بدنبال ارجاع یک راس گوساله ماده 6ماهه نژاد هلشتاین به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد در بهار 1390با سابقه کماشتهایی، تاخیردر رشد و مشاهده نشانههای بالینی همچون دپرسیون، تاکیکاردی، تاکیپنه، دیسپنه، آتونیشکمبه، ضعف و ازپاافتادگی، بلند و خشن شدن صداهای ریوی،سوفلقلبی، اتساع ورید وداج و ادم در ناحیه شکمی فک پایین و پیشسینه نیاز به انجام ارزیابیهای بیشتر با استفاده از پاراکلینیک برای پی بردن به عاملقطعی عوارض فوق احساس شد. یافتههای خونشناسی، دلالت بر عفونت حاد توام با پاسخ غیرجبرانی سیستم دفاعی بدن داشت. مشاهدات رادیولوژی شاملافزایش رادیواپسیتی و رویت الگوی ریوی آلوئولی در قسمت شکمی و قدامی لوبهای ریه بود. در اولتراسونوگرافی به عمل آمده از قفسه سینه و شکم، درفضای جنب و محوطه شکم مایعات آزاد اناکوییک،مشاهده شدند که به ترتیب نشانهی تراوشات جنبی و صفاقی میباشند. با توجه به یافتههای مذکور وبررسی دقیق مقادیر پروفایل بیوشیمیایی به همراه اندازهگیری میزان تروپونینآی سرم و حذف عوامل مسبب احتمالی عوارض فوق، بویژه ادم و آسیت، بیماریگوساله، برونکوپنومونی توام با وقوع پدیده کورپولمونال تشخیص داده شد. معالجه دام با استفاده از آنتیبیوتیک و داروهای مدر و حمایتی صورت پذیرفت.حدود دو هفته پس از درمان، معایناتبالینی، آزمایشات خونشناسی، رادیولوژی و سونوگرافی تکرار شد که حکایت از بهبودی کامل تمام عوارض مشاهدهشده اولیه داشت. سه ماه بعد از اولین ارجاع، بیمارمجددا مورد معاینه قرار گرفت که تنها مشکل مشاهده شده، تاخیر در رشد گوساله بود که این موضوعمیتواند از پیامدهای برونکوپنومونی باشد. تفاصيل المقالة