باکتری پســودوموناس آئروژینوزا از مهمترین پاتوژن‌های فرصت‌طلب بوده که موجب بروز ورم پســتان‌های تحت بالینی مقاوم به درمان در گاوهای شیری می‌باشد. بررسی الگوی ژنتیکی ایزوله‌ها، در مدیریت عفونت‌های ناشی از این باکتری ضروری است. هدف از این مطالعه، بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های سودوموناس آئروژینوزا بدست آمده از موارد ورم پستان گاو در شهر تبریز بود. در این مطالعه توصیفی مقطعی، از 200 راس گاو مبتلا به ورم پستان در گاوداری‌های شهر تبریز نمونه‌گیری انجام شد. پس از انجام آزمایشات بیوشیمیایی اختصاصی و رنگ آمیزی، موارد مثبت جهت آزمایشات مولکولی مورد استفاده قرار گرفتند. از مجموع 200 مورد گاو مبتلا به ورم پستان، 90 ایزوله (%45) پسودوموناس آئروژینوزا شناسایی شد. نتایج حاصل از RAPD-PCR نشان داد که 80 ایزوله (9/%88) از نمونه‌های تحت مطالعه، با هر دو پرایمر مورد استفاده، قابل تایپ بودند و 10 ایزوله (%10) با پرایمرهای مورد استفاده تایپ نشدند. ایزوله‌های تایپ شده در 14گروه مجزا قرار داشتند و هر کدام حاوی چندین نمونه پسودوموناس آئروژینوزا بودند. گروه‌های I و VII بیشترین ایزوله را داشتند و گروه‌های IX، X و XII دارای کمترین ایزوله بودند. نتایج نشان داد که RAPD-PCR، روش ابزار ژنوتیپ‌بندی با قدرت افتراق بالا در مطالعات اپیدمیولوژی و پلی‌مورفیسم سویه‌های پسودوموناس آئروژینوزا می‌باشد. با توجه به داده‌های این مطالعه، کنترل منابع عفونت در ورم پستان ناشی از این باکتری، جهت کنترل و پیشگیری از انتقال این باکتری تأکید می‌شود. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: با اینکه در تغذیه‌ی طیور از جمله جوجه‌های گوشتی از گیاهان دارویی به طرق مختلف استفاده شده است، اما استفاده‌ی همزمان از اسانس‌ها و آنزیم‌ها، بخصوص آنزیم فیتاز میکروبی کمتر استفاده شده است. آویشن و پونه گیاهی هستند که بر سیستم ایمنی موثر می‌باشند. اثرات مثبت فیتاز در طیور مستند شده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات متقابل روغن‌های اسانسی و آنزیم فیتاز بر میکروفلور روده و سطح ایمنی جوجه‌های گوشتی می‌باشد.مواد و روش ها: این آزمایش به بررسی میکروفلور روده و سطح ایمنی (ایمنی همورال (تست HI) و سلول‌های خونی) با استفاده از سه سطح اسانس آویشن، اسانس پونه و فیتاز میکروبی با 8 تیمار و 4 تکرار و مجموعاً با 32 واحد آزمایشی به مدت 42 روز، روی جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. برای بررسی میکروفلور روده و سطح ایمنی به ترتیب از روش‌های کشت ( MRS-Agar و EMB) و روش الایزا و استفاده از کیت‌های تجاری زیست شیمی استفاده شد.نتایج: بررسی اثرات اصلی، نشان داد تیمارهایی که اسانس آویشن مصرف کرده بودند، در مقایسه با سایر تیمار ها جمعیت کلی‌فرم و کل باکتری‎های هوازی TAB)) کمتری داشتند (05/0p<). سطح ایمنی همورال تفاوت معنی‌داری در بین گروه‌های مختلف آزمایشی نشان داد (05/0p<). تیمارهایی که اسانس‌های آویشن و پونه را دریافت نکرده بودند، کمترین نسبت هتروفیل به لنفوسیت ها را داشتند (05/0p<).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد استفاده از آنزیم فیتاز میکروبی و اسانس آویشن، جمعیت باکتری‌های کلی‌فرم روده را کاهش می‌دهد و استفاده از اسانس آویشن، باعث بهبود ایمنی همورال می‌گردد. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: افزودن ترکیبات مغذی طبیعی از جمله آغوز در جیره می‌تواند برای بلدرچین مفید باشد. هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر آغوز در جیره غذایی بر فلور میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. مواد و روش‌ها: 120 قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا" تصادفی با استفاده از جیره بدون آغوز، جیره با آغوز 2 درصد گاو و 4 درصد گاو در 3 تیمار و 4 تکرار و 10 قطعه بلدرچین ژاپنی در هر تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از طی دوره 42 روزه، دو قطعه بلدرچین از هر تکرار انتخاب شد. سپس قطعه‌ای از ایلئوم هر پرنده جهت شمارش جمعیت لاکتوباسیلوس و کلیفرم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: بلدرچین‌های تغذیه شده با آغوز 4 درصد، بیشترین شمارش کلی لاکتوباسیلوس (05/0p<) و کمترین شمارش