مقدمه و هدف پژوهش: این پژوهش با هدف آرمانی ارتقاء سطح امنیت اجتماعی در شهرها به کمک طراحی شهری و محیطی و به منظور نیل به جامعه‌ای امن انجام گردیده است. هدف ویژه‌ای که پژوهشگران در پی آن بوده‌اند تعیین رابطه طراحی شهری با میزان امنیت اجتماعی بوده است و برای این منظور فرض گردیده است که بین مؤلفه‌های طراحی شهری شامل اندازه و فرم فضا، آسایش بصری و محیطی، سازمان فضایی و نفوذپذیری، و کیفیت مسکن و کاربری زمین با میزان امنیت اجتماعی رابطه وجود دارد. روش پژوهش: جامعه آماری این پژوهش شهر کرج می‌باشد و حجم جامعه آماری بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال 1385 مرکز آمار ایران برابر با 1732275 نفر می‌باشد. روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای می‌باشد که با استفاده از روش تصادفی طبقه ای، به ترتیب ابتدا از منطقه، سپس ناحیه و پس از آن محله نمونه گیری شده است. با توجه به جدول کرجسی- مورگان، حجم نمونه 384=n می‌باشد. در نهایت با استفاده از روش‌های مطالعه کتابخانه‌ای و میدانی به جمع آوری داده‌ها پرداخته شده و داده‌های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل و روابط بین آنها مورد سنجش قرار گرفته است. یافته‌ها: در این پژوهش رابطه‌ای قوی میان نمره مؤلفه‌های طراحی شهری و نمره جرایم رخ داده یافته شده است. به علاوه، بهبود شاخص‌های این مؤلفه‌ها، منجر به کاهش میزان جرایم ارتکاب یافته گردیده است. در نتیجه، امنیت اجتماعی بهبود یافته است که نشان دهنده رابطه مستقیم میان این مؤلفه‌ها و میزان امنیت اجتماعی می‌باشد، به گونه‌ای که با بهبود این مؤلفه‌ها، میزان امنیت اجتماعی بهبود یافته و در نتیجه هر چهار فرضیه این پژوهش مورد تایید قرار گرفته است. نتیجه گیری: از آنجایی که فرضیه‌های پژوهش مورد تایید قرار گرفته‌اند، به نظر می‌رسد که شاخص‌های مؤلفه‌های طراحی شهری نقشی حیاتی در میزان امنیت اجتماعی از نظر شهروندان ایفا می‌کنند. بنابراین، بهبود شاخص‌های طراحی شهری با الویت میزان قوی بودن روابط میان مؤلفه‌های طراحی شهری و میزان امنیت اجتماعی می‌تواند بسترهای ارتکاب اعمال مجرمانه در جامعه را کاهش دهد و موجب افزایش میزان امنیت اجتماعی گردد تفاصيل المقالة

هدف: این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد زیست محیطی شهرداری تهران بر اساس شاخص‌های شهر سبزاست تا با استفاده از استانداردهای ایزو14031 به بررسی و ارزیابی عملکرد شهرداری و اولویت بندی موفقیت آن در تطابق با شاخص‌های شهر سبز بپردازد. روش پژوهش: این پژوهش براساس هدف کاربردی و براساس روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه ساکنان مناطق 22 گانه شهرداری تهران بوده و داده‌ها با استفاده از توزیع و جمع‌آوری 388 پرسشنامه در نمونه‌ای که به روش طبقه‌ای از جامعه انتخاب گردید گردآوری و با استفاده از نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند یافته‌ها: یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که عملکرد مدیریت زیست محیطی شهرداری تهران درزمینه‌های حفظ محیط‌ زیست شهری و ایجاد کانون‌های محیط زیست در سطح محلات شهر تهران در سطح مساعدی قرار دارد و قابل قبول است اما در تنوع زیستی و فضای سبز شهر، مدیریت آب و انرژی، زمینه حمل و نقل، حوزه کنترل کیفیت و آلودگی هوا و کاربری زمین و ساختمان در سطح مطلوب و قابل قبولی قرار ندارد نتیجه: نتایج این تحقیق نشان داد که شهر تهران تا رسیدن به شاخص‌های شهر سبز فاصله زیادی را باید طی کند و مدیریت شهر ی هم هنوز نتوانسته گامی اساسی در این راستا بردارد، بنابراین پیمودن آن نیازمند برنامه ریزی استراتژیک زیست محیطی مدیریت شهری است. