تحولات تکنولوژیک، حرفه حسابرسی را با چالش منسوخ شدن روش‌های قدیمی و سنتی مواجه کرده است. روش‌های سنتی حسابرسی دیگر پاسخگوی حسابرسی سازمان‌های بزرگ و پیچیده امروزی نیستند. از این‌رو بکارگیری فناوری اطلاعات وابزارهای نوین اطلاعاتی در ارائه اطلاعات به هنگام و دقیق در خصوص جریان های مالی موسسات حسابرسی امری حیاتی به نظر می‌رسد. صاحب نظران بر این عقیده هستند که در دنیای امروز، برنامه‌ریزی و آینده‌نگری ضرورتی اجتناب ناپذیر است و لازمه آن نیز آینده‌پژوهی است. در این پژوهش به آینده‌پژوهی تغییرات شیوه های حسابرسی که انتظار می‌رود طی ده تا بیست سال آینده در ایران انجام شود پرداخته شده است. این پژوهش بر مبنای هدف از نوع کاربردی و بر مبنای ابزار گردآوری داده‌ها از نوع توصیفی-پیمایشی و اکتشافی که به صورت پژوهش آمیخته (کمی-کیفی) انجام شده، می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید دانشگاه و متخصصان حرفه حسابرسی می‌باشد. نظرات مشارکت کنندگان از طریق پرسشنامه باز، مصاحبه و دلفی در نیمه اول سال 1401 جمع آوری گردید. نتایج تحلیل دلفی در دو مرحله حاکی از پذیرش 24 پیشران در حوزه تغییر مقررات، ساختار و رویه‌های حسابرسی با توجه به پیشرفت سریع فناوری طی سال‎های آینده می‌باشد. تفسیر نتایج نشان می‌دهد که حسابرسی نیازمند تغییر و بروزرسانی در حوزه فناوری اطلاعات، قوانین و استانداردها، ساختار و رویه‌های حسابرسی می‌باشد. همچنین، ظهور و پذیرش مدل‌های جدید کسب و کار، حسابرس را ملزم به آشنایی با این مدل‌ها خواهد کرد و علیرغم دشواری‌هایی که فناوری‌های جدید ایجاد می‌کنند، به بهبود عملکرد حسابرسان کمک خواهد کرد و انتظار نمی‌رود اثرات مخربی بر حرفه حسابرسی داشته باشد. تفاصيل المقالة

تداوم اعتبار و اعتماد حرفه حسابرسی و تقویت آن به پایبندی فکری و عملی اعضای حرفه به ضوابط اخلاقی آن وابسته است. هدف این مقاله، بررسی تأثیر استدلال اخلاقی، قرار گرفتن در معرض اخلاق و جو اخلاقی درک شده بر قضاوت اخلاقی حسابرسان است. جامعه آماری این پژوهش شامل شرکای موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی (حسابرسان مستقل شاغل شریک) می‌باشد که برای بررسی موضوع، از بین اعضای جامعه تعداد 88 نفر به‌عنوان نمونه با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیه‌ها نشان داد، استدلال اخلاقی، قرار گرفتن در معرض اخلاق و جو اخلاقی درک شده بر قضاوت اخلاقی حسابرسان تأثیر مثبت و معنی‌داری دارند. از میان عوامل بررسی شده، استدلال اخلاقی بیشترین و جو اخلاقی درک شده کمترین تأثیر را بر قضاوت اخلاقی حسابرسان دارند. نتایج نشان می‌دهد افراد متناسب با میزان آگاهی از اصول و فرایندهای اخلاقی می‌توانند استدلال‌های اخلاقی ارائه دهند. از سوی دیگر، توسعه و چگونگی آموزش اخلاق می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های اخلاقی حسابرسان در انتخاب گزینه‌های مختلف مفید باشد. همچنین هرچه درک حسابرسان از جو سازمانی که در آن کار می‌کنند اخلاقی‌تر باشد، در اعمال قضاوت‌های حرفه‌ای با اخلاق‌تر عمل می‌کنند. این پژوهش می‌تواند در بسط و گسترش مبانی نظری پژوهش‌های رفتاری در حسابرسی و اثرات جهت‌گیری اخلاقی بر رفتار حسابرسان به عنوان عنصر مهم قضاوت و تصمیم‌گیری در حرفه حسابرسی نقش داشته باشد و اطلاعات سودمندی را در اختیار سیاست‌گذاران در حوزه حسابرسی برای تدوین خط مشی‌های حسابرسی قرار دهد. تفاصيل المقالة