به منظور بررسی اثر منبع و مقدار مصرف پتاسیم بر ویژگی‌های کیفی چغندرقند تحت شرایط آبیاری کامل و محدود، آزمایشی مزرعه‌ای در شهرستان جوین واقع در استان خراسان رضوی در سال زراعی 90-1389 اجرا شد. آزمایش به صورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. عوامل مورد بررسی شامل آبیاری در دو سطح آبیاری کامل با دور آبیاری 10 و آبیاری محدود با دور آبیاری 20 روز، منبع پتاسیم در دو سطح سولفات پتاسیم و کلرید پتاسیم و مقدار مصرف پتاسیم در سه سطح صفر (شاهد)، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار K2O بودند. نتایج نشان داد که آبیاری محدود، غلظت سدیم ریشه را نسبت به تیمار آبیاری کامل، 8/16 درصد افزایش داد. سایر ویژگی‌های کیفی چغندر قند تحت تأثیر سطوح مختلف آبیاری قرار نگرفت. استفاده از کلرید پتاسیم، باعث افزایش میزان ماده خشک و کاهش محتوای نیتروژن ریشه در مقایسه با سولفات پتاسیم گردید. با افزایش مقدار مصرف پتاسیم، درصد قند ناخالص، قند خالص، خلوص قند و ضریب قلیائیت ریشه افزایش یافت، امّا درصد قند ملاس، محتوای پتاسیم، سدیم و نیتروژن ریشه کاهش نشان داد. بالاترین مقادیر قند ناخالص، قند خالص، خلوص قند و ضریب قلیائیت ریشه و همچنین کمترین درصد قند ملاس ، محتوای پتاسیم، سدیم و نیتروژن ریشه در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار K2O مشاهده گردید. با توجه به نتایج، در شرایط اقلیمی مشابه، استفاده از مقادیر بالای پتاسیم به ویژه به شکل کلرید پتاسیم، جهت بهبود ویژگی‌های کیفی چغندر قند تحت شرایط آبیاری کامل و محدود قابل توصیه می‌باشد. تفاصيل المقالة