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف پژوهش: در این پژوهش از شش مولفه اصلی سرمایه اجتماعی شامل اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، حمایت اجتماعی، انسجام اجتماعی، احساس امنیت و ارزش زندگی و برای مدیریت بحران‌های اجتماعی از متغیر‌های پیشگیری، آمادگی، مقابله و بازسازی استفاده گردید. روش پژوهش: این پژوهش از بعد هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی همبستگی است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها روش کتابخانه‌ای فیش‌برداری و روش میدانی استفاده از پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پژوهش مردان و زنان 20 الی60 سال ساکن شهر رشت بر اساس اعلام مرکز آمار ایران و سرشماری 1385و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر تعیین گردید. یافته‌ها: نتایج یافته‌ها حاکی از این بود که بین مولفه‌های سرمایه اجتماعی (اعتماد، مشارکت، حمایت، انسجام، احساس زندگی، ارزش زندگی) و مدیریت بحران‌های اجتماعی (پیشگیری، آمادگی، مقابله، بازسازی) شهروندان کلان شهر رشت ارتباط معنی‌داری وجود دارد، هرچه بر میزان سرمایه اجتماعی شهروندان افزوده شود مدیریت بحران‌های اجتماعی نیز بیشتر خواهد شد. نتیجه‌گیری: در نهایت با توجه به یافته‌های حاصله، مشهود است در کلان شهرهای ایران مطالعه موردی شهر رشت شاخص‌های متغیر‌های سرمایه اجتماعی که از وضعیت مناسب‌تری برخوردارند آنهایی هستند که بیشتر با و جوه سنتی جامعه در ارتباطند و شاخص‌هایی که با زندگی مدرن رابطه بیشتری دارند در وضعیت نامطلوب‌تری قرار می‌گیرند و هر چه بر سرمایه اجتماعی جامعه افزوده شود، مدیریت بحران‌های اجتماعی نیز مطلوب‌تر خواهد شد. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف پژوهش: قابلیت‌های مدیریتی پویای و آمادگی سازمانی مدیریت شهری دو رکن اساسی تحول شهر هوشمند را تشکیل می‌دهند تا به مدیران کمک کنند با استفاده از فرصت‌ها و پیکربندی مجدد منابع سازمانی، شهر خود را در مسیر توسعه به سمت شهر هوشمند هدایت نمایند. در این راستا، پژوهش حاضر باهدف نقش قابلیت‌های مدیریتی پویا و آمادگی سازمانی در تحول شهر هوشمند تدوین‌شده است. روش پژوهش: روش تحقیق از نظر هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده ها کمی، از نظر نوع توصیفی - تحلیلی از شاخه مدل سازی معادلات ساختاری می باشد. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه پیمایشی استاندارد می باشد. جامعه آماری کلیه کارکنان ستادی اداره کل های انتخابی شهرداری تهران به تعداد 324 نفر می باشد که حجم نمونه به تعداد 176 نفر مشخص گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده ها از آزمون فریدمن و رویکرد حداقل مربعات جزئی (Smartpls) استفاده‌شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که وضعیت میانگین متغیرهای قابلیت های مدیریتی پویا (03/3)، آمادگی سازمانی (36/3) و شهر هوشمند (31/3) در بین دامنه 51/2 تا 5/3 یعنی سطح نیمه مطلوب قرار دارند. نتایج در بخش رتبه بندی مؤلفه ها نشان داد که مؤلفه آمادگی استراتژیک (45/8) در رتبه اول اهمیت و مؤلفه قابلیت نوآوری (18/6) در رتبه آخر اهمیت قرار دارند. نتایج در بخش تحلیل استنباطی نشان داد که تأثیر قابلیت های مدیریتی پویا بر شهر هوشمند در سطح ضریب معنا داری (27/3) و بر آمادگی سازمانی در سطح ضریب معنا داری (69/5) مستقیم و معنادار است. تأثیر قابلیت های مدیریتی پویا بر شهر هوشمند با اثر میانجی آمادگی سازمانی در سطح ضریب معناداری (68/3) مستقیم و معنا دار است. همچنین تأثیر آمادگی سازمانی بر شهر هوشمند در سطح ضریب معناداری (42/5) مستقیم و معنا دار است. نتیجه گیری: بنابراین قابلیت‌های مدیریتی پویا و آمادگی سازمانی به طور گسترده ای می توانند به‌عنوان پایه ای ضروری برای توجه به چالش های تحول شهر هوشمند شناخته شوند. