ترکیب مجازات‌های اجتماعی، مفهوم اصطلاحی جدیدی است که در برگیرنده تدابیری است که از سوی نظام‌های کیفری و از رهگذر تصویب و تأیید قانونگذار تعیین و با مشارکت اجتماع با انگیزه بازپروری و مشارکت هرچه بیشتر نهادهای مردم‌مدار با اعمال نظارت قدرت حاکم به اجرا در می‌آیند. مفهوم این مجازات‌ها رابطه تنگاتنگی با اصطلاح جایگزین‌های حبس به عنوان رایجترین، فراگیرترین و مسلطترین نوع مجازات دارد، چراکه خاستگاه اصلی مجازات‌های اجتماعی ناشی از تدابیری است که جهت حبس‌زدایی و رها شدن از تبعات مخرب و گریزناپذیر زندان، توسط جرم‌شناسان و کیفرشناسان اندیشیده شده است. مرور نقاط ضعف و قوت هر یک از این نوع مجازاتها نشان می دهد که هر یک متناسب با جرم و شرایط خاص دارای کارکرد بوده اما در نهایت مطالعه حاضر به این نتیجه رسید که با توجه به اینکه همچنان در ایران مجازاتهای اجتماعی جایگزین، جایگاه مطلوبی کسب نکرده و با توجه به کارکردهای اجتماعی آن، نیازمند توجه بیشتر از سوی سیستم قضایی بدان شود. این در حالی است که بسترسازی در ابعاد مختلف و به ویژه در ابعاد اجتماعی فرهنگی از ضرورت بالایی برخوردار است. تفاصيل المقالة