استفاده از گیاهان پوششی چند ساله جهت کاهش مشکل علف‌های هرز، روشی سازگار با محیط زیست و بدون استفاده از علف‌کش‌ها است. به منظور بررسی تاثیرگیاهان پوششی چند ساله در مقایسه با گیاهان پوششی یکساله برکنترل و ساختار جمعیت علف‌های هرز، این آزمایش به مدت دو سال در بین ردیف‌های درختان سیب تاکستان قزوین به صورت بلوک کامل تصادفی اجرا شد. لولیوم چندساله (Lolium perene)، فستوکای گوسفندی (Festuca ovina)، فستوکای بلند (Festuca arundinacea)، بروموس بی ریشک (Bromus inermis) همراه با واکاری و بدون واکاری، چاودار یکساله (Secale cereale) و شاهد بدون کنترل علف هرز تیمارهای این آزمایش بودند. در بهار سال اول گیاهان پوششی چند ساله و چاودار به ترتیب 100 و 70 درصد و در بهار سال دوم گیاهان پوششی چند ساله بطور متوسط 58 و چاودار 94 درصد وزن خشک علف‌های هرز را کاهش دادند. در سال دوم تیمارهای بروموس بی ریشک و فستوکای گوسفندی بترتیب 10 تا 30 درصد بیشتر وزن خشک علف‌های هرز را نسبت به دیگر گیاهان پوششی چند ساله کاهش دادند. واکاری گیاهان پوششی چند ساله جهت حفظ استقرار آنها مورد نیاز بود. تیمارهای گیاهان پوششی چند ساله ساختار جمعیت علف‌های هرز را تحت تاثیر قرار داد، به طوریکه ترکیب جمعیت در پایان دو سال در بروموس بی ریشک و فستوکای بلند با شاهد تفاوت داشت. به هر حال ترکیب جمعیت در تیمارهای لولیوم چند ساله و فستوکای گوسفندی همانند تیمار شاهد بود. گیاهان پوششی می‌توانند یک روش مدیریت موثر در باغات ارگانیک باشند. تفاصيل المقالة

آزمایشـی در سال زراعی 1399-1398 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مغان بصورت صورت اسپلیت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. تیمار گیاهان پوششی در هفت سطح (چاودار زراعی، شبدر کریمسون، کلزا، جو، ماشک‌گل‌خوشه‌ای، مخلوط چاودار + ماشک‌گل‌خوشه‌ای و بدون گیاه پوششی) در پلات اصلی (A) و ترکیب تیماری مدیریت گیاهان پوششی (B) در دو سطح (1- کف بر و غلتک و 2- کف بر و باقی گذاشتن در سطح خاک) و کنترل علف‌های هرز (C) در دو سطح (1- استفاده از علف کش برای کنترل علف‌های هرز و 2- بدون کنترل علف هرز) در پلات فرعی به صورت فاکتوریل آرایش یافتند. نتایج نشان داد که تیمار مخلوط گیاه پوششی چاودار با ماشک گل خوشه ای تراکم علفهای هرز را به مقدار 86.40 درصد نسبت به شاهد بدون گیاه پوششی کاهش داده است. همچنین این تیمار عملکرد ذرت را به مقدار 58.37 درصد نسبت به شاهد بدون گیاه پوششی افزایش داده است. همچنین بیشترین درصد افزایش عملکرد ذرت نسبت به شاهد(58.37 درصد) و بیشترین درصد رطوبت خاک (28.02درصد) نیز به این تیمار اختصاص دارد. سرعت نفوذ آب در خاک مربوط به تیمار چاودار بیشتر بوده و کمترین سرعت نفوذ آب در تیمار شاهد بود. نتایج کلی نشان می دهد که کاشت گیاهان پوششی زمستانه می تواند ضمن مدیریت علفهای هرز، موجب حاصلخیزی خاک شده و رطوبت بیشتری را در خاک ذخیره نماید. