هدف پژوهش حاضر آزمون نقش میانجی‌گری اهمال‌کاری تحصیلی در رابطه ی بین امیدواری با پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان بود. شرکت‌کنندگان پژوهش 150 دانش‌آموز پسر پایه هشتم متوسطه اول بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پژوهش شامل پرسشنامه اهمال‌کاری سولومون و راثبلوم، پرسشنامه امیدواری اشنایدر و معدل دانش‌آموزان بود. آزمون مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم مدل پژوهش، به ترتیب، با استفاده از روش‌های مدل معادلات ساختاری و بوت استرپ انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که امیدواری و پیشرفت تحصیلی به ترتیب پیشایند و پیامد اهمال‎کاری تحصیلی در دانش‌آموزان هستند. همچنین، یافته‌ها نشان داد که اهمال‌کاری تحصیلی میانجی‌گر معنی‌دار رابطه امیدواری به پیشرفت تحصیلی است. یافته‌های این پژوهش می‌تواند برای مشاوران مدارس، روانشناسان تربیتی و معلمین در کاهش مشکلات اهمال‌کاری و مشکلات تحصیلی دانش‌آموزان کمک‌کننده باشد. تفاصيل المقالة

هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه‎ای پرخاشگری واکنشی در رابطه بین حساسیت به قربانی شدن با احساس تنهایی در نوجوانان بود. 349دانش‌آموز پسر مقطع راهنمائی با استفاده از روش‌ نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند.ابزار اندازه‌گیری پژوهش شامل پرسشنامه حساسیت به عدالت، پرسشنامه پرخاشگری واکنشی‌ـ‌کنشی و مقیاس احساس تنهایی بود.سپس سیاهه حساسیت به عدالت(بوندو و السنر، ۲۰۱۵)، پرسشنامه پرخاشگری کنشی واکنشی(رین و دیگران، ۲۰۰۶)و مقیاس احساس تنهایی(راسل، ۱۹۹۶)اجرا شدند.جهت تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهشاز روش تحلیل مسیر و آزمون بوت استرپ استفاده شد.نتایج نشان داد که حساسیت به قربانی شدن و احساس تنهایی به ترتیب پیشایند و پیامد معنی‌دار پرخاشگری واکنشی هستند.به علاوه، نتایج نشان داد که پرخاشگری واکنشی در ارتباط بین حساسیت به قربانی شدن و احساس تنهایی نقش واسطه‌ای دارد.درنهایت، این یافته‌ها می‌تواند برای مشاوران مدارس، روانشناسان تربیتی و معلمان در کاهش مشکلات پرخاشگری نوجوانان کمک‌کننده باشد. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه یادگیری اجتماعی‎ـهیجانی بر بهبود انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان انجام شد. طرح این پژوهش شبه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون‎ـ پس‌آزمون همراه با گروه گواه و جامعه آماری آن شامل همه دانش‌آموزان پسر دوره دبیرستان در شهر زنجان بود. ابتدا یک مدرسه با روشنمونه‎برداریدردسترس انتخاب شد، سپس آزمودنی‎ها با روش نمونه‌برداریتصادفی، انتخاب (تعداد 44 نفر) و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه قرار گرفتند (تعداد 22 نفر). بسته آموزشی مهارت‌های اجتماعی‎ـ هیجانی به مدت دوازده جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت به گروه آزمایشی آموزش داده شد، اما گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان (گرین، میلر، کروسن، دوک و آکی،2004) و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) بود. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر یادگیری اجتماعی‎ـ هیجانی بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی تأثیر مثبت معناداری دارد. همچنین یادگیری اجتماعی‎ـ هیجانی از عوامل مؤثر بر انگیزش یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی است. بر همین مبنا، به کارشناسان آموزش‌وپرورش پیشنهاد می‎شود که برای داشتن دانش‌آموزانی با انگیزش و خودکارآمدی تحصیلی بالا، به نقش یادگیری اجتماعی‎ـ هیجانی توجه ویژه داشته باشند‎ـ تفاصيل المقالة