شناخت دقیق وضعیت شاخص های خونی ماهی شیربت می تواند حفظ، تکثیر و پرورش این ماهیان ارزشمند اقتصادی را افزایش دهد. هدف ﺗﺤﻘﻴﻖ حاضر ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ استرس ﺷﻮری ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ( 1<، 5، 10 و 15 قسمت در هزار) ﺑﺮ ﻣﻘﺎدﻳﺮ برخی پارامترهای الکترولیتی و ﻫﻮرﻣﻮن ﻛﻮرﺗﻴﺰول و ﮔﻠﻮﻛﺰ خون در ﻣﺎﻫﻲ شیربت Arabibarbus grypus می باشد تا شرایط مناسب رشد و حد تحمل فیزیولوژیک آن به هنگام سازش پذیری در انتقال به آب با شوری های مختلف معین گردد. بدین منظور، 120 قطعه ماهی در 4 تیمار و سه تکرار ﺑﺎ ﻃﻮل ﻛﻞ 5±0/15 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ و وزن 5±30ﮔﺮم در ﻳﻚ دوره 30 روزه پرورش یافتند. در اﻧﺘﻬﺎی دوره آزمایش، میزان الکترولیت ها (سدیم، پتاسیم، فسفر و کلسیم)، ﻛﻮرﺗﻴﺰول و ﮔﻠﻮﻛﺰ خون سنجیده ﺷﺪ. طبق نتایج، مقدار املاح خون و هورمون کورتیزول و گلوکز با افزایش میزان شوری در خون ماهی افزایش یافت ضمنا، در هر سه تیمار شوری بی قراری و پرش ماهی از مخازن مشاهده گردید. بیشترین و کمترین میزان سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر، گلوکز و کورتیزول به ترتیب در شوری 15 و تیمار شاهد مشاهده گردید. نتایج نشان می دهد فاکتورهای بیوشیمیایی خون ماهی شیربت تحت تأثیر شوری محیط بوده و غلظت یون ها در خون وابسته به غلظت یون های محیط می باشد. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف:ماهی شیربت یکی از گونه های با ارزش اقتصادی از ماهیان بومی استان خوزستان می باشدهدف از این مطالعه مقایسه تأثیر آنالوگ عصاره هیپوفیز و هورمون LHRHa2به روش سه مرحله ای، با عصاره هیپوفیز به روش دو مرحله ای بر شاخص­های بافتی، تولیدمثلی و هورمون های استروژن، پروژسترن و تستوسترون مولدین نر و ماده این گونه می باشد.روش کار:به این منظور 50 قطعه ماهی مولد شیربت در 4 تیمار(40 قطعه به روش سه مرحله ای و 10 قطعه به روش دو مرحله ای) مورد مطالعه قرار گرفتند. تیمار شاهد mg/kg4 عصاره هیپوفیز، تیمار اول mg/kg4 هیپوفیز وµg/kg LHRHa23، تیمار دوم mg/kg4هیپوفیز وµg/kg LHRHa27 و تیمار سوم mg/kg4هیپوفیز وµg/kg LHRHa210دریافت نمودند. از مولدین صید شده قبل و بعد از تزریق خون گیری به روش الایزا، هورمون های تستوسترون، پروژسترون و 17-بتا استرادیول سرم خون، اندازه گیری شده. سپس با انجام تخم کشی دستی(مالشی) مولدین نر و ماده میزان جواب دهی ثبت گردید. پس از 24 ساعت ماهی ها کالبد شکافی شده وضعیت ظاهری گنادها و وزن گنادها و کبد آن ها جهت تعیین تغییرات ماکروسکوپی و شاخص های گنادوسوماتیک و هپاتوسوماتیک اندازه گیری گردید.یافته ها:نتایج در 4 تیمار نشان داد که میزان هورمون های استروئیدی(E2, P,T)، درصد جواب دهی و شاخص گنادوسوماتیک و هپاتوسوماتیک مولدین ماده در تیمار دوم(تزریق سه مرحله ای) با مقادیر 3/02/5، 05/044/0و 04/09/2 نانوگرم در میلی لیتر90% ،28% و  %5/3 دارای افزایش معنی داری نسبت به تزریق دو مرحله ای و سایر تیمارها دارد(05/0p) و نتیجه مشابهی در مولدین نر به دست آمد. تغییر مورفولوژیک در گنادها مشاهده نگردید و در همه تیمارها بیضه و تخمدان بالغ بودند.