این پژوهش به منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی روی، بر و منگنز بر عملکرد گلرنگ رقم محلی اصفهان تحت شرایط مختلف رطوبتی در بهار و تابستان 1394 در منطقه قزوین انجام شد. این آزمایش به صورت کرت‌های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل: دور آبیاری در 3 سطح (I1: آبیاری هر 6 روز یکبار، I2: آبیاری هر 9 روز یکبار و I3: آبیاری هر 12 روز یکبار) به عنوان عامل اصلی و محلول‌پاشی عناصر ریزمغذی در 8 سطح (M1: Zn، M2: B، M3: Mn، M4: B + Zn، M5: Mn + Zn، M6: B + Mn، M7: B + Zn + Mn: M8: آب خالص (شاهد)) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ساده آبیاری و اثر ساده محلول‌پاشی بر عملکرد دانه گلرنگ معنی‌دار بودند. نتایج مقایسه میانگین‌های اثر آبیاری بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین عملکرد دانه متعلق به تیمار آبیاری 6 روز با میانگین 1584 کیلوگرم در هکتار بود و تیمارهای 9 و 12 روز آبیاری به ترتیب با میانگین‌های 1438 و 1306 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را داشتند و از نظر آماری در یک گروه آماری مشترک قرار داشتند. نتایج مقایسه میانگین‌های اثر سطوح محلول‌پاشی بر عملکرد دانه نشان داد که تیمار روی + منگنز + بور با میانگین 1579 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بود و کمترین مقدار عملکرد دانه متعلق به تیمار شاهد با میانگین 1262 کیلوگرم در هکتار بود. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی تاریخ کاشت و نیز بررسی واکنش ارقام مختلف به تاریخ کاشت های متفاوت در سال زراعی 92-1391 سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قاملو اجرا شد. آزمایش اول تحت شامل تاریخ کاشت پاییزه بود و کشت ارقام گلرنگ در 20 مهرماه سال 1391انجام گرفت. کشت ارقام در تاریخ 25 آذر ماه سال 1391 به صورت کشت انتظاری در آزمایش دوم انجام شد و کشت آزمایش سوم به صورت بهاره در 14 فروردین ماه صورت گرفت. در هر آزمایش 6 رقم و لاین گلرنگ کشت گردید. با بررسی نتایج حاصل از مقایسه میانگین اثر متقابل تاریخ کاشت و رقم بر صفت عملکرد دانه مشاهده می شود که بیشترین میزان عملکرد دانه در رقم پدیده در شرایطی که کشت به صورت پاییزه انجام گیرد بدست آمد و نیز نتایج گویای این مطلب می باشد که در کشت پاییزه نسبت به سایر تاریخ های کاشت عملکرد بیشتری حاصل می شود (7/869 کیلوگرم در هکتار). کمترین میزان عملکرد نیز در رقم سینا در شرایط کشت بهاره حاصل شد (5/155 کیلوگرم در هکتار). در یک نتیجه گیری کلی و با توجه به اثرات دوگانه تاریخ کاشت و رقم و با توجه به نتایج این آزمایش می توان بیان کرد که کشت پاییزه ارقام فرامان و پدیده در شرایط آب و هوایی منطقه کردستان می تواند نسبت به سایر ارقام مطلوبتر باشد. تفاصيل المقالة

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر محلول پاشی آهن و روی بر عملکرد کمی و کیفی کلزا در منطقه بوئین زهرا انجام شد. این ازمایش به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. رژیم آبیاری در 3 سطح (I1: آبیاری معمول، I2: قطع آبیاری از مرحله گلدهی به بعد و I3: قطع آبیاری از مرحله خورجین دهی به بعد) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی عناصر ریزمغذی در 4 سطح (M1: آب خالص (شاهد)، M2: Fe، M3: Zn و M4: Zn + Fe به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری، محلول پاشی و اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی بر عملکرد دانه معنی دار بودند. نتایج مقایسه میانگین های اثر رژیم آبیاری بر عملکرد دانه نشان داد که آبیاری نرمال با میانگین 3544 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت. کمترین عملکرد دانه متعلق به تیمار قطع آبیاری در مرحله گلدهی با میانگین 2793 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج مقایسه میانگین های اثر محلول پاشی بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین عملکرد دانه متعلق به تیمار محلول پاشی آهن + روی با میانگین 3519 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج مقایسه میانگین های اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در تیمار محلول پاشی آهن + روی در شرایط آبیاری نرمال اتفاق افتاد. تفاصيل المقالة

این تحقیق در تابستان 1397 در منطقه قزوین به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر رشد و عملکرد دو رقم ماش در کشت دوم صورت پذیرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. عامل تاریخ کاشت در سه سطح (10 تیر، 25 تیر و 9 مرداد) به عنوان عامل اصلی و دو رقم پرتو و VCA به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر تاریخ کاشت و رقم بر عملکرد دانه در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین های اثر سطوح تاریخ کاشت بر عملکرد دانه نشان داد که تاریخ کاشت 10 تیر با میانگین 3/562 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص داد. کمترین عملکرد دانه در تاریخ کاشت 9 مرداد با میانگین 9/388 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. نتایج مقایسه میانگین های اثر رقم بر عملکر دانه نشان داد که رقم پرتو با میانگین 1/478 کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم VCA برتری معنی داری داشت. تفاصيل المقالة

این تحقیق در شهرستان قزوین، با هدف بررسی تأثیر محلول پاشی عناصر ریزمغذی آهن، روی و عنصر کلسیم بر عملکرد عدس دیم انجام شد. این آزمایش بصورت کرت های یک بارخردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکراراجرا شد. شرایط رطوبتی در 2 سطح (I1: بدون آبیاری (دیم) I2: آبیاری قبل از گلدهی) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی در 5 سطح (M1: کلسیم، M2: روی، M3: آهن، M4: کلسیم + روی + آهن و M5: آب خالص، (شاهد)) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری (در سطح 5 درصد)، محلول پاشی (در سطح 1 درصد) و اثر متقابل آبیاری × محلول پاشی (در سطح 5 درصد) بر عملکرد دانه معنی دار بود. نتایج نشان داد که آبیاری تکمیلی باعث افزایش قابل توجه عملکرد دانه ( 6/811 کیلوگرم در هکتار) شد. نتایج مقایسه میانگین های اثر محلول پاشی بر میزان عملکرد دانه نشان داد که تیمار محلول پاشی آهن + روی + کلسیم با میانگین 5/729 کیلوگرم در هکتار بیشترین میزان عملکرد دانه را داشت که با تیمار محلول پاشی روی در یک گروه آماری مشترک قرار داشتند. در بین سطوح محلول پاشی کلسیم کمترین تأثیر را در افزایش عملکرد دانه داشت. نتایج مقایسه میانگین های اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین میزان عملکرد دانه در تیمارهای محلول پاشی آهن + روی + کلسیم و محلول پاشی روی به تنهایی در شرایط آبیاری تکمیلی مشاهده شد. این نتایج بیانگر این بود که اختلاف بین سطوح محلول پاشی از نظر عملکرد دانه در شرایط آبیاری تکمیلی نسبت به شرایط دیم بیشتر مشهود بود، بدین معنی که تأثیر محلول پاشی در شرایط آبیاری تکمیلی بیشتر بود. تفاصيل المقالة