در این پژوهش، ویژگی های سنگ شناسی و ژئوشیمیایی ماسه سن گهای توربیدیتی ائوسن واحد زابلی در جنوب شرقی ایران، بررسی شدند. بر اساس مطالعات پتروگرافی، ماسه سنگ های منطقه دانه ریز تا دانه درشت با جورشدگی ضعیف تا متوسط و نیمه زاویه دار تا نیمه گرد شده با کرویت متوسط می باشند. این ماسه سنگ ها با ترکیب کلی Q55F14.5L 30.5، از نوع فلدسپاتیک لیت آرنایت م یباشند که در آنها کواتز تک بلوری و چند بلوری، فلدسپات و خرده سنگ های آتشفشانی، رسوبی و دگرگونی قابل مشاهده است. در این ماسه سنگ ها، مهم ترین فرآیند های دیاژنتیکی شامل تراکم فیزیکی و شیمیایی، تشکیل سیمان کلسیتی، سیلیسی و رسی، جانشینی دانه های آواری کوارتز، فلدسپات و خرده سنگ های آتشفشانی بوسیله کلسیت و دگرسانی های دیاژنتیکی (تشکیل کائولینیت و سریسیت) می باشند. درصد اکسید های اصلی و عناصر فرعی و نسبت های این عناصر (Th/Sc، La/Sc، Co/Th، La/Yb و La/Sm) بیانگر آن است که منشأ ماسه سنگ های واحد زابلی سنگ های آذرین حد واسط تا فلسیک است. بر اساس نتایج آنالیز مدال، موقعیت زمین ساختی ماسه سنگ های مورد مطالعه، کوهزایی های با چرخه مجدد می باشد. رسم درصد اکسید های اصلی و عناصر فرعی بر روی نمودار های تفکیک کننده تکتونیکی مختلف نیز رسوبگذاری در یک حوضه رسوبی وابسته به حاشی ههای فعال قاره ای و قوس های ماگمایی قاره ای را تایید می نماید. تفاصيل المقالة