بالتوری سبز (Neu., Chrysopidae) Chrysoperla carneaیکی از مهمترین شکارگرهای شته ها، شپشک ها، تریپس ها و سفید بالک ها می باشد علاوه بر این، از تخم، لاروهای جوان و شفیره پولکداران و کنه ها تغذیه می کند اما در هنگام مبارزه شیمیایی علیه آفات مختلف، بالتوری سبز نیز تحت تاثیر سموم مختلف کشاورزی قرار می گیرد. در پژوهش جاری، اثرات کشندگی حشره کش های کلوتیانیدین، تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران روی تخم، لارو سن دوم، لارو سن سوم و شفیره بالتوری مورد مطالعه قرار گرفت. زیست ‌سنجی تخم و شفیره بالتوری سبز با روش غوطه‌ وری، ولی لاروهای سن دوم و سوم با روش تماسی انجام شد. آزمایشات در شرایط قابل کنترل، دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (روشنایی:تاریکی) صورت گرفت. میزان LC50 برآورد شده برای حشره‌ کش‌ های کلوتیانیدین، تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران روی تخم بالتوری سبز به ترتیب 41/23 ،95/1048 و 95/774 میلی‌ گرم بر لیتر، روی لارو سن دوم 47/12، 64/476 و 78/761 میلی ‌گرم بر لیتر، روی لارو سن سوم 47/23 ، 35/490 و 09/855 میلی‌ گرم بر لیتر و روی مرحله شفیرگی به ترتیب 41/37، 95/1401 و 82/796 بودند. بنابراین، در همه مراحل زیستی بیشترین حساسیت به حشره ‌کش کلوتیانیدین بود در حالی که کمترین حساسیت در مراحل زیستی تخم و شفیره مربوط به حشره ‌کش تبوفنوزاید اما در لاروهای سن دوم و لاروهای سن سوم ناشی از حشره‌ کش فلوپیرادیفوران بود. لذا با توجه به نتایج این پژوهش در صورت تایید آزمایشات مزرعه ای از حشره کش های تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران می توان دربرنامه های IPM تحت کاربرد بالتوری سبز استفاده کرد. تفاصيل المقالة