هدف از این تحقیق بررسی برخی خصوصیات فردی گونه آوندول با اسم علمی . Smyrnium cordifolium Boiss در منطقه بویراحمد بود. جهت نیل به این هدف در مناطق معرف،6 ترانسکت به‌صورت تصادفی در منطقه مستقر شد. در امتداد هر ترانسکت به ازای هر 10 متر یک پلات با ابعاد 2×2 متر مستقر گردید. سپس در هر پلات سطح تاج پوشش و تعداد پایه گونه آوندول و سایر گونه‌های همراه نیز برآورد شد. طبق نتایج بدست آمده میزان تراکم گونه‌ آوندول 8700 پایه در هکتاربود. همچنین میزان پوشش گونه مذکور 5/46 درصد در واحد سطح محاسبه گردید. نتایج حاصل از بررسی الگوی پراکنش گیاه نشان داد الگوی گونه آوندول تصادفی مایل به یکنواخت می‌باشد. همچنین نتایج نشان داد که گیاه آوندول اغلب در منطقه‌ای با اقلیم نیمه‌مرطوب سرد، دامنه ارتفاعی 1500 تا 2470 متر ارتفاع از سطح دریا، محدوده دمایی 10- تا30 درجه سانتی گراد ، خاک‌های با متوسط (درصد) 39/1 =C، 18/7 = pH ،(ds/m) 63/0=EC، (mg/kg) 335/ N=،(mg/kg) 62/97P= و (mg/kg) 01/391= K می‌روید. به لحاظ فنولوژی شروع رشد گیاه آوندول از اواسط اسفند‌ماه، مرحله گلدهی از اوایل خرداد تا اوایل تیر و بذردهی اوایل تیرماه تا اواخر تیر بود. بر مبنای نتایج فیتوشیمیایی، تعداد 11 جزء شیمیایی در روغن فرار حاصله از گیاه موردمطالعه شناسایی شد. با مشاهده سهم هر یک از مؤلفه‌ها در توجیه تغییرات می‌توان عنوان نمود که ارتفاع از سطح دریا، هدایت الکتریکی، درجه حرارت و فسفر از بیشترین نقش در پراکنش گونه آوندول برخوردارند. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی اثر انواع و مقادیر مختلف محلول‌پاشی جاسمونات‌ها بر صفات عملکردی، فیزیولوژیک و کیفی دو رقم توت‌فرنگی قبل از برداشت میوه، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه هیدروپونیک صدرا دانشگاه شیراز در سال 1397 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دو نوع جاسمونات (جاسمونیک اسید و متیل جاسمونات) هر کدام در پنج غلظت (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی مولار) و (0، 25/0، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) با چهار تکرار و در هر تکرار سه گلدان و در دو رقم توت‌فرنگی (سلوا و پاروس) اجرا گردید. تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای آزمایشی بر کلیه صفات مورد بررسی به‌جز صفات وزن میوه و ویتامین ث معنی‌دار شد. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی جاسمونات‌ها، سبب کاهش میزان کلروفیل و وزن خشک برگ در هر دو رقم توت‌فرنگی گردید در حالی‌که بیشترین تعداد میوه در رقم سلوا با محلول‌پاشی 2 میلی مولار جاسمونیک اسید حاصل شد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که افزایش غلظت جاسمونات‌ها با کاهش میزان اسیدیته کل و افزایش آنتوسیانین میوه در هر دو رقم، سبب بهبود خواص کیفی توت‌فرنگی گردید. در مجموع رقم سلوا با تاثیرپذیری بیشتر از جاسمونات‌ها با تولید مواد جامد محلول و نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته کل معنی‌دار بیشتر و میزان اسیدیته کل کمتر نسبت به رقم پاروس، از لحاظ کیفی مطلوب‌تر می‌باشد. تفاصيل المقالة

این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر خاک‌آلوده به عناصر سنگین در منطقه اراک بر سه رقم آفتابگردان مورد ارزیابی قرار گرفت. فاکتور اول شامل: خاک‌آلوده به عناصر سنگین جمع‌آوری‌شده از منطقه اراک و مقایسه آن با شاهد بدون آلودگی جمع‌آوری‌شده از منطقه تفرش و فاکتور دوم شامل ارقام شامل :آرماویروسکی،آلستار و ازوفلور، ارقام رایج کشت آفتابگردان در منطقه اراک بودند. تأثیر خاک‌آلوده بر صفات شاخص سطح برگ و نسبت سطح برگ در سطح یک درصد معنی دار بود اما بر سایر صفات تأثیر معنی دار نداشت. تأثیر رقم نیز برشاخص سطح برگ در سطح یک درصد معنی داربود اما بر هبر شاخص‌های ارزیابی شده دیگر معنی دار نبود.در بین ارقام، بیشترین شاخص سطح برگ، به رقم آرماویروسکی به میزان 2/7 تعلق داشت و پس از آن به ترتیب ارقام آزوفلور و آلستار به میزان 223152/4 و 08/3 قرار داشتند. در بررسی محتوای کلروفیل aبالاترین میزان به رقم آلستار به میزان 54/10 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ تعلق گرفت و کمترین مقدار به رقم آزوفلور به میزان 23/10 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ تعلق گرفت که اختلاف معنی دار نداشتند.در بررسی میزان کاروتنوئید ، ارقام آلستار،آرماویروسکی و آزوفلور به ترتیب مقدار 53/2،07/2 و 98/1 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ را به خود اختصاص دادند که در سطح پنج درصد معنی دار بود.در بین ارقام، بیشترین عملکرد دانه، به رقم آزوفلور به میزان 3822 کیلوگرم در هکتار و کمترین میزان عملکرد به رقم آلستار به میزان 2231 کیلوگرم در هکتار اختصاص یافت. تفاصيل المقالة