زمینه: آفرینندگی توانایی همگانی و بالاترین توانایی شناختی است که برخی کمک به بهبود آن را هدف اصلی سامانه‌های آموزشی دانسته‌اند. برای رسیدن به این هدف باید برنامه‌ها و روش‌‌هایی داشت که به پرورش آفرینندگی یاری برسانند. نگاهی به برنامه‌های آموزشی کشور ما نشان می‌دهد، توجه به توانایی آفرینندگی در آنها جایگاه چندانی ندارد. این کاستی به‌ویژه در برنامه‌های پیش‌دبستانی که کارکردی بنیادی دارند، مسأله آفرین است. هدف: در این پژوهش هدف، حل مسأله‌ کمبود آفرینندگی و کمک به بهبود این توانایی در آموزنده‌ها است. روش: این پژوهش از نوع آزمایشی (با گروه گواه) است. نمونه‌ پژوهش گروهی از آموزنده‌های پیش‌دبستانی بودند که به شیوه تصادفی به دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. برنامه آموزشی داستان آفرینی در بیست نشست آموزشی ساخته و آزموده شد. کارایی برنامه با کاربرد آزمون خلاقیت سنج تصویری تورنس در پیش‌آزمون و پس‌آزمون برآورد شد. یافته‌ها: پس از اجرای دوره آموزشی تفاوت آماری معناداری بین دو گروه آزمایش و گواه در زمینه‌ی آفرینندگی مشاهده شده است. نتیجه‌گیری: کاربرد دوره‌ آموزشی داستان آفرینی به بهبود توان آفرینندگی کودکان یاری می‌رساند. تفاصيل المقالة