هدف این پژوهش احصای کارکردهای موسیقی در توسعه نظام اجتماعی از طریق کنکاش در دوره ای مشخص از تاریخ کشور ایران از اواخر دوره قاجار تا سال 1400 است. در همین راستا، با اتکاء به رویکرد جامعه شناسی کارکردگرایی ساختاری تالکوت پارسونز، ظرفیت های چندگون موسیقی برای ارتقای جایگاه نظام اجتماعی ایران در توسعه اجتماعی شناسایی می شود. در این پژوهش روش تحلیل تاریخی مورد استفاده قرار گرفته است. با جستجوی هدفمند در منابع معتبر مکتوب، صوتی-تصویری و شفاهی، قرائن واقعی از اپیزودهای نقش آفرینی موسیقی در‎ ‎جنبه های گوناگون توسعه اجتماعی ایران استخراج شده است. نتایج پژوهش نشان داد که موسیقی از طریق نقش آفرینی در بزنگاه های متعدد تاریخ ایران نظیر گسترش هنرستان ها و آموزشگاه های موسیقی و .... کارکردهای مثبت داشته است. همچنین در این پژوهش کارکردهای موسیقی در کشور آمریکا مربوط به هفت نسل موسیقی آمریکا توسط گراتزیان که تا حدود زیادی مطابق با دوره مورد نظر این پژوهش است، تطبیق داده می شود. در نتیجه متوجه می شویم در مقایسه با کشور توسعه یافته بعضی از دورها منطبق با کشور امریکا است و در بعضی موارد در مسیر توسعه منطبق با این کشور نیست. تفاصيل المقالة