در این مقاله با استفاده از نظریۀ بازی‌ها (بازی علامت‌دهی به‌طور خاص) و اصول مشارکت گرایس که مبتنی بر منظور و معناست، سعی شده است با کمک روش تحلیل محتوای کرپیندورف (2004)، به تجزیه و تحلیل چند مکالمۀ استخراج شده از فیلم‌های ژانر درام اجتماعی پرداخته شود تا نشان دهیم استفاده از نظریۀ بازی‌ها در کاربردشناسی می‌تواند منجر به پدید آمدن ساختار جدیدی از اصل همکاری گرایس شود. بدین منظور از میان فیلم‌های تولیده شده در سال 96 در ژانر درام اجتماعی چندین مکالمه که نقض‌کنندۀ هریک از اصول چهارگانۀ گرایس بودند انتخاب و پس از تحلیل محتوا نقش نظریۀ بازی‌ها در آنها نیز اعمال شد. نتایج تحلیل محتوا و اعمال نظریۀ بازی‌ها نشان داد در مواردی که از نظر گرایس عدم هریک از قواعد باعث عدم برقراری ارتباط می‌شود، نظریه اجتماعی بازی‌ها این خلاء و نقیضه را پوشش می‌دهد. تفاصيل المقالة