زمینه و هدف: آزادی بیان به‌عنوان یکی از حقوق بنیادین بشر به‌شمار می‌آید، آزادی بیان یکی از پیش‌فرض‌های ضروری برای تحقق یک جامعه دموکراتیک است، ولی به علت اینکه ممکن است با سایر حقوق تعارض داشته باشد به یک حقی مناقشه‌پذیر تبدیل شده است، پس نمی‌توان آن را به‌عنوان یک حق مطلق قلمداد نمود، پس محدودیت‌هایی برای اعمال آن اجرا شده است.روش: در این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی در چارچوب هنجارها، ساختارها و نهادهای حقوق عمومی و تحلیل محدودیت حق آزادی بیان در منشور آفریقایی حقوق بشر و مردم پرداخته ‌شده است.یافته‌ها و نتایج: امروزه حق آزادی بیان در اسناد بین‌المللی و منطقه‌ای حقوق بشر به رسمیت شناخته ‌شده و با محدودیت‌هایی همچون امنیت ملی، نظم عمومی، منافع عمومی، حفظ آبرو و حیثیت دیگران و غیره نیز مواجه می‌باشد. سؤال ما در این تحقیق این است که حق آزادی بیان حقی مطلق است یا خیر؟ در پاسخ به مقید بودن این حق علاوه بر رعایت ملاحظات مربوط به منافع عمومی با رعایت موازین حقوق بشری قابل اعمال می‌باشد. تفاصيل المقالة