در سال های اخیر توجه ویژه ای به پرورش سنک های جنس Orius و رهاسازی آن جهت کنترل جمعیت آفاتی چون تریپس ها و شته ها به ویژه در گلخانه ها گردیده است. در این تحقیق میزان تخم گذاری و طول عمر سنک Orius albidipennis Reuter، تحت تاثیر سه رژیم غذایی مختلف، (شامل تخم پروانه بید غلات به اضافه گرده ذرت، تخم پروانه بید غلات به اضافه گرده خرما و تخم پروانه بید غلات به تنهایی) و دو بستر تخم ریزی متفاوت (غلاف لوبیا سبز و برگ شمعدانی)، بررسی و مقایسه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که در شرایط آزمایشگاهی (دمای °C2±25، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی)، میانگین تعداد تخم های گذاشته شده توسط سنک O. albidipennis، تحت سه رژیم غذایی مختلف، از لحاظ آماری اختلاف معنی داری داشتند. در این بین بالاترین میزان تخم گذاری مربوط به رژیم غذایی تخم پروانه بید غلات به همراه گرده ذرت با میانگین (76/1±7/82) تخم و کمترین میزان تخم گذاری با میانگین (26/1±50) مربوط به رژیم تخم پروانه بید غلات به تنهایی بود، که حاکی از اهمیت و نقش گرده در بیولوژی و زندگی این حشره می باشد. طول عمر سنک O. albidipennis روی این سه رژیم غذایی، از لحاظ آماری اختلاف معنی داری نداشت. مقایسه میانگین تعداد تخم های گذاشته شده در هر بستر، نشان داد که اختلاف معنی داری از لحاظ آماری بین این دو تیمار وجود ندارد. تفاصيل المقالة

در یک بررسی فونستیک که طی سال های ۱۳۸۹- ۱۳۸۸ روی فون کنه های خاکزی راسته Mesostigmata در مزارع ذرت و کلزای منطقه ی گچساران صورت گرفت، در مجموع ۲۰ گونه متعلق به ۱۴ جنس و ۸ خانواده جمع آوری و شناسایی شد. از این تعداد ۳ گونه و ۱ جنس برای فون کنه های ایران گزارش جدید بود که به ترتیب با علامت * و ** مشخص گردیده اند. در این بررسی تمام گونه ها برای فون کنه های استان کهگیلویه و بویر احمد گزارش جدید است. در زیر گونه های جمع آوری شده به ترتیب خانواده ها عبارتند از: Parasitidae Gamasodes spiniger (Tragardh, 1910) Parasitus fimetorum (Berlese, 1904) Vulgarogamasus oudemansi (Berlese, 1903) Phytoseiidae Neoseiulus barkeri (Hughes, 1948) Rhodacaridae Rhodacarellus silesiacusWillmann, 1935 Sessiluncus hungaricus * Karg, 1964 Veigaiidae Veigaia nemorensis (Koch, 1839) Ascidae Antennoseius bacatus Athias – Henriot, 1961 Antennoseius masoviae Sellnick, 1943 Arctoseius cetratus (Sellnick, 1940) Arctoseius venustulus* (Berlese, 1917) Asca aphidioides (Linnaeus, 1758) Lasioseius lawrencei (Evans, 1957) Digamasellidae Dendrolaelaspis sp. Eviphididae Iphidosoma multiclavatum** Willmann, 1956 Laelapidae Hypoaspis (Geolaelaps) aculeifer (Canestrini, 1883) Hypoaspis (Geolaelaps) nolli Karg 1962 Hypoaspis (Pneumolaelaps) sclerotarsa Costa, 1967 Hypoaspis (Pneumolaelaps) karawaiewi (Berlese, 1903) Hypoaspis (Cosmolaelaps) vacua (Michael, 1891) تفاصيل المقالة

استفاده از سموم شیمیایی آفت‌کش در انبار غلات و حبوبات اثرات سوء زیادی روی موجودات غیر هدف، بروز مقاومت حشرات در مقابل سموم، آلودگی‌های زیست محیطی و غیره دارد. امروزه عوامل غیرشیمیایی در کنترل آفات کشاورزی مورد توجه هستند که در این راستا استفاده از عوامل بیولوژیک در کنترل آفات اهمیت خاصی یافته‌اند. یکی از این عوامل بیوکنترل، نماتدهای بیمارگر حشرات هستند. به منظور بررسی وجود نماتدهای بیمارگر حشرات در خاک‌های استان کهگیلویه و بویراحمد، در سال 1389 تعداد 69 نمونه خاک از سراسر استان جمع‌آوری شد. در بین گونه‌های بیمارگر حشرات، Steinernema feltiae (Filipjev)، S. carpocapsae Weiser و یک گونه از جنس Panagrolaimus از خاک‌های جمع‌آوری شده جدا گردید. این آزمایش به منظور تعیین کارآیی S. feltiae بر سرخرطومی برنج Sitophilus oryzae (L.)، که آفت بسیار مهم محصولات انباری است، اجرا گردید. در شرایط آزمایشگاهی حشرات کامل سرخرطومی برنج در درجه حرارت‌های 25، 5/27، 30 و 5/32 درجه‌ سلسیوس در برابر غلظت‌های صفر، 250، 500، 1000 و 2000 لارو عفونت زای نماتد‌ در هر میلی‌لیتر آب مقطر قرار گرفتند. حشرات روی کاغذ صافی آغشته به یک میلی‌لیتر از سوسپانسیون نماتد در داخل پتری دیش‌های 9 سانتی‌متری قرار داده شدند و هر 24 ساعت یک بار تعداد حشرات مرده ثبت گردید. بیشترین میزان مرگ و میر سرخرطومی برنج 5/77 درصد بود که در غلظت 2000 نماتد پس از 72 ساعت در دمای 30 درجه ‌ی سلسیوس ایجاد شد. تفاصيل المقالة

