اولین گام در مطالعات تنوع زیستی و مدیریت تلفیقی آفات، شناسایی گونه‌های موجود در منطقه می‌باشد. این پژوهش به‌منظور شناسایی فون کنه‌های زیر راسته میان استیگمایان (Acari: Mesostigmata) از باغات و زمین‌های منطقه خرامه استان فارس در طی سال‌های 1399-1400 نمونه‌برداری انجام شد. در این تحقیق 10 گونـه از 5 خـانواده متعلـق بـه کنه‌های راسته‌های میان ‌استیگمایان جمع‌آوری و شناسـایی شـد. از میان خانواده‌های جمع‌آوری شده گونه Uroobovella obovata Canestrini & Berlese, 1884 از خانواده Trematuridee از بیشترین فراوانی (54/18 درصد) برخوردار بود و گونه‌های Neodiscopoma splendida و Nenteria stylifera Berlese, 1904 از خانواده‌های Uropodidae و Trematuridee به‌ترتیب با فراوانی 83/14 و 90/13 درصد در رتبه بعدی قرار داشتند. قابل ذکر می‌باشد که شناسایی این گونه‌ها از منطقه خرامه استان فارس تاکنون گزارش نشده است. تفاصيل المقالة

Abstract Pesticide residues and their derivatives in agricultural products are a serious threat to consumer’s health. Due to the use of barberry in the raw state, determination of the residual common pesticide residue is essential, which has not been done so far. This study aimed to evaluate the pesticide residues in the Berberis vulgaris by QuEChERS (quick, easy, cheap, effective, rugged and safe) extraction, and Gas chromatographic-mass spectrometry (GCMS) in Iran. In general, barberry fruit samples from Berberis vulgaris gardens from 6 different regions have been studied, in which Diazinon, Phosalone and Oxydemeton-methyl pesticides have been used, the durability of the effects of Diazinon, Oxydemeton-methyl and Phosalone pesticides on barberry extract was investigated within 15 days daily with three replicates . In this study, Diazinon has the least duration, until the 12th day. Oxydemeton-methyl has a weak downtrend in Barberry, and the Phosalone pesticide has more stability in this product during this investigation. Keywords: Pesticide persistence, Berberis vulgaris, QuEChERS, Extraction. تفاصيل المقالة

انجیر دیم با توجه به فعالیت مگس انجیر افریقایی Zaprionus indianus متحمل خسارات قابل توجهی گردیده است. در این تحقیق مواد جلب کننده مختلف جهت استفاده در تله ها به منظور شکار انبوه این آفت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ده تیمار و در سه تکرار در یکی از باغات آلوده انجیر دیم شهرستان کازرون در سال 1397 اجراء گردید. تیمارهای ازمایش عبارت بودند از چهار ترکیب جلب کننده مایع شامل سرکه سیب خالص، پروتئین هیدرولیزات 3% ، رب انار 3% و شیره انجیر 50% به دو فرم مایع و ژل با استفاده از پودر سوپر جاذب ( پلی اکریل آمید) و دو ترکیب جلب کننده جامد شامل میوه موز له شده به همراه پودر مخمر و برش موز به همراه پودر مخمر و پودر سوپر جاذب (پلی اکریل آمید). نتایج نشان داد که بین ترکیبات جلب کننده مختلف در سطح کمتر از 1% اختلاف معنی دار وجود داشت. ترکیب میوه موز له شده به همراه پودر مخمر با میانگین جذب هفتگی 44/87 عدد مگس انجیر افریقایی بیشترین جذب را داشت و به تنهایی در یک گروه قرار گرفت. بعد از ترکیب فوق، برش موز به همراه مخمر و سوپرجاذب ، رب انار 3% به همراه سوپر جاذب (فرم ژل) و سرکه سیب خالص نسبت به سایر ترکیبات جلب کننده از کارایی بیشتری برخوردار بودند. استفاده از پودر سوپر جاذب به همراه ترکیبات جلب کننده مایع می تواند ماندگاری طعمه ها را در تله ها افزایش دهد. تفاصيل المقالة