عفونت با باکتری های جنس سالمونلا موجب بیماری های مزمن و حاد در طیور می گردد که می توانند باعث ایجاد خسارت اقتصادی قابل توجهی به صنعت طیور شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در سالمونلاهای آلوده‌کننده گله های مرغ تخم گذار در سطح استان آذربایجان شرقی و نیز بررسی حضور ژن حدت spvR در جدایه های مذکور بود. بدین منظور از تعداد 45 گله مشکوک به سالمونلا در مجموع تعداد 200 نمونه کبد و تخمدان اخذشده و در محیط های انتخابی و افتراقی سالمونلا کشت داده شد. پس از جداسازی باکتری سالمونلا از نمونه های مذکور، آزمایش آنتی بیوگرام بر اساس روش انتشار دیسک در آگار جهت تعیین میزان حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها انجام شد. جهت بررسی حضور ژن حدت spvR در سالمونلاهای جدا شده نیز از آزمایش مولکولی واکنش زنجیره ای پلی مراز و پرایمر های اختصاصی مربوطه استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمامی جدایه های مورد آزمایش نسبت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین، سولتریم و تتراسایکلین مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی هم به ترتیب در برابر داکسی سایکلین (3/94 درصد)، دانوفلوکساسین (6/92 درصد) و فلورفنیکل (7/91 درصد) مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان حساسیت نیز مربوط به آنتی بیوتیک های فوزباک (7/94 درصد) و انروفلوکساسین (2/74 درصد) بود. نتایج آزمایش مولکولی نیز نشان داد که ژن spvR در غالب گله های طیورتخم گذار استان آذربایجان شرقی وجود دارد (در 46/88 درصد جدایه های سالمونلا). با توجه به نتایج حاصله، لزوم پیشگیری از اشاعه سالمونلاهای آلوده کننده طیور تخم گذار در راستای بهبود صنعت پرورش طیور و نیز سلامت جوامع انسانی ضروری به نظر می‌رسد. تفاصيل المقالة