نتیجه گیری:روش تزریق سه مرحله ای و دوز ترکیبی به کار رفته در تیمار دوم روش و غلظت مناسب تری نسبت به عصاره هیپوفیز جهت القائ مولدین نر، تولید اسپرم، القائ مولدین ماده و تولید تخمک با کیفیت بالاتر می باشد. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: میزان رشد و بازماندگی و مقادیر فاکتورهای خونی مبنای بررسی در شرایط استرس های محیطی یا اختلالاتی که در بدن ماهی ایجاد می شود، می باشد. هدف از این ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ استرس ﺷﻮری ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ( 1<، 5، 10 و 15 قسمت در هزار) ﺑﺮ پارامترهای رشد و بقا و شاخص های خونی ﻣﺎﻫﻲ شیربت Arabibarbus grypus می باشد تا شرایط مناسب رشد، بازماندگی و حد تحمل فیزیولوژیک آن به هنگام سازش پذیری در انتقال به آب با شوری های مختلف معین گردد. روش کار: بدین منظور، 120 قطعه بچه ماهی شیربت ﺑﺎ ﻃﻮل ﻛﻞ 5±0/15 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ و وزن 5±30ﮔﺮم در مخازن 300 لیتری فایبرگلاس در دمای 47/1±16/25 درجه سانتی گراد در 4 تیمار آب شیرین و شوری های 5 و10و 15قسمت در هزار با سه تکرار در ﻳﻚ دوره 30 روزه پرورش یافتند. ماهیان دو بار در روز و به میزان 3% وزن بدن با غذای کنسانتره غذادهی شدند. ماهی ها در ابتدا و انتهای دوره جهت ارزیابی رشد زیست سنجی شدند و در اﻧﺘﻬﺎی دوره آزمایش، فاکتورهای رشد(درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، نرخ رشد روزانه)، بقا و فاکتورهای خونی(هموگلوبین، هماتوکریت، گلبول قرمز، گلبول سفید، لنفوسیت، مونوسیت، نوتروفیل و اندیس های گلبولی) سنجیده ﺷﺪ. یافته ها: طبق نتایج به دست آمده، افزایش شوری سبب کاهش معنی دار درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، نرخ رشد روزانه و میزان بقائ گردید(05/0>p). هم چنین مشاهده گردید تأثیر معنی دار بر گلبول قرمز، هماتوکریت و اندیس های گلبولی نشان نداد اما تعداد نوتروفیل های خون افزایش معنی دار نشان داد، بیشترین مقدار آن در تیمار با شوری PPT15 به دست آمد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده با توجه به کاهش فاکتورهای رشد و میزان بقائ با افزایش شوری به خصوص در شوری های بالاتر از PPT5 ؛ اگرچه پارامترهای خونی به علت روند سازش پذیری تحت تاثیر قرار نگرفتند اما به نظر می رسد آب شیرین بهترین تیمار و شوری PPT 5 با کنترل سایر شرایط محیطی، حداکثر شوری قابل تحمل(حد بحرانی) آب جهت پرورش اقتصادی ماهی شیربت باشد. تفاصيل المقالة

این مطالعه با هدف بررسی اثر مقایسه ای هورمون های هیپوفیز، LHRH و تیروکسین بر شاخص های هورمونی و اسیدهای چرب تخمدان ماهی مولد ماده روهو (Labeo rohita) انجام شد. هورمون تیروکسین با دوزهای 2، 10 و 50 میکروگرم به ازای هر گرم وزن بدن ماهی مولد در یک تزریق در نظر گرفته شد. در زمان بین تزریق اول و دوم، بعد از تزریق دوم و بعد از تخم کشی سطح هورمون های استرادیول، تستوسترون، 17- آلفا هیدروکسی پروژسترون، کورتیزول و LH بالاترین سطح خود را به ترتیب در هیپوفیز و تیمار دریافت کننده دوز 50 میکروگرم وزن بدن و کمترین میزان خود را در تیمارهای دریافت کننده LHRH و شاهد