سابقه و هدف: بیوسورفکتانت ماده با ارزشی است که در صنایعی نظیر نفت، پزشکی، داروسازی، آرایشی بهداشتی، غذایی و کشاورزی کاربردهای گسترده‌ای دارد. هدف از تحقیق حاضر شناسایی باکتری‌های بومی تولید کننده بیوسورفکتانت موجود در خاک آلوده به ضایعات نفتی می‌باشد. مواد و روش کار: نمونه برداری از خاکهای آلوده نفتی اطراف شهرستان بروجرد انجام شد. پس از رقت سازی و کشت، باکتری‌های متفاوتی جداسازی شدند. با استفاده از آزمون‌های تولید بیوسورفکتانت مانند آزمون‌ همولیز خون در محیط بلاد آگار، امولسیونه کنندگی، انهدام قطره، گسترش نفت خام و مقدار تجزیه شده هیدروکربن‌های نفتی، باکتری‌های تولید کننده بیوسورفکتانت جدا شدند. قوی‌ترین گونه باکتریایی تولید کننده بیوسورفکتانت، انتخاب و در محیط کشت بوشنل هاس براث همراه با گازوئیل در انکوباتور شیکردار کشت داده شد. پس از تولید و تخلیص بیوسورفکتانت از کلنی مورد نظر برای شناسایی جنس و گونه باکتری، آزمون‌های بیوشیمیایی همراه با PCR ناحیه16 sRNA و تعیین توالی انجام شد. نتایج: با انجام آزمایشات متعدد مشخص شد باکتری، تولید کننده مقادیر فراوانی بیوسورفکتانت می‌باشد. در بررسی نرم افزاری پس از تعیین توالی ثابت گردید باکتری بیش از 97 درصد با جنس و گونه باسیلوس سوبتیلیس شباهت ژنتیکی دارد. نتیجه گیری: با توجه به فراوانی این باکتری در خاک و توانایی بالای آن در تولید بیوسورفکتانت و هم‌چنین گستردگی آلودگی‌های مواد نفتی در کشور می‌توان از این باکتری جهت رفع آلودگی‌های زیست محیطی استفاده نمود. تفاصيل المقالة

هدف: افزایش مقاومت ضدمیکروبی در باکتری‌‌های گرم‌‌منفی خانواده انتروباکتریاسه، به مشکل جهانی تبدیل شده است. کلبسیلا پنومونیه، پاتوژن فرصت‌طلب گرم‌‌منفی است که به دلیل داشتن انواع مکانیسم‌های مقاومت، در ایجاد طیف وسیعی از بیماری‌ها و مقاومت آنتی بیوتیکی مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی حضور و نقش ژن‌‌های ompK35 و ompK36 در ایزوله‌های ک. پنومونیه مقاوم به چندین دارو می‌‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد 96 ایزوله از بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌‌های سطح شهر بروجرد در سال 1399 جمع‌‌آوری شده و با استفاده از تست‌‌های افتراقی، مورد شناسایی قرار گرفتند. آزمون حساسیت آنتی‌‌بیوتیکی با روش انتشار در دیسک و شناسایی ژن‌‌های ompK35 و ompK36 با استفاده از PCR انجام شد. یافته‌ها: 12/82% از ایزوله‌ها نسبت به آنتی‌‌بیوتیک آمپی‌‌سیلین مقاوم بودند. موثرترین آنتی‌بیوتیک جنتامایسین با میزان مقاومت (9/38%) بود. 28 ایزوله دارای مقاومت چند دارویی بودند. ژن ompK35 در 5/12% نمونه‌‌های ک. پنومونیه و ژن ompK36 در 45/11% ایزوله‌های بالینی مشاهده شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان دادند که نداشتن ژن‌های ompK35 و ompK36 در ایجاد مقاومت به انواع آنتی‌‌بیوتیک‌ها نقش دارد و توجه به این مسأله در انتخاب آنتی‌‌بیوتیک‌‌ها برای درمان و از بین بردن این ایزوله‌‌‌ها ضروری است. ایزوله‌های فاقد omk36 نسبت به ایزوله‌های فاقد ompk35، مقاومت بیشتری نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مورد مطالعه، به ویژه جنتامایسین و سیپروفلوکسازین داشتند (P<0.05). تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: عفونت دستگاه ادراری یکی از رایج ترین عفونت های باکتریایی در انسان است و شایع ترین عامل اتیولوژیک آن باکتری اشریشیا کلی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت جدایه های اشریشیا کلی عامل عفونت ادراری در شهر بروجرد، به تعدادی از آنتی بیوتیک های رایج و فراوانی ژن های papA و papC در میان آن ها می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی توصیفی، تعداد 150 جدایه اشریشیا کلی از بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان امام (ره) شهرستان بروجرد جمع آوری و با آزمایش های افتراقی رایج تعیین هویت شدند. مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها علیه 13 آنتی بیوتیک رایج با استفاده از روش انتشار از دیسک طبق دستورالعمل های CLSI بررسی شد. حضور ژن های papA و papC با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) ارزیابی گردید. یافته ها: در جدایه های مورد بررسی، بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک آمپی سیلین 127 (84.7%) و کمترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک نیتروفورانتوئین 8 (5.3%) مشاهده گردید. همچنین میزان فراوانی ژن های papA و papC در جدایه های مورد بررسی، به ترتیب 32 (21.3%) و 72 (48%) تعیین شد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده سیر صعودی مقاومت جدایه های پاتوژن ادراری اشریشیاکلی به اکثر آنتی بیوتیک ها و فراوانی نسبتاً بالای اپرون pap در این جدایه ها بود. از این رو تحقیقات بیشتر در مورد عوامل بیماری زایی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ها می تواند نقش موثری در درمان عفونت های ادراری داشته باشد. تفاصيل المقالة