در برنامه‌ریزی و مدیریت بهینه منابع طبیعی، آگاهی از چگونگی تغییرات پوشش اراضی و کاربری اراضی و عوامل ایجادکننده آن بسیار ضروری هستند. در این زمینه داده‌های سنجش از دور، از قابلیت بالایی برای بررسی تغییرات زمانی و مکانی پوشش اراضی و کاربری اراضی برخوردار هستند. هدف از تحقیق حاضر پیش‌بینی و بررسی روند تغییرات کاربری اراضی و پوشش اراضی در منطقه زهک دشت سیستان می‌باشد. بدین منظور نقشه‌های کاربری و پوشش اراضی از تصاویر ماهواره‌ای لندست سال‌های 1987، 2001 و 2018 به روش طبقه‌بندی نظارت شده، ماشین بردار پشتیبان تهیه شــد. سپس با استفاده از نقشه کاربری اراضی سال‌های 1987 و 2001 پوشش اراضی در سال 2018 پیش‌بینی شد. کاربرد نقشه کاربری اراضی سال‌های 2001 و 2018 پوشش اراضی مربوط به سال 2030 با استفاده از روش‌ تلفیقی زنجیره مارکوف و سلول‌های خودکار پیش‌بینی شد. برای تحلیل روند تغییرات کاربری و پوشش زمین سال 2001-1987، 2018-2001 و سال 2030-2018 از مدل‌ساز تغییر سرزمین استفاده شد. نتایج نشان داد در دوره زمانی 2001 – 1987 سطوح کاربری‌های زراعت آبی 2013 هکتار، پوشش درختی 1117 هکتار، منابع آب 2391 و اراضی بایر 9535 هکتار کاهش یافته است. همچنین مساحت کاربری‌های منطقه مالچپاشی 192 هکتار و تپه‌های ماسه‌ای 14864 هکتار افزایش داشتند. طی بازه زمانی 2018 – 2001 سطوح کاربری‌های زراعت آبی 3533 هکتار و اراضی بایر 3707 هکتار کاهش و مساحت کاربری‌های پوشش درختی 313 هکتار، منابع آب 5385 هکتار، منطقه مالچپاشی 247 هکتار و تپه‌های ماسه‌ای با 1295 هکتار افزایش داشته است. در پیش‌بینی دوره زمانی 2030 – 2018 سطوح کاربری‌های زراعت آبی به میزان 1098 هکتار، تپه‌های ماسه‌ای 527 هکتار و اراضی بایر 2020 هکتار کاهش می‌یابد. در این پیش‌بینی عرصه کاربری‌های پوشش درختی 16 هکتار، پهنه‌های آبی 3607 هکتار، منطقه مالچپاشی 23 هکتار افزایش خواهد یافت. تفاصيل المقالة

یکی از موضوعات مهم در هیدرولوژی کیفیت آب رودخانه ها است، زیرا عمده فعالیت‌های آب‌شناسی در جهت تامین آب برای مصارف کشاورزی، شرب و صنعت می‌باشد. شاخص کیفیت آب، یکی از شاخص‌های پرکاربرد به‌منظور طبقه‌بندی کیفیت آب‌های سطحی است. بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی و تحلیل تغیییرات درازمدت داده‌های کیفیت رودخانه تالار در حوزه آبخیز تالار با استفاده از شاخص‌های (Na، SO4 و TDS) و نیز روندیابی این شاخص‌ها با استفاده از آزمون ناپارامتری من-کندال می‌باشد. سه ایستگاه واقع در حوزه آبخیز تالار که در بازه زمانی 1348 الی 1392 دارای آمار بودند، انتخاب و آزمون بر روی داده‌های سالانه و فصلی آن‌ها اعمال گردید. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان دهنده وجود روند صعودی معنی‌دار در میزان Na و TDS سالانه و فصلی بوده، ولی روند SO4 تنها به‌صورت سالانه و در فصل بهار دارای روند صعودی معنی‌دار بوده و در سایر فصول روند صعودی غیرمعنی‌دار در سطح اطمینان 95 درصد داشته است. کیفیت نمونه‌های آب از نظر شاخص‌های سدیم و سولفات مطابق نمودار شولر در حد مطلوب و برای شاخص TDS در حد مجاز می‌باشد. به‌طور کلی می‌توان علت آلودگی آب رودخانه تالار و روند صعودی و افزایشی شاخص‌های مورد نظر را ناشی از افزایش دخالت‌های انسانی و کاربری‌های کشاورزی در اطراف رودخانه و نیز ورود فاضلاب‌های خانگی و صنعتی به رودخانه دانست که موجب خواهد شد اکوسیستم رودخانه در معرض خطر و نابودی قرار گیرد. تفاصيل المقالة