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف پژوهش: طی نیم قرن اخیر، یکی از اثرات فرآیند شهرگرایی شتابان بر ساختار فضایی و جمعیتی کشور، رشد فزاینده تعداد شهرها و همچنین تبدیل مراکز روستایی به نقاط منفصل شهری است؛ این امر باعث بر هم خوردن تعادل توزیع فضایی جمعیت و برنامه ریزی می‌شود و آسیب‌های اجتماعی وسیعی از آن مترتب است. با توجه به عدم وجود هم‌خوانی در این نقاط جمعیتی در زمینه عوامل متعددی چون عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... ، الحاق نقاط روستایی به محدوده شهرها منجر به ایجاد مشکلات عدیده برای مدیریت شهری خواهد شد. از سوی دیگر عدم وجود ضوابط و مقررات یکسان در نقاط شهری و روستایی باعث اختلافات اساسی در نحوه مدیریت این نقاط است که خود عاملی در جهت ایجاد تعارضات خواهد بود. وجود چنین مشکلاتی، مدیریت شهری را در انجام وظایف محوله خود دچار مشکلات عدیده‌ای خواهد کرد. لذا با برنامه ریزی دقیق جهت تعدیل تعارضات پیش آمده می‌توان خدمات بهتری به شهروندان پیشین و جدید ارائه نمود. پدیده الحاق نقاط روستایی به محدوده شهری، اخیراً در روند تهیه و تصویب طرح حوزه‌های شهری استان تهران به صورت چشمگیری گریبان گیر شهرهای این استان گردیده است. لذا این پژوهش با مورد کاوی شهر اسلامشهر به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شهرهای استان تهران در صدد بررسی نقش مدیریت شهری و ارائه راهکاری موثر جهت تعدیل این تعارضات می‌باشد. روش پژوهش: این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از مطالعات اسنادی و میدانی وسیع از جمله مشاهده و تکمیل پرسشنامه در جامعه آماری مسئولین و کارشناسان به آزمون فرضیه مورد نظر می‌پردازد. لذا با روش نمونه گیری گروهی 9 نفر از کلیدی‌ترین مسئولین ارشد استانی و شهرستانی شناسایی که پژوهشگر با اخذ پرسشنامه از آنان و همچنین 21 کارشناس خبره دستگاه‌های تخصصی استان ، تعداد 30 پرسشنامه را تکمیل نمود. یافته‌ها و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش در می بابیم مدیریت شهری دارای نقشی اساسی در حل تعارضات حاصل از الحاق نقاط شهری به روستایی است و با رویکرد قانون مدار و مدیریت مبتنی بر قانون در تعدیل و یا حل تعارضات موثر می‌باشد. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف پژوهش: منظر شهری کلیت ذهنی تعامل میان انسان و محیط و تصویری ذهنی است، که در خاطر انسان می‌ماند.منظر شهری پدیداری است که تنها از طریق تجربه انسانی در تعامل میان انسان و محیط آشکار می‌گردد.با توجه به اهمیت منظر شهری، هدف مقاله حاضر تحلیل کیفیت بصری- فضایی منظر شهری در گذر زمان در ناحیه هشت منطقه یک تهران است. روش پژوهش: این پژوهش از نوع تحلیل محتوا، بوده که با روش اکتشافی انجام گرفته است.داده های مورد استفاده از شهرداری منطقه مورد مطالعه تأمین شده اند.به منظور دستیابی به شاخص های تحقیق نخست شاخص های تحلیل فضایی و سپس شاخص های کیفیت بصری برای ناحیه 8 منطقه 1 تهران ‌مورد بررسی قرار گرفته است.شاخص ها بر مبنای ارزیابی رهیافت ادراکی بر اساس دید ناظر (منظره ها و مکان ها) با دوربین (در مسیرهایی در محدوده مورد مطالعه) ثبت شده اند. یافته ها: با توجه به نتایج بدست آمده می توان به این مسئله توجه کرد که در هریک از عوامل بررسی شده در پهنه مورد مطالعه، یکی از معیار های سنجش در قالب مفهوم بعد زمان ، بصورت برجسته تری نمایان است.بطوری که گاهی عوامل انسان ساخت بیشتر بر محیط تسلط دارد و گاهی عوامل طبیعی محیط با همراهی عوامل انسان ساخت در محیط حضور پر رنگ تر دارند. نتیجه گیری: در ارزیابی پژوهش حاضر مسیرهای مورد بررسی در کیفیت بصری، مسیر شماره 2 بیشتر مورد توجه است که نیاز به برنامه ریزی و طراحی مدونی دارد که بتوان عناصر هویت بخش محدوده احیا شوند.