به منظور دست یابی به نسبت مناسب کود شیمیایی و کمپوست در جهت افزایش عملکرد اقتصادی پیاز، تحقیقی در مزرعه ایستگاه تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ملکان در سال 92 اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. عامل کود (A) در کرت های اصلی در شش سطح (مقدار توصیه شده کودهای شیمیایی به عنوان شاهد (a1)، 4/3 تیمار شاهد + 4 تن در هکتار کمپوست (a2)، 2/1 تیمار شاهد + 8 تن در هکتار کمپوست (a3)، 4/1 برابر تیمار شاهد + 12 تن در هکتار کمپوست (a4) و کمپوست به میزان 16 و 20 تن در هکتار (a5 و a6) و ارقام (B) قولی قصه زنجان (b1) و قرمز آذرشهر (b2) در کرت های فرعی قرار داده شدند. رقم قرمز آذرشهر در کلیه صفات مورد مطالعه نسبت به رقم قولی قصه زنجان برتر بود. اثر سطوح کودی بر کلیه صفات به غیر از تعداد لایه خوراکی معنی دار بود و a1 در این صفات نسبت به سطوح کودی دیگر بیشترین مقدار را داشت. برهمکنش کود × رقم در کلیه صفات غیر معنی دار شد. کاربرد ترکیبی کودهای معدنی و کمپوست تاثیر مثبت معنی دار بر صفات رشدی گیاه، قطر پیاز، عملکرد تک بوته و عملکرد کل نسبت به مصرف کود کمپوست به تنهایی داشت. نتایج نشان داد که مصرف 4/3 و 2/1 a1 و جایگزینی آن با کمپوست به ترتیب به میزان 4 و 8 تن در هکتار (a2 و a3) کاهش معنی داری در عملکرد تک بوته و عملکرد کل پیاز نسبت به مصرف کود شیمیایی (a1) به تنهایی نداشت. بنابراین کاربرد 4/3 تیمار شاهد + 4 تن در هکتار کمپوست (a2) و یا 2/1 تیمار شاهد + 8 تن در هکتار کمپوست (a3) برای کشت پیاز در منطقه قابل توصیه است. تفاصيل المقالة