Due to rapid industrialization and urbanization, environmental pollution has become a significant concern in developing countries; therefore, the main objective of the current study is to determine some of the heavy metal (HM) concentrations in the leaves of dusty miller (Cineraria maritima) and purstane (Mesembryanthemum cordifolium) in different general bus terminal along with the green spaces in the Yazd city. The total concentrations of cadmium (Cd), cobalt (Co), copper (Cu), nickel (Ni), lead (Pb), zinc (Zn), iron (Fe), and manganese (Mn) in the plant samples were measured using atomic absorption spectrophotometry after digestion with acid. All statistical analysis have been conducted, using SPSS 20.0 statistical package. The results showed that the concentration of some HM in the Ghadir passenger terminal and Quran Gate terminal at ornamental plants was higher than the other bus stand. Interaction effects of location and ornamental plants were significant for Mn, Co, Pb, Zn, and Cu metals (P˂ 0.01). According to factor analysis, four factors had the highest variances (Mn, Co, Pb, and Zn). The Pearson correlation analysis between heavy metals found in the ornamental plants showed a lively and, significant correlation between the percentages of Pb with Co and Zn with Mn (P˂ 0.01), with correlation coefficients of 0.88 and 0.62). According to the results, these plants are one of the most resistant ornamental species. Therefore, in dry and semi-arid areas such as Yazd, it is suitable for beautifying green spaces, parks, and urban boulevards and the creating healthier air. تفاصيل المقالة

Nepeta species are widely used as medicine plants because of their anti-spasmodic, diuretic, anti-septic, anti asthmatic anti spasmodic, and tonic effects. Nepeta species also have anti-bacterial, anti-fungal, anti-viral and anti-inflammatory activities. Germination and seedling growth are two important stages of the plant development and plant survival. Soil texture is one of the environmental factors, which affects the germination mechanism. In order to evaluate the effects of seed source and soil texture on the germination of N. asterotricha as a medicinal plant, an experiment was conducted in a factorial arrangement based on a completely randomized block design with four replications in 2014. The studied factors included different sources of seed collection (Sanij, Dehbala, Dareshir, Tezerjan) and three types of soil texture (Sand, Sandy loam and Silty clay). Results indicated that N. asterotricha germination was affected by the origin of seed source (altitude, direction, and slope). Seeds collected from Sanij and Tezerjan had the highest and lowest germination percent, respectively. Among different soil textures, soils with sand and sandy loam texture had the best performance. Results showed significant effects of seed sources and soil texture interaction affects the seed germination percent and germination rate (p≤0.01). Seed sources had different responses to soil textures indicating that seed collected from different areas may be compatible with specific soil texture. In general, the light soil textures had better effects on seed germination traits of N. asterotricha. تفاصيل المقالة

More than one-third of the earth is characterized by arid and semi-arid climate and desertification phenomenon in these areas has been intensified in recent decades. This study aims to investigate the trend of desertification using vegetation indices and Iranian Model of Desertification Potential Assessment (IMDPA) in Abarkooh Plain, Yazd province, Iran. The satellite images (Landsat images in May 1987, 2000 and 2013) were used to map the land uses in the region. After the image preprocessing with a supervised classification method (support vector machine) that had the highest accuracy in all years, the map of land use changes was prepared in five kinds of land uses such as residential and industrial lands, agriculture and horticulture lands, arid and desert lands, playa and saline soils, and mountainsT .hen, the desertification map of Abarkooh Plain was prepared by calculating the Normalized Difference Vegetation Index (NDVI( and Modified Soil Adjusted Vegetation Index )MSAVI( according to IMDPA model. Three criteria, urban and residual lands to agricultural land ratio (Ur/Ag), plant canopy density and vegetation renewal indicators were used in IMDPA model. On the basis of the Ur/Ag ratio, 5.74%, 6.74% and 87.52% of the region were characterized by severe, moderate and low desertification, respectively due to land-use change factors. In the viewpoint of aboveground canopy density indicator, desertification in the area was classified into four classes including very severe, severe, moderate, and low desertification. In this regard, 99.06%, 0.76%, 0.13% and 0.05% of the areas are put in very severe, severe, moderate and low desertification classes, respectively. According to vegetation renewal indicator, 92.51%, 3.21% and 4.28% of the area were characterized as unchanged, low and very severe desertification, respectively. تفاصيل المقالة

