هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش گروهی مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی با رویکرد شناختی-رفتاری بر سازگاری اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی دانشجویان دختر شاهد و ایثارگر دانشگاه‌های دولتی شهرستان شهرکرد در سال 97 انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دختر شاهد و ایثارگر دانشگاه‌های دولتی شهرکرد در سال 1397-98 بودند. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی به‌صورت پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا (1939) و پرسشنامه تاب‌آوری تحصیلی ساموئلز (2004) بود. مداخلات طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای برای گروه آزمایش اجرا شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم‌افزار SPSS-22 تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات سازگاری اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی در گروه آزمایش، افزایش معناداری در مرحله پس‌آزمون نسبت به گروه کنترل داشته است. یافته‌های پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی بر سازگاری اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی در دانشجویان شاهد و ایثارگر است و این تاثیر بعد از یک ماه و نیم ماندگار بود. نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش سازگاری اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی دانشجویان باید به نقش آموزش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی به عنوان راهکاری برای بهبود سازگاری و تاب‌آوری تحصیلی بیشتر توجه شود. تفاصيل المقالة