این مطالعه علمی با هدف بررسی رابطه دینداری با نگرش جوانان نسبت به منزلت اجتماعی سالمندان در شهر مشهد انجام شده است. پژوهش از نوع پیمایشی بوده و تکنیک مورد استفاده پرسشنامه می‌باشد. اعتبار ابزار از نوع صوری و محتوا به تایید اهل فن رسیده و پایایی و قابلیت تعمیم نتایج توسط ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تایید شده است. جامعه آماری جوانان 18 تا 35 سال انتخاب شده‌اند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 270 نفر بوده و نمونه‌گیری به شکل تصادفی طبقاتی اجرا شده است. یافته های تحقیق نشان می‌دهد؛ شاخص دینداری و تمام ابعاد آن و نگرش به منزلت اجتماعی سالمندان و تمام ابعاد آن میانگینی بالاتر از حد وسط داشته، و همچنین آزمون فرضیات بیانگر، رابطه معنادار و مثبت بین دینداری با نگرش جوانان نسبت به منزلت اجتماعی سالمندان می‌باشد. به این معنا که، هر چه دینداری جوانان رشد یافته‌تر باشد، نگرش مثبت آن‌ها نسبت به منزلت اجتماعی سالمندان بیشتر می‌شود. با توجه به نقش مهم سنت‌ها و عقاید مذهبی در ارزشمند بودن سالمندی، کاهش میزان دینداری بر منزلت اجتماعی سالمندان تاثیر منفی گذاشته و باعث شکل گرفتن شرایط نامناسب زندگی و طرد شدن آنها از جامعه می شود. تفاصيل المقالة