مسأله‌ی بحران‌های زیست‌محیطی در سال‌های اخیر در محافل علمی اهمیّت زیادی پیدا کرده، زیرا طی سال‌ها عوامل متعددی از جمله فساد مالی و اداری باعث تخریب محیط‌زیست شده است. لذا در این پژوهش تلاش شده است، به بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم شاخص‌ فساد مالی و اداری (شاخص فساد بر مبنای ریسک بین‌الملل) بر شاخص‌ کیفیت زیست‌محیطی (شاخص انتشار دی‌اکسیدکربن) طی دوره‌ی زمانی 2018-1984 و با استفاده از رویکردهای حداقل مربعات کاملا اصلاح شده (FMOLS)، میانگین گروهی تلفیقی (PMG)، میانگین گروهی (MG) برای کشورهای گروه D8 پرداخته شود. نکته بارز در این پژوهش تفکیک اثرات فساد بر آلودگی به صورت مستقیم، غیرمستقیم و کلی است. به طوری که برآورد اثرات مستقیم، غیرمستقیم و کل در هر دو مدل برآوردی FMOLS و PMG هر سه به صورت افزایشی بوده است. این نتایج بیانگر آن است که در مدل اثرات مستقیم رابطه بین دو متغیر فساد و انتشار CO2 دارای رابطه U شکل است. یعنی ابتدا با افزایش فساد، انتشار CO2 و آلودگی کاهش می‌یابد به دلیل آنکه لایه‌های اولیه ظهور فساد معمولاً با بهبود متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی همراه است ولی در بلندمدت و با افزایش درجه فساد و بروز یافتن فساد در تمام لایه‌های سازمانی و نهادی، آلودگی نیز افزایش خواهد یافت. در مدل اثرات غیرمستقیم نیز با افزایش فساد در ابتدا رشد اقتصادی افزایش می‌یابد ولی با رسیدن به نقطه ماکزیمم خود و افزایش بیش از حد فساد در یک کشور، میزان رشد اقتصادی نیز به مراتب کاهش می‌یابد و یک رابطه U معکوس شکل می‌گیرد. تفاصيل المقالة