بسته به ویژگی های فضایی محدوده مورد مطالعه دیدهای پیاپی و مرتبط منجر به ایجاد ارزش های سه بعدی بسیاری می شود.این دیدهای متوالی با حرکت از مسیری به مسیر دیگر تأکید و تأثیرپذیری قوی در ناظر ایجاد می کند. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف پژوهش: هدف کلی این تحقیق تبیین نقش شهرداری‌ها در ارتقای مدیریت شهری با رویکرد محله گرایی است که با مطالعه اهمیت محله گرایی در ارتقای مدیریت شهری شهرداری تهران با عنوان هدف ویژه بررسی می‌گردد. روش پژوهش: برای مطالعات میدانی و سنجشی افته‌های مطالعه از روش هایی چون مصاحبه با متخصصان، مصاحبه با مسئولان شهری، پرسشنامه و مشاهده استفاده شد. در فرایند گزینش محله‌های مورد سنجش، تلاش شد تا محله هایی انتخاب شوند که به لحاظ ویژگی‌های کالبدی و اجتماعی متفاوت و به نوعی نماینده ای مناسب از محله مورد مطالعه به لحاظ گونه بندی کالبدی اجتماعی باشند تا یافته‌های پژوهش قابلیت تعمیم بیشتری داشته باشند. یافته‌ها: با در نظر گرفتن اهمیت شاخص‌ها و مقایسه شاخص‌ها و مقایسه آنها مشخص شد که شفافیت و اطلاع رسانی صحیح مهم‌ترین معیار و دارای بیشترین امتیاز است. مقایسه میان معیارهای مربوط به اجتماع محلی، بیانگر اهمیت بیشتر مؤلفه سرمایه اجتماعی از سرمایه کالبدی محله است. همچنین این نکته مهم، لزوم توجه به معیارهای سرمایه اجتماعی را در قالب شبکه اجتماعی، مسئولیت پذیری و توانایی‌های فردی اهالی، هنجارها و ارزش‌های عرفی و اعتماد مورد تأکید قرار می‌دهد. پس لزوم توجه به موارد فوق الذکر در قالب تدوین برنامه کاربردی و مناسب در تصمیم گیری‌ها و تصمیم سازی‌های مدیران و مسئولان مدیریت شهری احساس می‌گردد. نتیجه‌گیری: بنابر این تعریف اهداف و برنامه‌ها برای ناحیه و اجرای آنها از طرف شهرداری ناحیه با نظارت شهرداری منطقه 13 و مقیاس‌های بالا صورت می‌گیرد در صورتی که شورای ناحیه که برآمده از نظر شورای مردم می‌باشد، می‌تواند کار نظارت را برعهده بگیرد. لذا تمام مشکلات و نیازهای ناحیه ای که می‌تواند در سطح ناحیه و توسط نهادهای مردمی و شورایی انجام گیرد نباید به سطوح بالاتر مثل شهرداری مناطق یا شهرداری مرکزی ارجاع داده شود. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف پژوهش: این پژوهش در نظر دارد مولفه‌های تاثیر گذار بر ارتقای هوش فرهنگی مدیران شهری در تعامل فرهنگی با شهروندان را تبیین و رهنمود هایی را جهت بهبود و ارتقای ابعاد رفتاری مدیران با شهروندان را ارایه نماید. روش پژوهش: نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه انجام توصیفی، تحلیلی است و اطلاعات به دو شیوه اسنادی ( کتابخانه ای) و پیمایشی ( میدانی) جمع آوری گردیده است. یافته‌ها: در بررسی روابط بین ابعاد چهارگانه هوش فرهنگی, نتایج حاکی از رابطه معنی دار بین بعد استراتژی هوش فرهنگی با بعد رفتار و انگیزش هوش فرهنگی است. همچنین مشخص شد تاثیرگذاری هوش فرهنگی بر عملکرد وظیفه ای برخاسته از ابعاد دانش و رفتار هوش فرهنگی است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد عوامل شناختی و فرا شناختی تاثیر زیادی در ارتقای هوش فرهنگی مدیران شهری دارد. تفاصيل المقالة

