در حال حاضر معیار و روش مشخصی برای انتخاب پیمانکاران حوزه تحقیقات وجود ندارد و معمولاً این انتخاب به صورت سلیقه‌ای انجام می گردد، لذا رویکرد هماهنگی در این خصوص مشاهده نمی گردد و اغلب پس از عقد قرارداد مشخص می گردد که پیمانکار مورد نظر به درستی انتخاب نشده است. لذا لازم است برای تصمیم‌سازی در این حوزه الگویی ارائه شود که در انتخاب پیمانکاران به مدیران مربوطه کمک نماید.در واقع در این مقاله شاخص‌های ارزیابی تأمین‌کنندگان دانشی از جمله دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان و مراکز تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفته است و با در نظر گرفتن چهار شاخص : 1- قیمت 2- کیفیت 3- زمان تحویل 4- سابقه همکاری و عملکرد گذشته به عنوان معیارهای کلی برای انتخاب پیمانکار تحقیقاتی با استفاده از مدل TOPSISفازی به انتخاب تأمین کننده نهایی برای امر تحقیقات پرداخته‌ایم. در آخر یک مثال موردی با 5 کاندید و 4 تصمیم گیر برای روشن تر شدن موضوع آمده است. تفاصيل المقالة