با توجه به نقش تغذیه در کمیت و کیفیت محصول گل محمدی، آزمایشی در سال 1390 در مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور به صورت کرت‌های خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اصلی مصرف کودهای تلفیقی در پنج سطح (1: شاهد بدون کوددهی، 2: نیتروژن 40، فسفر 40 و پتاسیم 0 کیلوگرم به‌همراه 15 تن در هکتار کود دامی در هکتار، 3: نیتروژن 40، فسفر40 و پتاسیم 40 کیلوگرمبه‌همراه 15 تن کود دامی در هکتار، 4: نیتروژن 80، فسفر 80 و پتاسیم 40 کیلوگرم به‌همراه 30 تن کود دامی در هکتار و 5: نیتروژن 120، فسفر 120 و پتاسیم 80 کیلوگرم به‌همراه 40 تن کود دامی در هکتار)و عامل فرعی محلول‌پاشی با کلات آهن در چهار سطح به صورت 1، 2 و 3 بار و بدون محلول‌پاشی بود. اثر کودهای تلفیقی و محلول‌پاشی کلات‌آهن بر تمام صفات اندازه‌گیری شده در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. تیمار کودی نیتروژن 80، فسفر 80 و پتاسیم 40 کیلوگرم به‌همراه 30 تن کود دامی در هکتارتولید بیش‌ترین تعداد گل در بوته و در هکتار را در پی داشت. به لحاظ آماری بین تعداد محلول‌پاشی‌ها تفاوت معنی‌داری وجود نداشت و هر سه سطح محلول‌پاشی نسبت به تیمار شاهد عملکرد گل بالاتر و معنی‌داری نشان داد. اثر متقابل تیمار کودی نیتروژن 80، فسفر 80 و پتاسیم 40 کیلوگرم به‌همراه 30 تن کود دامی در هکتاربا دو بار محلول‌پاشی بیش‌ترین درصد اسانس را داشت. مصرف همزمان کودهای شیمیایی، دامی و محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها باعث افزایش عملکرد شد. بنابراین با این ترکیبات کودی می‌توان کاهش کمیت و کیفیت محصول در نیمه دوم گلدهی را جبران نمود. تفاصيل المقالة