اطلاعات از مهمترین منابع سازمانی است و بعد از عامل انسانی، به عنوان مهم ترین منبع مدیریت به حساب می​آید. سیستم اطلاعات مدیریت،سیستم سازمان یافته و ابزار مناسبی است که اطلاعات صحیح وخلاصه شده رادرموقع مناسب به تصمیم گیرندگان سازمان ارائه داده وامکان تصمیم گیری صحیح ودقیق رابرای مدیران سازمان فراهم می​سازد. باتوجه به انواع گوناگون فعالیتهای فرهنگی، خدمات فرهنگی، اطلاعات فرهنگی که در کشور روزانه ارائه می​گردد، نیازمند وجود سازمانها و یا دپارتمانهایی برای نگهداری و مدیریت مدارک فرهنگی بر اساس استانداردهای حرفه​ای می​باشیم. هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش مدیریت اطلاعات فرهنگی در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در چهار بعد شناسایی اطلاعات، سازماندهی و ذخیره اطلاعات، اشاعه و کاربرد اطلاعات و مستندسازی اطلاعات می​باشد. روش: پس از تهیه و تدوین پرسشنامه‌ها، تعداد 120 نفر به صورت تصادفی از مدیران سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران انتخاب شده و پرسشنامه​ها در بین آن‌ها توزیع گردید. سپس تجزیه و تحلیل داده‌ها به صورت توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مدیریت اطلاعات فرهنگی در تمام ابعاد مورد بررسی در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران اثرگذار است (0.05P<) و پاسخ غالب به تمام گویه​ها زیاد بوده است. سازماندهی و ذخیره اطلاعات با میانگین بعد 2.67 در بین سایر ابعاد دارای رتبه اول و بیشترین اثر در مدیریت سازمان مربوطه می​باشد. همچنین، میانگین پاسخگویی به هر 4 بعد برابر با 4 ( گزینه متوسط) می‌باشد. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف پژوهش: پژوهش حاضر تحت عنوان رابطه سرمایه اجتماعی با مشارکت در اداره امور شهر و حل مشکلات شهری شهر تهران است. محقق در این پژوهش به دنبال پاسخ این پرسش است که سرمایه اجتماعی شهروندان مورد مطالعه تا چه میزان است و تا چه حد این سرمایه در کاهش یا افزایش مشارکت شهروندان در اداره امور شهر و حل مشکلات شهری نقش دارد. روش پژوهش: این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسش نامه انجام شده و اطلاعات مورد نیاز با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده و حجم نمونه 396 نفر جمع آوری شده و از نرم افزار spss برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه خانوارهای ساکن در سه محله (درب دوم، هفت چنار و یافت آباد جنوبی) واقع در سه منطقه تهران می‌باشد، نمونه آماری نیز افراد بالای 15 سال در نظر گرفته شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها نشان می‌دهد که رابطه معناداری میان سرمایه اجتماعی شهروندان و مشارکت شهروندان در اداره شهری و حل مشکلات شهری وجود دارد. برای توصیف داده‌ها از روش‌های معمول در آمار توصیفی نظیر تهیه جدول فراوانی، محاسبه شاخص‌های آماری و رسم نمودارهای ستونی و همچنین از روش‌های آمار استنباطی مانند آزمون t-استیودنت یک نمونه‌ای برای آزمون میانگین متغیر، آزمون ضریب همبستگی برای بررسی وجود رابطه بین متغیرها، آزمون فریدمن برای رتبه بندی مؤلفه‌ها و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای برابری میانگین‌ها استفاده شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از یافته‌های فرضیات فرعی با متغیر وابسته حاکی از آن است که میان رعایت هنجارهای اجتماعی و مشارکت شهروندان و برابر نبودن سرمایه اجتماعی محلات رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، اما میان متغیرهای اعتماد اجتماعی و مشارکت شهروندان و سرمایه اجتماعی و مشارکت در مدیریت و تصمیم‌ گیری شهری رابطه وجود ندارد، همچنین از میان متغیرهای زمینه‌ای سن، تحصیلات، درآمد و تعلق محله با سرمایه اجتماعی رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد. تفاصيل المقالة

