بخش‌های غرب و جنوب غرب ایران به علت قرار‌گیری روی کمربند لرزه‌خیز آلپ- هیمالیا همواره تحت تأثیر زلزله‌های مخربی قرار داشته‌اند. هدف اصلی این پژوهش تعیین مکان‌های ایمن شهری پس از زلزله جهت کمک به شهروندان و مدیریت بحران با بهره‌گیری از شاخص‌های موثر است. به منظور تعیین معیارهای تحقیق، ابتدا بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای تعداد 48 شاخص استخراج و با توجه به بیشترین تعداد تکرار آنها در مقالات مطالعه شده و همچنین مصاحبه با متخصصین و به‌کارگیری روش دلفی، ۸ معیار شامل فاصله از گسل‌، بافت ‌های فرسوده، مراکز خدماتی، فضا‌های باز شهری، رودخانه، جاده و خیابان‌های اصلی، میزان شیب و جنس زمین و همچنین ۲۷ زیرمعیار انتخاب شد. برای وزن‌دهی به معیارها و زیرمعیارها و تعیین نرخ ناسازگاری آنها بر اساس فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، نرم‌افزار Expert Choice و جهت پیاده‌سازی، فازی‌سازی و تلفیق لایه‌های اطلاعاتی، نرم‌افزار ArcGIS به‌کار گرفته شد. نتایج تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که فاصله از گسل بیشترین (203/0) و فاصله از فضای باز شهری (078/0) کمترین وزن معیار موثر را دارند. در ادامه لایه نهایی پهنه‌بندی محدوده‌های ایمن بر اساس 5 متغیر زبانی شامل ناایمن، نسبتاَ ناایمن، متوسط، نسبتاَ ایمن و ایمن در نرم‌افزار ArcGIS تهیه گردید. انطباق لایه‌های فازی شده معیارهای مختلف با نقشه پهنه‌بندی نشان داد که بخش اعظم منطقه ۲ شهر خرم‌آباد در محدوده متوسط تا نسبتاَ ایمن قرار داشته و بیشترین میزان آسیب‌پذیری مربوط به جنوب غربی آن است. تفاصيل المقالة

امروزه صنعت ساختمان سهم قابل‌توجهی در اقتصاد دارد و به‌عنوان صنعت پیشران و اشتغال‌زا محسوب می‌شود. با توجه به فعالیت‌های متنوع و گاهی خطرآفرین در طول انجام عملیات ساختمانی، احتمال وقوع خطرات و آسیب‌هایی جانی و مالی وجود دارد که کنترل و کاهش این خطرات می‌تواند در موفقیت پروژه بسیار تأثیرگذار باشد. در پژوهش حاضر، مدلی جهت ارزیابی ریسک‌های ایمنی پروژه‌های ساختمانی ارائه گردیده و از ابزارهای نو و قدرتمندی همچون سیستم خبره فازی بهبود یافته با الگوریتم ژنتیک بهره گرفته شده است. ازاین‌رو در ابتدا عوامل اصلی تأثیرگذار در ایمنی پروژه‌های ساختمانی با مطالعه پیشینة موضوع و مشاوره با افراد خبره به دست آمد. سپس پرسش‌نامه‌ای جهت کسب نظرات خبرگان و جهت ارزیابی میزان شدت اثر ریسک و احتمال وقوع هر یک از ریسک‌ها در اختیار خبرگان قرار گرفت. بر اساس نظرات خبرگان، سیستم خبره‌ای جهت ارزیابی ریسک‌ها به دست آمد که به‌جای استفاده از منطق صفر و یکی حاکم بر سیستم‌های خبره، از منطق فازی استفاده گردیده است. در مدل پیشنهادی جهت بهبود عملکرد سیستم خبره فازی، از الگوریتم ژنتیک به‌عنوان یک بهینه‌ساز استفاده‌شده است. نتایج تحقیق حاکی از کارایی مطلوب مدل پیشنهادی در ارزیابی ریسک‌های ایمنی پروژه‌های ساختمانی بوده، به‌نحوی‌که میزان خطای مدل قابل قبول است. همچنین مدل می‌تواند ابزاری کارآمد برای مدیران پروژه در ارزیابی و پالایش وضعیت ایمنی در کارگاه ساختمانی را ارائه نماید. با افزایش ایمنی و سازماندهی آن، ریسک تعطیلی کارگاه‌ها به علت فقدان ایمنی کم شده و مدیریت بهره‌وری در کارگاه‌های ساختمانی افزایش می‌یابد. تفاصيل المقالة

بخش‌های غرب و جنوب غرب ایران به علت قرار‌گیری روی کمربند لرزه‌خیز آلپ- هیمالیا همواره تحت تأثیر زلزله‌های مخربی قرار داشته‌اند. هدف اصلی این پژوهش تعیین مکان‌های ایمن شهری پس از زلزله جهت کمک به شهروندان و مدیریت بحران با بهره‌گیری از شاخص‌های موثر است. به منظور تعیین معیارهای تحقیق، ابتدا بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای تعداد 48 شاخص استخراج و با توجه به بیشترین تعداد تکرار آنها در مقالات مطالعه شده و همچنین مصاحبه با متخصصین و به‌کارگیری روش دلفی، ۸ معیار شامل فاصله از گسل‌، بافت ‌های فرسوده، مراکز خدماتی، فضا‌های باز شهری، رودخانه، جاده و خیابان‌های اصلی، میزان شیب و جنس زمین و همچنین ۲۷ زیرمعیار انتخاب شد. برای وزن‌دهی به معیارها و زیرمعیارها و تعیین نرخ ناسازگاری آنها بر اساس فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، نرم‌افزار Expert Choice و جهت پیاده‌سازی، فازی‌سازی و تلفیق لایه‌های اطلاعاتی، نرم‌افزار ArcGIS به‌کار گرفته شد. نتایج تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که فاصله از گسل بیشترین (203/0) و فاصله از فضای باز شهری (078/0) کمترین وزن معیار موثر را دارند. در ادامه لایه نهایی پهنه‌بندی محدوده‌های ایمن بر اساس 5 متغیر زبانی شامل ناایمن، نسبتاَ ناایمن، متوسط، نسبتاَ ایمن و ایمن در نرم‌افزار ArcGIS تهیه گردید. انطباق لایه‌های فازی شده معیارهای مختلف با نقشه پهنه‌بندی نشان داد که بخش اعظم منطقه ۲ شهر خرم‌آباد در محدوده متوسط تا نسبتاَ ایمن قرار داشته و بیشترین میزان آسیب‌پذیری مربوط به جنوب غربی آن است. تفاصيل المقالة