هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر کمالگرایی بر مسئولیت پذیری با میانجی گری اضطراب امتحان در دانشجویان انجام گرفت. روش: روش پژوهش ازنظر هدف، کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران در سال تحصیلی 1397-1396 بود. برای انتخاب نمونه‌ از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای استفاده شد و بر این اساس 761 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: اضطراب امتحان ساراسون (1984)، کمال‌گرایی فلت و هویت (1991) و مسئولیت‌پذیری کالیفرنیا (1951) که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه‌ها از طریق نرم‌افزار Spss-V24 و AMOS-V8.8 در سطح معناداری 0.01انجام شد. همچنین به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد کمال‌گرایی اثر غیرمستقیم به‌واسطه اضطراب امتحان بر مسئولیت‌پذیری داشت. کمال‌گرایی بر مسئولیت‌پذیری اثر مستقیم معنادار داشت، بعلاوه کمال‌گرایی بر اضطراب امتحان اثر مستقیم معنادار داشت و همچنین اضطراب امتحان بر مسئولیت ‌پذیری اثر مستقیم معنادار داشت. درمجموع شاخص‌های مدل قابل‌ قبول و مدل اصلاحی از برازش مناسب برخوردار بود (P<0.01) نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که کمال‌گرایی و مسئولیت‌پذیری نقش مهمی در اضطراب امتحان دارند بنابراین در نظر گرفتن این عوامل در اقدامات درمانی و آموزشی جهت کاهش اضطراب امتحان می‌تواند بسیار مؤثر باشد. تفاصيل المقالة

هدف این پژوهش بررسی روابط ساختاری بین رفتار اخلاقی و خرد با نقش واسطه‌ای خودمهارگری بود. طرح این پژوهش، همبستگی وجامعهآماریآن،دانشجویاندانشگاهجامععلمیکاربردیتهراندرسال1397بود. 370 نفر به روش نمونه‌برداریخوشه‌ایچندمرحله‌ای انتخابشدندوسیاهه سبک‌هایرفتاراخلاقی (تقی‌لو، 2017)، مقیاسخودمهارگری(تانجنی، بامیستر و بون، 2004) و مقیاس خردمندی (اشمیت، مالدون و پاندرز، 2012) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‎ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که اثر خودمهارگری بر مردم‌محوری اخلاقی و وظیفه‌محوری اخلاقی به‌صورت مستقیم و در جهت مثبت و بر خودمحوری اخلاقی به‌صورت مستقیم و در جهت منفی بود. اثر مستقیم خرد نیز بر خودمهارگری مثبت معنادار بود ولی بر مردم‌محوری، وظیفه‌محوری و خود‌محوری اخلاقی معنادار نبود. اگرچه خرد از طریق نقش واسطه‌ای خودمهارگری، بر مردم‌محوری و وظیفه‌محوری اخلاقی تأثیر مثبت و بر خودمحوری اخلاقی تأثیر منفی داشت که نشانگر اهمیت نقش خودمهارگری است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که برای ترویج رفتار اخلاقی، بهتر است بر تقویت خودمهارگری در برنامه‌ریزی‌های تربیتی و آموزشی تأکید شود. تفاصيل المقالة

هدف پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی‌ پرسشنامه خودکنترلی بود. در این پژوهش، از روش توصیفی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی تهران در سال 1397 بودند که 370 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب‌ شدند و فرمفارسیپرسشنامۀخودکنترلی(تانجنی، بامیستر، بون، 2004) و پرسشنامه رفتار اخلاقی(تقی لو،2017) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها، ابتدا داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی بررسی شدند. نتایج نشان داد که شاخص‌های برازندگی در حد قابل پذیرش نبودند. سپستحلیل عاملیاکتشافی با رویکرد مؤلفه های اصلی برای استخراج مؤلفه های منطبق بر فرهنگ ایرانی به کار گرفته شد که در پی یافته‌های تحلیل، دو عامل منسجم شناسایی و تحت عناوین کنترل تکانه (14 گویه) و قدرت ایگو (10 گویه) نامگذاری شدند و به ترتیب 19/20 و 12/33 از واریانس درکل آزمون را تبیین کردند. نتایج تحلیل نشان داد دو مؤلفه کنترل تکانه و قدرت ایگو با یکدیگر و با دو مؤلفه وظیفه مداری و مردم مداری پرسشنامه رفتار اخلاقی نیز به صورت مثبت و با مؤلفه خودمداری آن به صورت منفی و معنادار همبسته بودند. ضرایب همبستگی مؤلفه های این پرسشنامه با پرسشنامه رفتار اخلاقی نیز نشانگر روایی آن بود. همسانی درونی دو عامل کنترل تکانه و قدرت ایگو نیز به ترتیب معادل 0/81 و 0/75 به دست آمد. نتیجه‌گیری: با توجه به وبژگی های روانسنجی مطلوب این پرسشنامه، توصیه می شود روانشناسان مدرسه و مشاوران تحصیلی برای اندازه گیری خودکنترلی دانشجویان از این پرسشنامه استفاده کنند. تفاصيل المقالة

هدف اصلی پژوهش "ارائه مدل ارزیابی آموزش الکترونیکی" است. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد.جامعه اماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان واحد الکترونیکی دانشگاه آزاد اسلامی می باشند. حجم نمونه از طریق جدول مورگان شامل 413 نفر بودند که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته 30 گویه ای می باشد. آلفای کرونباخ در مجموع 0.896 محاسبه گردید. نتایج حاصل از اجرای آزمون تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی نشان داد،مهمترین مولفه های ارزیابی آموزش الکترونیکی شامل:کیفیت سیستم،کیفیت اطلاعات و محتوا،عوامل تسهیل کننده، کیفیت استاد، تعامل بین استاد و دانشجو، تمایل کاربر و موفقیت آموزش مجازی می باشند. نتایج نشان می دهد،بالاترین ضریب مسیر مربوط به مولفه عوامل تسهیل کننده و در جایگاه دوم تعامل بین استاد و دانشجو است.و در جایگاه سوم تمایل کاربر قرار دارد.همچنین نشان داد:بالاترین سطح همبستگی بین مؤلفه‌های تسهیل کننده و کیفیت استاد با ضریب همبستگی 0.79 ، در جایگاه دوم بین عوامل تسهیل کننده و موفقیت آموزش مجازی با ضریب همبستگی 0.78 و در جایگاه سوم بین مولفه های کیفیت سیستم و موفقیت آموزش مجازی با ضریب همبستگی 0.76 و در جایگاه چهارم نیز کیفیت اطلاعات و محتوای و موفقیت آموزش مجازی بوده است تفاصيل المقالة