چکیده در زمستان سال 1387 گزارشی از وقوع تلفات و خسارت در یک گله گوسفند و بز در یکی از دامداری های اطراف تهران واصل شد. پس از مراجعه به محل دامداری مشخص شد که تعداد 10 رأس بره و بزغاله (10%) از گله 100 رأسی در ظرف یک هفته تلف گردیده اند در معاینات بالینی از بیماران موجود ریزش مو و پشم به صورت کانونی و وجود دمل های چرکی در اندام های حرکتی مشهود بود. در ضمن، لاروهای کوچک متحرک در محل عوارض جلدی ملاحظه شدند. همچنین در نوک انگشت دست کارگر دامداری یک زخم آتشفشانی مشاهده شد که به گفته وی با قرار دادن انگشتش در داخل آب گرم لاروهایی از آن خارج می شدند. نمونه گیری از مدفوع دام ها و از لاروهای متحرک روی بدن آنها انجام و در آزمایشگاه استرونژیلوس پاپیلوزوس از نمونه ها جدا گردید. تفاصيل المقالة