هدف تحقیق: یکی از عوامل مهم و بنیادی در توسعه پایدار و ثبات حاکمیت در نظام فرهنگی و اجتماعی هر کشور، بالا بودن میزان رضایتمندی شهروندان و احساس سرزندگی و خوشبختی آنان در آن جامعه است. اگر جامعه در قالب یک بدن زنده در نظر گرفته شود، بررسی علائم حیاتی بدن، به مثابهبررسی شاخص‌های کلیدی جامعه است. لذا اندازه گیری و پایش مولفه‌های حیاتی جامعه به صورت اثر بخش و مداوم و بررسی دقیق روند پیشرفت آن امری ضروری است. کارامد‌ترین حکومتها، حکومتهایی هستند که با برنامه‌ریزی صحیح کوتاه و بلند مدت بتوانند شاخص‌های موثر شناخته شده را در جهت بهبود، مدیریت کنند. این تحقیق در صدد است تا نقش مدیریت شهری در ارتقاء شاخص‌های مدل طراحی شده را در جهت تبدیل شرایط موجود به وضع مطلوب، برجسته نماید. روش تحقیق: در این تحقیق ابتدا مدلی کاربردی و بومی براساس چند مولفه فرهنگی از جمله سرمایه اجتماعی، ایمنی و امنیت، حاکمیت، حس شادکامی و... طراحی گردید. سپس تحقیق مذکور به بررسی نقش مدیریت شهری در ارتقاء شاخص‌های چند گانه با استفاده از پرسشنامه در بین جامعه آماری ساکنین ناحیه 3 منطقه 5 شهرداری تهران پرداخته و نتایج تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق: پس ازتحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه‌های تحقیق، نتایج نشان داد که بین مولفه‌های مدیریت شهری و اکثر شاخص‌های مورد بررسی ارتباط معنی داری وجود دارد و مدیریت شهری میتواند در بهبود و ارتقای این شاخص‌ها نقش موثری داشته باشد. همچنین وضعیت شاخص‌ها در جامعه اماری مورد بررسی به وضوح توسط نمودارهای اماری نشان داده شده است. لذا با توجه به اهداف و برنامه‌های استراتژیک تدوین شده توسط شهرداری منطقه 5 در سال 1390 در جهت افزایش رضایتمندی و ارتقاء شاخص‌های فرهنگی واجتماعی جامعه و تعیین اولویتهای فرهنگی، راهکارهایی پیشنهاد شده است که میتواند قابل استناد و استفاده در کلیه سطوح مدیریت شهریقرار گیرد. تفاصيل المقالة

توانمندسازی دبیران زن یکی از مباحث محوری در آموزش و پرورش است که دارای تأثیر دوجانبه بر روی دبیران از یک سو و دانش آموزان از سوی دیگر می باشد، با این وصف مقاله حاضر در راستای تحقق این هدف در بین دبیران زن شهر تهران با استفاده از مدل معادلات ساختاری به بررسی عوامل مؤثر بر توانمندسازی زنان دبیر و پیامدهای آن با استفاده از تئوری های مربوطه پرداخته است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران دوره اول متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از این تعداد حجم نمونه ای به تعداد 300نفر با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه‌گیری تصادفی منظم برآورد شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته بر مبنای مقیاس لیکرت بود. روایی پرسشنامه از نظر صوری و محتوایی از طریق چند نفر از خبرگان، روایی ﻫﻤﮕﺮا از طریق محاسبه ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وارﯾﺎﻧﺲ اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه و روایی واﮔﺮا از طریق محاسبه جذر AVE به تایید رسید. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 86/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون‌های آلفای کرونباخ، ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وارﯾﺎﻧﺲ اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه (AVE)، ماتریس جذر AVE، کولموگروف‌اسمیرنف و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار smartpls3 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند؛ عوامل؛ فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، نظام پایش سازمانی، نظام پاداش سازمانی، نظام های مدیریتی سازمان نقش مهمی در توانمندسازی فرهنگی-روانشناختی زنان بر عهده دارند، همچنین ارتقای توانمندی زنان از سه بعد توانمندی بین فردی، توانمندی مدیریت و رهبری و توانایی خلق رویداد قابل توجه می باشد. تفاصيل المقالة