زمینه و هدف: آلودگی آب شرب به عنوان یکی از مسائل مهم در زندگی روزمره بشر تبدیل شده است. محدوده مورد مطالعه به وسعت 1580 کیلومتر مربع می باشد. در مطالعه حال حاضر کیفیت آب شرب شهرستان ورامین از نظر آلودگی به فلزات سنگین از جمله سرب و روی، آرسنیک و کادمیوم مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه 30 نمونه از آب شرب شهر ورامین جمع آوری شده و پس از آماده سازی در آزمایشگاه با استفاده از دستگاه ICP-OES EOP مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. به منظور تعیین درجه آلودگی و همچنین پراکندگی فلزات سنگین در آب شرب منطقه، نقشه پراکندگی فلزات سنگین با استفاده از نرم افزار Arc GIS تنظیم شده است. برای تعیین درجه آلودگی آب شرب منطقه ای از دو شاخص آلودگی آب ارزیابی فلزات سنگین و آلودگی فلزات سنگین با توجه به غلظت سنجش قرار می دهد و فلزات سنگین در منطقه نسبت به حداکثر غلظت مجاز تعیین شده برای مصارف شرب، کیفیت آب استفاده شده است. یافته ها: در مطالعه انجام شده بر روی آلودگی فلزات سنگین همچون سرب، روی، کادمیوم، مس، آرسنیک، کروم و آهن با استفاده از دو روش ارزیابی شاخص آلودگی نشان می دهد که عناصر سنگین در روش ارزیابی فلزات سنگین کمتر از 10 بوده و در درجه آلودگی کم قرار دارد. نتایج بدست آمده با استفاده از روش آلودگی فلزات سنگین نشان می‌دهد که این عناصر در اغلب ایستگاههای مورد مطالعه در درجه آستانه آلودگی قرار دارند. بحث و نتیجه گیری: پهنه بندی های انجام شده در این منطقه با استفاده از روش درون یابی وزندهی فاصله معکوس در محیط نرم افزار ArcGIS می توان به این نتیجه رسید که بیشترین میزان عناصر سنگین در شمال غرب و غرب این شهر قرار دارد و کمترین آن در شمال شرق این شهر واقع شده است. تفاصيل المقالة

محدوده مورد مطالعه از نظر جغرافیایی در بخش جنوب شرقی نقشه زمین شناسی 1:100000 هشتجین استان زنجان واقع شده است و از نظر موقعیت زمین شناسی البرز غربی و ایران مرکزی گسترش یافته است. در این ناحیه که به نام گلجه/ گلیجه معروف است طیف گسترده ای از سنگ های آتشفشانی و آذرآواری، توده های نفوذی گرانیتی، نهشته های تبخیری و رسوبات عهدحاضر رخنمون دارند. وجود عوارض ساختمانی مانند گسل ها و همچنین فرسایش تفریقی از دیگر پدیده های رمین شناسی ناحیه مورد مطالعه است. در این موقعیت زمین شناسی آلودگی های زیست محیطی ناشی از عناصر پرتوزای اورانیوم و توریوم و پتاسیم با روش ژئوفیزیک رادیومتری هوابرد و با نمونه برداری سیستمانیک یررسی شدند. داده های ژئوفیزیک هوابرد اورانیوم و توریوم منطقه در مجموع برای هرعنصر52107 داده بوده و از آن ها جداول، گراف های توزیع فراوانی، متغیرهای آماری و نقشه های پراکندگی هریک از عناصر ترسیم شده است. بر اساس تجزیه و تحلیل های آماری و نقشه های هم ارزش تهیه شده از نمونه های جمع آوری شده بیشترین تمرکز این عناصر (به ترتیب 8، 40 و 6 پی پی ام) مربوط به توده های نفوذی گرانیتی در غرب ناحیه و کمترین آن متعلق به نواحی مرکزی و بر روی سنگ های توفیتی و آذرآواری است. نتایج حاصل از این پژوهش مشخص کردکه در این منطقه احتمال آلودگی زیست محیطی ناشی از عناصر پرتوزای اورانیوم و توریوم وجود ندارد. هرچند که بیشینه تمرکز توریوم در منطقه ورمزیارآباد باعث ایجاد یک بی هنجاری قابل توجهی شده که فراتر از حد مجاز استاندارد سازمان بهداشت جهانی(WHO) ( 20 پی پی ام) است. تفاصيل المقالة

در این پژوهش، منطقه معدنی هیرد در جنوب شهرستان بیرجند ، استان خراسان جنوبی به عنوان مرکز تجمع آلودگی معدنی شناسایی شده و سعی برآن شده است که خاکهای محدوده ی مورد مطالعه را از نظر ژئوشیمیایی و زیست محیطی نقشه ی پهنه بندی آنها ترسیم شود. حداکثر غلظت بخشی برای عنصر آرسنیک و آنتیموان به ترتیب 5550 و 910 ppm می باشد. با توجه به وضعیت زمین شناسی منطقه و توجه به منشأ خاکهای منطقه نشان می دهد که افزایش غلظت آنها بیشتر منشأ طبیعی داشته و به مقدار کمتری توسط فعالیتهای انسانی پدید آمده است. فاکتور غنی شدگی برای عناصر آرسنیک، آنتیموان و کادمیوم به ترتیب 1.89 ، 2.05 و 0.03 می باشد. که نشان دهنده ی آلودگی متوسط دو عنصر آرسنیک و آنتیموان و عدم آلودگی منطقه نسبت به عنصر کادمیوم می باشد. براساس شاخص زمین انباشت ، درجه آلودگی عناصر آرسنیک و آنتیموان 1بوده که بیانگر آلودگی متوسط این دو عنصر در منطقه و برای عنصر کادمیوم کمتر از 1 می باشد. شاخص آلودگی نیز در منطقه برای عناصر آرسنیک و آنتیموان در حد متوسط و برای عنصر کادمیوم عدم آلودگی را نشان می دهد که خاکهای منطقه مورد بررسی از نظر شاخص های آلودگی در زمره خاکهای غیرآلوده تا آلودگی متوسط قرار دارند و بیشترین این آلودگی در خاکهای مجاور معدن می باشد. به طور کلی خاکهای منطقه مورد مطالعه دارای مقادیر بالایی از عناصر مورد نظر (بالاتر از مقدار زمینه طبیعی) می باشند و در صورت عدم کنترل آن در آینده، آلودگی به حد بحرانی خواهد رسید و مشکلات زیادی برای افراد ساکن در منطقه ایجاد خواهد کرد. تفاصيل المقالة