سرمایه‌گذاری جسورانه به ‌تازگی در محافل علمی و پژوهشی در کشور ما مطرح شده است. این سرمایه‌گذاری مخصوص شرکت‌های دوران مخاطره[1] طراحی شده است و امروزه به عنوان یکی از موثرترین و کاراترین روش‌های تامین مالی طرح‌ها و شرکتهای نوپا[2] در سطح دنیا مطرح است و توانسته است با حمایت و نقش آفرینی از ایده‌های برتر، چهره دنیا را در بسیاری از زمینه ها تغییر دهد. در این پژوهش، به‌صورت تجربی، بینِ شرکت‌‌های دانش‌بنیانی که از سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر استفاده کرده‌اند و شرکت‌‌های دولتی که از بودجۀ دولتی بهره گرفته‌اند، مقایسه انجام داده‌ایم. فعالیت‌‌های نوآورانۀ آنها را درمقابل دیگر ویژگی‌های سازمانی بررسی و نقش سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر بر استراتژی‌های نوآورانه را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. در این راستا، دریافتیم که شرکت‌‌های دانش‌بنیان پرتفوی خود را به‌سمت جذب پتانسیل‌‌های بیشتر در داخل شرکت سوق می‌دهند و اهمیت بیشتری برای نتایج واحد تحقیق و توسعه قائل هستند. برخلاف این امر، متوجه شدیم که تأمین مالی عمومی، محدودیت‌‌های مالی زیادی به شرکت‌‌های دولتی وارد نکرده است، ‌اما این دسته از شرکت‌ها ظرفیت‌ها و استراتژی‌های نوآورانۀ کمتری به‌کار می‌برند. نتایجِ به‌دست‌آمده، به‌صورت مشخصی نقش سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر را در شکل‌دهی استراتژی‌‌های نوآورانه نشان می‌دهد. تفاصيل المقالة