هدف ازپژوهش حاضر بررسی تأثیر رهبری مخرب بر رفتارهای انحرافی در محیط کار و تمایل به ترک خدمت از طریق متغیرهای واسط قلدری سازمانی و سکوت سازمانی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) به تعداد660 نفر بود که از طریق فرمول محاسبه نمونه گیری کوکران تعداد 244 نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند که روایی پرسشنامه ها بر اساس روایی محتوایی با استفاده از نظر صاحب نظران،صوری بر مبنای دیدگاه تعدادی از جامعه آماری و سازه با روش تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفتند و پس از اصطلاحات لازم روایی مورد تائید قرار گرفت و از سوی دیگرپایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب (86/0) ،(93/0) ، (84/0)، (94/0) و (92/0) برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح استنباطی مشتمل بر مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که رهبری مخرب دارای ضریب تأثیر معنادار 77/0 بر قلدری سازمانی و قلدری سازمانی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار با ضریب تأثیر 88/0 و ضریب تأثیر 66/0 بر تمایل به ترک خدمت معنادار و نیز رهبری مخرب بر سکوت سازمانی با ضریب تأثیر معنادار 55/0،و سکوت سازمانی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار با ضریب تأثیر 66/0 و بر تمایل به ترک خدمت نیز با ضریب تأثیر66/0 معنادار می باشد.. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات مدیریت دانش سبز بر نوآوری سبز و توسعه پایدار با نقش میانجی فرهنگ سبز سازمانی انجام گردید. روش پژوهش ازنوع توصیفی همبستگی و ازحیث هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران صنایع شهرک صنعتی شهرکرد به تعداد 651 نفر تشکیل دادند که از طریق فرمول نمونه‌‌گیری کوکران، تعداد 253 نفر به عنوان نمونه، از طریق روش نمونه‌‌گیری تصادفی طبقه‌‌ای انتخاب شدند.تجزیه وتحلیل داده های پژوهش دردوسطح توصیفی توصیفی با استفاده از آماره هائی همچون میانگین وانحراف معیارودراستنباطی بااستفاده ازآماره هائی همچون مدل معادلات ساختاری ، حداقل مربعات جزئی صورت پذیرفت. یافته ها نشان داد که مدیریت دانش سبز قابلیت های سازمانی را برای دستیابی به نوآوری سبز و توسعه پایدار تقویت می‌کند. علاوه بر این، نوآوری سبز نیز به عنوان یک پیش‌بینی‌کننده مثبت مهم برای توسعه پایدار شرکتی شناخته شده است. همچنین مشخص شد که فرهنگ سبز سازمانی رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری سبز را برای دستیابی به توسعه پایدار تقویت می‌کند. تفاصيل المقالة