داشتند (05/0p <). در بین تیمارهای دریافت کننده تیروکسین، افزایش سطح تیروکسین توانست هورمون های محرک فرآیند رسیدگی را به شکل معنی داری افزایش دهد. تیمار دریافت کننده هیپوفیز و تیمار تیروکسین دریافت کننده 50 میکروگرم با مقدار 70/16 و 99/15 درصد وزن خشک بالاترین میزان پروتئین تخمدان و دو تیمار LHRH و شاهد کمترین سطح پروتئین تخمدان را داشتند. تیمار های دریافت کننده تیروکسین به شکل معنی داری مقدار بالاتری چربی در مقایسه با هیپوفیز، LHRH و شاهد داشت. اسیدهای چرب اشباع اسید چرب C16:0 با مقادیر بین 44/28-16/21 درصد وزن خشک، اسید چرب C24:0 با محدوده ی 60/19-15/16 درصد وزن خشک و اسید چرب C22:0 17/11-34/7 درصد وزن خشک فراوانترین اسیدهای چرب اشباع بودند. بالاترین میزان اسیدهای چرب اشباع (ΣSUF) با مقادیر 15/63 و 73/58 درصد وزن خشک به تیمار دریافت کننده هیپوفیز و تیمار دریافت کننده 50 میکروگرم و کمترین میزان این پارامتر با 55/54 و 14/50 درصد وزن خشک به تیمار شاهد و دریافت کننده LHRH تعلق داشت. دو تیمار هیپوفیز و تیمار دریافت کننده 50 میکروگرم وزن بدن تیروکسین، مجموع اسید چرب امگا 6 (Σω6) و 3 (Σω3) بالاتری داشتند (05/0p <). هورمون هیپوفیز و به دنبال آن هورمون تیروکسین با دوز 50 میکروگرم در مقایسه با دوزهای پایین تیروکسین و نیز LHRH کارایی بالاتری در افزایش سطح هورمون های جنسی دخیل در فرآیند رسیدگی جنسی و نیز ترکیب اسیدهای چرب تخمدان ماهی مولد روهو دارند. تفاصيل المقالة

با توجه به عوارض اجتناب ناپذیر داروهای بیهوش کننده در آبزی پروری، بررسی های خونی و بیوشیمیایی یکی از راه های بسیار مناسب برای شناسایی اثرات جانبی آنها است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر غلظت و زمان دو ماده بیهوشی 2- فنوکسی اتانول و MS-222 بر شاخص‌های استرس )گلوکز و کورتیزول) خون ماهی شیربت (Barbus grypus) بود. برای این منظور تعداد 100 قطعه ماهی شیربت با میانگین وزن 5±50 گرم برای بیهوشی با ماده 2-فنوکسی اتانول با غلظت‌های 200، 300 و 400 میکرو لیتر در لیتر و برای ماده بیهوشی MS222 با غلظت‌های 40، 50 و 80 میلی‌گرم در لیتر و یک گروه نیز به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. برای هر ماده پس از رسیدن ماهیان به مرحله 4 و 5 بیهوشی، زمان بیهوشی ثبت و سپس در غلظت مؤثر خون‌گیری در فواصل زمانی 3 دقیقه، 6 ساعت، 12 ساعت و 24 ساعت انجام شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده دوز مؤثر بیهوشی برای 2-فنوکسی اتانول 300 میکرو لیتر/لیتر و برایMS222 50 میلی‌گرم/لیتر محاسبه شد. همچنین نشان داده شد ماده بیهوشی MS222 و 2-فنوکسی اتانول از دقایق اولیه پس از بیهوشی ماهی با افزایش هورمون کورتیزول سبب افزایش میزان گلوکز خون می‌شوند این اثرات افزایشی تا 24 ساعت پس از بیهوشی نیز در خون ماهی دیده می‌شود. مقایسه دو ماده بیهوشی بر فاکتورهای استرس نشان داد تأثیر هر دو ماده سبب افزایش فاکتورهای استرس شده اما اثرات افزایشی 2-فنوکسی اتانول بیشتر است و بین کورتیزول و گلوکز همبستگی مستقیمی وجود دارد. لذا دو ماده بیهوشی بکار رفته سبب القاء استرس در گونه موردمطالعه شده است. تفاصيل المقالة