امروزه توجه زیادی به کیفیت میوه‌ها از جمله میوه‌های هسته‌دار با توجه به عمر پس از برداشت کوتاه آنها می‌شود. هدف از این پژوهش ارزیابی بعضی از صفات کیفی در طی مراحل پایانی رشد و تعیین زمان مناسبت برداشت زردآلو رقم شاهرودی با توجه به زمان و بازار مصرف بود. میوه‌های زردآلو در فاصله 3 زمان مختلف، (فاصله هر برداشت از برداشت دیگر سه روز بود) برداشت شدند. آزمایش بر طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تیمار (مراحل مختلف برداشت) و 4 تکرار (جهت‌های اصلی جغرافیایی درخت) انجام شد. صفات کیفی اندازه‌گیری شده شامل: مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین C ، سفتی‌بافت میوه، pH عصاره میوه، فنل، فلاونوئید کل، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، آنتوسیانین کل، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی (پراکسیداز، کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، پلی فنل اکسیداز) و پروتئین کل بودند. تمامی صفات در سطح 5% معنی‌دار بوده و در طول زمان‌های مختلف برداشت تغییر کردند. آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی در طول برداشت بجز پلی فنل اکسیداز افزایش و فنل‌ها و فلاونوئید‌ها کاهش پیدا کردند. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می‌رسد بهترین زمان برداشت برای این رقم زردآلو برداشت دوم باشد. تفاصيل المقالة

در سال‌های اخیر به مصرف میوه زغال‌اخته که سرشار از آنتی‌اکسیدان است، توجه بیشتری شده است. این پژوهش در سال 1394، به منظور ارزیابی تغییرات برخی ویژگی‌های کمی و کیفی میوه زغال‌اخته در طی مراحل پایانی رشد، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی انجام گرفت. میوه‌ها در 4 زمان مختلف از 4 جهت اصلی (شمال، جنوب، شرق و غرب) درخت برداشت و بلافاصله به آزمایشگاه منتقل شدند. پارامترهای مختلف از قبیل ابعاد (طول و عرض)، وزن، سفتی بافت میوه، pH عصاره میوه، میزان مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون کل، نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته قابل تیتراسیون کل، محتوای اسید آسکوربیک، ترکیبات فنلی کل، فلاونوئیدها وآنتوسیانین‌های کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل میوه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر زمان‌های مختلف برداشت بر تمام صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال 5 درصد معنی‌دار بود. با گذشت زمان و رسیدگی میوه میزان وزن، ابعاد، pH، مواد جامد محلول کل، نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته قابل تیتراسیون کل، محتوای فلاونوئیدها و آنتوسیانین‌های کل افزایش و میزان سفتی، اسیدیته قابل تیتراسیون کل، ترکیبات فنلی کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل کاهش یافت. مقدار اسید آسکوربیک نیز در طول رسیدن میوه افزایش ولی در آخرین برداشت مجدداً مقدار آن کاهش یافت. با توجه به تغییرات صفات مورد ارزیابی به نظر می‌رسد مناسب‌ترین زمان برداشت میوه برای ژنوتیپ مورد نظر، برداشت سوم باشد. تفاصيل المقالة