In order to investigate the effect of contour furrow on the vegetation and soil characteristics, a study was conducted at Bolbol rangelands, Ashkazar, Yazd Province, Iran in 2020. The implementation of contour furrow was done previously at the rangeland in the area of 100 ha in 2006. Data were collected at both contour furrow site and outside it (control site). At each site, four transects (300 m) were established at the distance of 100 m from each other. Along each transect, 15 plots (2 m2) were established at a distance of 12 m from each other. At each plot, the vegetation characteristics (vegetation percent, richness and diversity of species, Artemisia sieberi canopy cover) and soil characteristics (soil permeability, soil moisture and carbon stabilization) were measured. The obtained data of sites were compared using independent T test. According to the results, the vegetation percent and canopy cover of Artemisia sieberi increased by 29.5% and 47.7% than that for control, respectively (p≤0.01). The effect of contour furrow on species diversity index was significant (p≤0.05) and the diversity index was increased by 23% than that for control. The soil moisture was compared in both sites in May, August and November. Result showed that soil moisture increased by 66.4 % (p≤0.01) in May. An increase of 12.5% of carbon storage was observed in the soil at the contour furrow site as compared to the control site (p≤ 0.01). It was concluded that the implementation of contour furrow coupled with planting of Artemisia sieberi was successful in combating desertification in this research area. تفاصيل المقالة

شوری خاک از عوامل اصلی تأثیرگذار بر رشد و نمو گیاهان است. گیاه رمس Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss. به‌عنوان یک گونه شورپسند، سطح وسیعی از اراضی بیابانی را به خود اختصاص داده و تاثیر قابل توجه در کنترل فرسایش بادی دارد. در پژوهش حاضر تغییرات اسیدهای آمینه و موادمعدنی گیاه رمس و ارتباط آنها در دو منطقه از شهرستان بافق با شرایط متفاوت خاکی (خاک شور-سدیمی پلایا و غیر شور تپه‌های ماسه‌ای) در سال 1395 بررسی شد. نمونه برداری با طرح کاملا تصادفی و با 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد در هر دو رویشگاه اسید آمینه سرین بیشترین سهم را در شکل‌گیری محتوی کل اسیدآمینه گیاه به عهده داشت. محتوی کل اسیدآمینه در دو منطقه اختلاف معنی‌داری در سطح یک درصد (01/0p<) داشت به‌طوری‌که در رویشگاه ماسه ای با 75/431 پی‌پی‌ام بیش از رویشگاه پلایا با 38/268 پی‌پی‌ام بود. اسیدآمینه آسپارژیک، گلوتامیک، سرین، گلیسین، آلانین، تیروزین، والین، متیونین در رویشگاه ماسه‌ای بیش از رویشگاه پلایا بود. در حالی که اسیدآمینه گلوتامین و ترئونین در رویشگاه پلایا مقدار بیشتری داشت. نتایج بررسی مواد معدنی نشان داد بیشترین میزان فسفر، سدیم، کلر، آهن، منگنز، روی و مس در رویشگاه پلایا و بیشترین میزان نیتروژن در رویشگاه ماسه‌ای بود. با توجه به تجمع یون‌هایی از قبیل سدیم در بافت گیاه در پلایا، می‌توان مهمترین پاسخ فیزیولوژیکی گیاه رمس جهت تنظیم پتانسیل اسمزی را رقیق شدن شیره واکوئلی گیاه با تعدیل غلظت یون‌ها در اندام گیاه دانست و نقش اسمولیت‌هایی نظیر اسیدهای آمینه را در درجات بعدی در نظر گرفت. تفاصيل المقالة