این تحقیق به منظور بررسی نقش زنبورعسل و سایر حشرات گرده افشان در تشکیل میوه و تعیین درصد دگرگشنی باغ های سیب گلاب در دو باغ در شیراز (مناطق جوادیه و قدوسی شیراز) در فاصله زمانی اواخر زمستان 1387 تا اواخر تابستان 1388 اجرا شد. باغ شماره 1 فاقد کندوی زنبورعسل بود و در تیمار a، تعداد 24 شاخه دارای گل آذین مشابه با تعداد گل یکسان انتخاب و در داخل توری قرار داده شد. در زمان گلدهی تعداد سه عدد زنبورعسل کارگر در داخل توری ها قرار داده شد. در تیمار b، برای ممانعت از حضور حشرات، گل ها با پاکت های کاغذی مخصوص پوشانده شدند. در تیمار شاهد، گل های شاخه های انتخاب شده بدون هرگونه پوششی بودند. در باغ شماره 2، در زمان گلدهی دو کندوی زنبورعسل در باغ قرار داده شد. در تیمار a برای جلوگیری از هر گونه گرده افشانی توسط حشرات، تعداد 24 شاخه گل با پاکت های کاغذی مخصوصی پوشانده شدند. در تیمار شاهد، گل ها در معرض زنبورهای عسل قرار داشتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که در باغ شماره 1 اثر تیمارها بر درصد تشکیل میوه معنی دار بود و میانگین تیمار a (استفاده از پوشش تور) با تبدیل 54% گل ها به میوه در کلاس "a" و تیمارهای b و شاهد به ترتیب با 2/7% و 4/20% در کلاس"c" و "b" قرار گرفتند. در باغ شماره 2 نیز 51% گل‌های شاهد و 6/1% گل‌های تیمار پوشاندن گل ها با پاکت کاغذی به میوه تبدیل شدند. در نهایت ضرورت استفاده از زنبورعسل در مدیریت باغات سیب گلاب تایید شد. تفاصيل المقالة

واکنش تابعی کفشدوزک شکارگر Stethorus gilvifrons Mulsant روی تراکم های مختلف کنه ماده بالغ نیشکر Oligonychus sacchari McGregor، روی سه رقم تجاری نیشکر شامل CP 48-103، CP 57-614 و CP 69- 1062 تحت شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. بر اساس نتایج حاصل از رگرسیون لجستیک، واکنش تابعی کفشدوزک S. gilvifrons از نوع سوم تعیین شد. بررسی های انجام شده نشان داد قدرت جستجوی کفشدوزک S. gilvifrons روی ارقام تجاری CP 48-103، CP 57-614 وCP 69-1062 ، به ترتیب از 012/0 تا 60/0، از 014/0 تا 70/0 و از 014/0 تا 70/0 در ساعت تغییر نموده و زمان دست یابی روی ارقام ذکر شده به ترتیب 366/0، 307/0 و 350/0 ساعت برآورد شد. تفاصيل المقالة

تریپس ها و شته ها از آفات مهم محصولات گلخانه ای هستند که علاوه بر خسارت مستقیم با انتقال بیماری های ویروسی مشکلات دوچندانی به وجود می آورند. در سال های اخیر از سنک های جنس Orius spp به دلیل قدرت بالای شکارگری به عنوان عامل کنترل بیولوژیک این آفات مکنده، به ویژه در گلخانه ها استفاده می شود. یکی از معیارهای مهم در بررسی کارایی شکارگران و پارازیتوییدها، واکنش آنها به تغییر تراکم میزبان یا همان واکنش تابعی است. در این پژوهش واکنش تابعی سنک ماده Reuter Orius albidipennis روی تریپس پیاز Thrips tabaci Lind و شته سبز سیب Aphis pomi Degeer در شرایط آزمایشگاهی (دمای °C 2 ± 25 ، رطوبت نسبی 10±50 درصد و دوره نوری 12 ساعت روشنایی، 12 ساعت تاریکی) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. آزمایش درون پتری دیش و به مدت 24 ساعت انجام شد. هر یک از تراکم های 2، 4، 8، 16، 32 و 64 تریپس و شته در 10 تکرار، در اختیار یک سنک ماده بالغ حداکثر با عمر 24 ساعت قرار داده شد و پس از گذشت 24 ساعت تعداد حشرات کشته شده توسط سنک مورد شمارش قرار گرفت. واکنش تابعی با استفاده از مدل راجرز، برای هر دو آفت تریپس پیاز و شته سبز سیب از نوع II تعیین شد. پارامترهای قدرت جستجوگری و زمان دست یابی سنک شکارگر به ترتیب 517/1 و 068/0 روی تریپس و 369/1 و 067/0 روی شته محاسبه گردید و اختلاف معنی داری بین دو شکار مشاهده نشد. نتایج حاصله حاکی از کارایی و قدرت بالای شکارگری سنک O. albidipennis روی تریپس پیاز و شته سبز سیب می باشد. تفاصيل المقالة