جهان هسته ای با چالش‌هایی در حوزه کنترل تسلیحات مواجه و به دنبال یک راه حل منحصر به فرد برای اقدامات اعتمادساز برای نظم هسته ای است. دراین راستا معاهده منع جامع آزمایش هسته ای درجهت تقویت قراردادهای پادمان و رفع نیاز کشورهای دارای سلاح هسته‌ای عضو معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای، طراحی و به صورت الگوی واحدی در قراردادهای دوجانبه میان کشورهای دارای قرارداد پادمان با آژانس امضا شده که عملاً وظیفه اصلی خود درنظارت برآزمایش های هسته ای را با ساختارموجود برآورده نکرده است. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ این سوال است که چگونه معاهده منع جامع آزمایش هسته ای می تواند رژیم نظارتی برای کنترل تسلیحات هسته ای ایجاد کند؟ یافته های حاصل از تحقیق حاکی از این موضوع است که با لازم الاجراء شدن معاهده، غایت اصلی معاهده که همان کنترل تسلیحات هسته ای است از طریق سازمان اجرایی معاهدۀ منع جامع آزمایش‌های هسته‌ای مهیا خواهدشد. تفاصيل المقالة

با کشف اتم و توسعه روز افزون انرژی هسته ای، تلاش های گسترده ای در سطح جامعه بین المللی برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای صورت گرفت. مجموعه این تلاش ها منجر به شکل گیری مجموعه ای از اسناد، معاهدات، قواعد عرفی و رویه هایی گردید تا دولت ها فعالیت های هسته ای خود را در چارچوب آن به نظم بکشند. امروزه استفاده از انرژی هسته ای یک موضوع مهم در جامعه جهانی است و حقوق بین الملل فعالیت های هسته‎ای دستیابی به تکنولوژی اتمی صلح آمیز را بخشی از اعمال حاکمیت ملی تلقی نموده و مورد تایید قرار می دهد. در این رهگذر فعالیت هسته ای ایران نیز از این موضوع جدا نبوده به طوری که در دهه های اخیر فعالیت های هسته ای کشور مورد توجه جامعه جهانی بوده است مقاله حاضربا روش توصیفی تحلیلی در صدد پاسخ به این سوال است که چرا فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران مجاز است؟ نتایج این تحقیق نشان می دهد که فعالیت های هسته ای ایران در پناه شرع مقدس و اصل حرمت در عدم استفاده از سلاح هسته ای و در پرتو قاعده فقهی قاعده نفی سبیل صرفا برای مقاصد صلح آمیز و به جهت عدم سلطه غیر مسلمان بر مسلمان به کار برده شده و ایران همواره ثابت نموده که فعالیت های هسته ای خود را وفق حقوق بین الملل، جزء برای مقاصد صلح آمیز به کار نمی برد. تفاصيل المقالة