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی کارآیی علفکش‌های پیشرویشی و پسرویشی جدید در کنترل علف‌های هرز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شهر تهران در باغ‌ سیب و در شهر قزوین در باغ انگور در سال زراعی 88 انجام گرفت. فاکتور اول علفکشهای پیشرویشی (دیورون (کارمکس WP 80%) به میزان 6/1 کیلوگرم ماده خالص در هکتار،‌ ناپروپامید (دورینول SC 45%) به میزان 1/4 کیلوگرم ماده خالص در هکتار، اکسیفلورفن (گل EC 24%) به میزان 48/0 کیلوگرم ماده خالص در هکتار، تریفلورالین (ترفلان EC 48%) به میزان 2/1 کیلوگرم ماده خالص در هکتار و شاهد (بدون علفکش)) و فاکتور دوم علفکش‌های پس‌رویشی (گلیفوسیت (رانداپ SL 41%) به میزان 5/2 کیلوگرم ماده خالص در هکتار + 8 کیلوگرم سولفات آمونیوم در هکتار، دوبار استفاده از گلیفوسیت همراه با سولفات آمونیوم، تریکلوپیر (گارلون EC 60%) به میزان2/1 کیلوگرم ماده خالص در هکتار و‌ دوبار استفاده از تریکلوپیر) بود. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از علفکش‌های پیش رویشی می‌تواند علف‌های‌هرز یکساله بهاره را 49 تا 93 درصد کنترل کند. یکبار استفاده از گلیفوسیت در کنترل یکساله‌ها مؤثر بود، ولی در کاهش وزن خشک علف‌های‌هرز چند ساله‌ مؤثر نبود. یک و یا دوبار استفاده از تریکلوپیر و دوبار گلیفوسیت در کاهش وزن خشک علف‌های‌هرز چند ساله‌ مؤثرتر بود. استفاده از علفکش‌های پیش‌رویشی باعث کاهش وزن خشک بیشتر در علف‌های‌هرز دائمی شد. تفاصيل المقالة

با توجه به عدم وجود تنوع علفکشها در باغات و پیشنهاد حذف برخی از آنها، بررسی علفکشهای جدید در باغات ضروری می باشد. در این راستا آزمایشاتی به صورت بلوکهای کامل تصادفی در باغ‌ سیب در تهران و مرکبات در جیرفت و دزفول انجام شد. علفکش‌ جدید پیش‌رویشی ناپروپامید (SC 45%) به میزان 7/2، 6/3 و 5/4 و علفکشهای جدید پس رویشی گلیفوسیت جدید (SC 36%) به میزان 36/. و54/0 و آمیترول 160g L-1+ تیوسیانات آمونیوم 143g L-1+ گلیفوسیت 60g L-1 (SL 36.6%) (ATG) به میزان 2/2، 9/2، 6/3 و 3/4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار همراه با علفکشهای تریفلورالین (EC 48%) به میزان 2/1، گلیفوسیت (SL 41%) به میزان62/0 و پاراکوات (SL 20%) به میزان 6/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار تیمارهای آزمایش بودند. علفکش‌ ناپرومید علفهای‌هرز یکساله زمستانه را در دزفول 20 تا 42 درصد و در جیرفت در مقادیر 6/3 و 5/4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار به میزان 27 درصد کنترل کرد، در حالیکه در تهران به علت چند ساله بودن علفهای هرز زمستانه قادر به کنترل آنها نبود. علفکش تریفلورالین در این زمان در تمام مناطق قادر به کنترل علفهای هرز نبود. علفکش ATG در مقادیر 6/3 و 3/4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار و گلیفوسیت جدید به مقدار54/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار با پاراکوات و گلیفوسیت قادر به کنترل علفهای‌هرز تابستانه بودند. بنظر می رسد که علفکش ناپرومید به میزان 6/3 و علفکشهای ATG به میزان 6/3 و گلیفوسیت جدید به میزان 54/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار قابل توصیه در باغات باشند. تفاصيل المقالة