این پژوهش با هدف تحلیل عوامل مؤثر بر خلاقیت پایدار در ادارات ورزش و جوانان انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. کارکنان رسمی و پیمانی وزارت ورزش و جوانان در منطقه غرب کشور به تعداد 490 نفر جامعۀ آماری این پژوهش را تشکیل دادند. برای نمونه‌گیری همۀ مراکز استان‌ها به مثابۀ یک سیستم جامع درنظر گرفته شدند. حجم نمونۀ آماری به تعداد قابل کفایت برای آزمون مدل 330 نفر درنظر گرفته شد. نمونه‌گیری با روش در دسترس انجام شد و ابزار پژوهش پرسشنامۀ مستخرج از بخش کیفی پژوهش (اکتشافی نظام‌مند: 14 مصاحبه) بود. روایی محتوایی و پایایی و همچنین روایی سازه پرسشنامه تأیید گردید. همچنین جهت انجام-ها تحلیل‌ از آزمون‌های تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل مسیر و نرم‌افزار آموس نسخه 24 استفاده شد. یافته‌های این تحقیق تأثیر عوامل محیطی بر خلاقیت فردی، تأثیر عوامل فردی بر خلاقیت فردی، تأثیر عوامل فردی بر خلاقیت گروهی، تأثیر خلاقیت فردی بر خلاقیت گروهی، تأثیر عوامل محیطی بر خلاقیت گروهی، تأثیر عوامل سازمانی بر خلاقیت گروهی، تأثیر عوامل سازمانی بر خلاقیت سازمانی را نشان داد. بر این مبنا این گونه استنباط می‌شود که توانا ساختن خلاقیت پایدار در ادارات ورزش و جوانان به میزان زیادی به رفتارهای خلاقانه فردی و گروهی نیاز دارد و هم‌زمان نیاز است عوامل فردی، محیطی و سازمانی مؤثر بر خلاقیت آن تقویت شود.