V جهت اتصال آماده سازی شد. از فلز مس به عنوان لایه واسطه، استفاده شد و اتصال این قطعات به روش فاز مایع گذرا، در دماهای 560، 580 و 600 درجه سانتی گراد و زمان های 20، 40 و 60 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. جهت ارزیابی ریز ساختار درز اتصال و اطراف آن از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. همچنین بررسی استحکام برشی اتصال ها توسط دستگاه تست فشار انجام شد. نتایج نشان داد در دمای 580 و 600 درجه‌سانتی‌گراد اتصال بهتری نسبت به بقیه نمونه ها ایجاد شده است. با افزایش دمای اتصال، حجم مذاب ایجاد شده در درز اتصال بیشتر شده و لذا سطح وسیع تری از درز اتصال توسط مذاب پر شد. با توجه به نمودارهای سختی سنجی بدست آمده بیشترین میزان سختی در درز اتصال و اطراف آن در دمای 600 درجه‌سانتی‌گراد در زمان 20 دقیقه است که دلیل آن نفوذ مس و ذرات رسوبی Al2Cu بیشتر در اطراف درز اتصال است. بیشترین استحکام برشی مقدار 65 مگاپاسکال برای اتصال ایجاد شده در دمای 600 درجه‌سانتی‌گراد در زمان 40 دقیقه به دست آمد. تفاصيل المقالة

در این بررسی اتصال نفوذی فولاد- تنگستن با استفاده از لایه میانی تیتانیومی خالص انجام شد. نمونه­ها در فیکسچر مناسب تحت فشار MPa 5 درون کوره با اتمسفر آرگون در دما­ها و زمان­های مختلف قرار گرفتند. تصاویر میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نمونه­ها نشان­دهنده تشکیل ناحیه نفوذی قابل تشخیص در فصل مشترک تنگستن- تیتانیوم و نفوذ بسیار کم تیتانیوم در فولاد است. همچنین با افزایش زمان و دمای فرایند، طول ناحیه نفوذی افزایش یافته است. نتایج آزمون طیف­سنجی تفکیک انرژی پرتو­ی ایکس (EDS) نیز نفوذ تیتانیوم در تنگستن و نفوذ بسیار ناچیز تیتانیوم در فولاد را تایید کرد. نتایج حاصل از پراش پرتو ایکس نمونه­ها بیان­گر حضور فاز­های Ti-α، Ti-β و ترکیبات بین فلزی FeTi و Fe₂Ti در نمونه­ها است. نتایج حاصل از ریز­سختی­سنجی نمونه­ها نشان می­دهد که بیش­ترین سختی مربوط به نمونه 1000T1Hو در فصل ­مشترک تیتانیوم- فولاد بوده که علت آن حضور ترکیبات بین­فلزی (FeTi و Fe₂Ti) است. با توجه به نتایج آزمون استحکام برشی، نمونه 950T1H دارای بیش­ترین استحکام برشی بوده و با افزایش زمان و دمای اتصال، این میزان به دلیل افزایش ترکیبات بین­فلزی کاهش یافته است. با توجه به نتایج به­دست آمده از آزمون­ها، دمای 900 و زمان 1 ساعت دما و زمان بهینه برای جوشکاری نفوذی فولاد- تنگستن است. تفاصيل المقالة