کلی باکتریهای کلیفرم را در بین گروه‌های آزمایشی به خود اختصاص دادند (05/0p>). همچنین گروه تیمار تغذیه شده با آغوز 2 درصد نیز بترتیب افزایش و کاهش کلی جمعیت لاکتوباسیلوس‌ها و باکتریهای کلیفرم را نسبت به گروه شاهد از خود نشان داد (05/0p>). نتیجه‌گیری: استفاده از آغوز پاستوریزه گاو به مقدار2 درصد و 4 درصد در جیره غذایی بلدرچین ژاپنی باعث افزایش شمارش کلی لاکتوباسیلوس‌ها و کاهش کلی جمعیت باکتریهای کلیفرم می‌شود که می‌تواند بعنوان ماده غذایی جدید برای بهبود فلور میکروبی روده در جیره غذایی طیور پرورشی مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة

اسانس ها به عنوان محرک های رشد، نقش مهمی در بهبود فلور میکروبی و خصوصیات مورفولوژیکی روده و سیستم ایمنی در جوجه های گوشتی دارند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر اسانس آویشن و کاکوتی بر فلور میکروبی روده در جوجه‌های گوشتی بود. بدین منظور 468 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس- 308، با سه ترکیب اسانسی آویشن، کاکوتی و مخلوط آویشن و کاکوتی، در دو شکل استفاده (در آب و در خوراک) و در دو سطح (15/0 و 3/0 درصد جیره) در 13 تیمار با 3 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار، از سن 10 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. در سن 42 روزگی دو قطعه جوجه از هر تکرار انتخاب و بعد از 12 ساعت گرسنگی دادن، کشتار شدند. سپس قطعه‌ای از ایلئوم هر پرنده جهت شمارش جمعیت میکروبی به آزمایشگاه ارسال شد. شمارش کلی باکتری‌های کلی فرم و لاکتوباسیلوس در مورد هر نمونه انجام شد و نتایج با نرم افزار SPSS تحلیل گردیدند. شمارش کلی باکتری‌های کلی فرم در گروه‌های تغذیه شده با 3/0 درصد مخلوط آویشن و کاکوتی کمترین مقدار بود، ولی با گروه شاهد اختلاف معنی‌داری را نشان ندادند. شمارش کلی لاکتوباسیلوس در گروه تغذیه شده با 3/0 درصد مخلوط آویشن و کاکوتی در دان، بیشترین تعداد را نشان داد که در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی‌داری داشت (05/0>p). به طورکلی، تفاوت معنی‌داری از نظر روش مصرف آویشن و کاکوتی در بین گروه‌های آزمایشی مشاهده نشد. نتایج مطالعه نشان داد افزودن اسانس 3/0 درصد مخلوط آویشن و کاکوتی به جیره غذایی جوجه‌های گوشتی می‌تواند در بهبود میکروفلور مفید (لاکتوباسیلوس) و کاهش باکتری‌های مضر (اشریشیاکولای) ایلئوم در این جوجه ها موثر باشد. تفاصيل المقالة

آنفلوانزای پرندگان یکی از مخاطره انگیزترین بیماری های ویروسی برای گله های طیور است که واکسیناسیون می تواند به عنوان یکی از مهم ترین راه کارهای کنترل بیماری باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی عیار پادتن حاصله از واکسیناسیون علیه ویروس آنفلوانزای تحت تیپ H9N2 در بلدرچین‌های ژاپنی با استفاده از واکسن دوگانه نیوکاسل- آنفلوانزا بود. بدین منظور، تعداد 108 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در 3 گروه با 3 تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. از روز اول تا انتهای دوره، شرایط پرورشی برای تمامی بلدرچین ها یکسان و تفاوت تنها در برنامه واکسیناسیون بود. واکسیناسیون در گروه اول به صورت دریافت واکسن دوگانه نیوکاسل-آنفلوانزا (CEVAC-NEW FLU H9 K) در ۷ روزگی، در گروه دوم به صورت دریافت واکسن از همان نوع در ۱۰ روزگی و در گروه سوم (شاهد) بدون دریافت واکسن بود. آزمون HI (Haemagglutination Inhibition test) پس از 2 نوبت خونگیری از ورید بالی در روزهای ۲۵ و ۳۵، متعاقب واکسیناسیون به عمل آمد. تحلیل آماری توسط آزمون توکی نشان داد که میانگین عیار پادتن ضد ویروس آنفلوانزا در سرم پرندگان گروه های واکسینه شده، اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشت (۰۵/۰p<)، به طوری که در این گروه ها، مقدارش بالاتر از میزان آن در سرم پرندگان گروه شاهد بود. همچنین میانگین عیار پادتن مذکور در سرم پرندگانی که واکسن را در 7 روزگی دریافت کرده بودند، بیشتر بود. با استناد به یافته های تحقیق حاضر و نیز پایین بودن سن کشتار در گله های بلدرچین گوشتی، انجام واکسیناسیون سریع علیه عامل بیماری آنفلوانزا در هفته اول پرورش، برای دست‌یابی به عیار پادتن محافظت‌کننده، ضروری به نظر می رسد. تفاصيل المقالة