زمینه و هدف: تأمین آب شرب سالم در جوامع امروزی یکی از مهم ترین چالش های محیطزیستی در سراسر دنیا می باشد. آلودگی منابع آب به نیترات در ایران یک خطرجدی برای سلامتی انسان محسوب می شود.هدف اصلی این تحقیق استفاده از نانوذرات آهن صفر سنتز شده جهت حذف نیترات از آب سینتتیک و بررسی تأثیر تغییر pH بر کارایی حذف نیترات توسط این نانوذرات می باشد. روش بررسی: نانوذرات آهن صفر در آزمایشگاه سنتز شده و پس از تعیین اندازه آن ها توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری جهت حذف نیترات از آب مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه اثر مقدار نانوذرات مصرفی بر راندمان حذف نیترات از آب مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد کارایی نانوذرات آهن صفر در حذف نیترات از آب در شرایط اسیدی بیش از شرایط خنثی و قلیایی می باشد. همچنین افزایش pH در حین آزمایش در شرایط ابتدایی اسیدی و خنثی مشاهده شد و بخش عمده واکنش حذف در مراحل ابتدایی آزمایش حاصل گردید. بحث و نتیجه گیری: استفاده از مقادیر نسبتاً کم نانوذرات آهن صفر می تواند غلظت نیترات در آب را به طور قابل ملاحظه ای کاهش دهد.بخش عمده واکنش حذف به دلیل غالب بودن شرایط اسیدی در مراحل ابتدایی آزمایش حاصل گردید. با توجه به یافته های تحقیق به نظر می رسد استفاده از نانوذرات آهن صفر یک روش مؤثر و اقتصادی جهت حذف نیترات از آب شرب می باشد که می تواند در مقیاس های بزرگ نیز مورد آزمایش و استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة

در حال حاضر به علت عدم اجرای مدیریت صحیح، بیشتر آبخوان های کشور ایران به خصوص در نواحی خشک از جمله دشت مشهد در طی سال های اخیر با افت سطح ایستابی و کاهش حجم ذخیره مواجه بوده و بعضاً نیز در معرض آلودگی انواع آلاینده‌ها قرار دارند. با توجه به این که یکی از شاخص های اصلی آلوده بودن آبخوان ها، آلودگی آن ها به نیترات می باشد، در این تحقیق نیز سعی شده است تا با تهیه مدل ریاضی کمی و کیفی آبخوان دشت مشهد، رفتار آبخوان با تکیه بر یون نیترات برای 12 سال آینده شبیه سازی و پیش بینی گردد. به منظور تهیه مدل ریاضی کمی و کیفی آبخوان شهر مشهد ، آمار و اطلاعات هواشناسی، هیدرولوژی و هیدروژئولوژی با استفاده از نرم افزارSurfer Ver. 8 ، کد کامپیوتری Modflow 2000 و پروسسور GMS مورد تحلیل قرار گرفت، پس از انجام عملیات واسنجی[1] و صحت سنجی[2] مدل ریاضی کمی و کیفی آبخوان شهر مشهد به دست آمد. نتایج تحقیق مبین آن است که در سال1400 شمسی مشکل آلودگی نیترات برای بخش های عمده ای از مرکز و شرق آبخوان شهر مشهد کماکان پابرجا بوده و غلظت آلاینده نیترات در این مناطق از 10 تا 90 میلی گرم در لیتر متغیر می باشد . بر این اساس در اکثر مناطق، میزان غلظت نیترات بیشتر از حد مجاز (45 میلی گرم در لیتر) و میزان متوسط افت سالیانه این آبخوان(90/0 متر) ، نشان دهنده بحرانی بودن این آبخوان می باشد. . دلیل عمده افزایش این نوع آلودگی در طی سال های اخیر در اثر جمع آوری و دفع غیراصولی فاضلاب تولیدی این شهر به چاه های جاذب و نفوذ از این چاه ها به آبخوان دشت مشهد بوده است. [1] - Calibration [2] - Verfication تفاصيل المقالة

چکیده زمینه و هدف: هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای[1] از مهم ترین آلاینده های محیط می باشند که نشت آن ها از خاک به منابع آب زیرزمینی یکی از مهم ترین نگرانیهای محیط زیستی می باشد. با توجه به حجم بالای فعالیت های نفتی، سایت های متعددی در کشور آلوده به ترکیبات نفتی شده اند. تصمیم گیری در خصوص پالایش یا عدم پالایش خاک های آلوده به مواد نفتی با توجه به هزینه های بسیار بالای پالایش خاک نیازمند ارزیابی دقیق می باشد. روش کار: در این مطالعه از آزمایش نشت ستونی به عنوان ابزاری نوین و کارآمد در پیش بینی نشت PAHs از خاک استفاده شد. بدین منظورخاک آلوده به ترکیبات نفتی که زمین های آلوده در اطراف پالایشگاه نفت تهران تهیه شده بود ابتدا در هوا خشک نموده و سپس از الک 2 میلی متر عبور داده شد. نوع خاک مورد استفاده سیلتی رسی بوده و حاوی 21/3 درصد کربن آلی بود. آزمایش ها در ستون های شیشه ای با ظرفیت تقریبی 600 سانتی متر مکعب (با قطر داخلی 6 سانتی متر و ارتفاع 21 سانتی متر) انجام گرفت. یافته ها و نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد تنها مقادیر اندکی از PAH های موجود در فاز جامد(خاک) به درون آن نشت کردند. وجود غلظت بالای ترکیبات PAHs در فاز جامد الزاماً به مفهوم خطر جدی برای آب زیرزمینی نبوده و مقادیر قابل توجهی از PAHs می توانند به مدت زیاد در خاک باقی بمانند. [1] -Polycyclic Aromatic Hydrocarbons(PAHs) تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: بیوگاز یکی از منابع تجدیدپذیر انرژی است که از تجزیه مواد آلی در نتیجه فعالیت باکتری‌های بی‌هوازی تولید می‌شود. مواد فسادپذیر موجود در زباله‌های شهری و روستایی از دسته منابع زیست توده هستند که می‌توانند به عنوان ماده اولیه در فرآیند تولید بیوگاز مورد استفاده قرار بگیرند. از این رو با ساخت و توسعه واحدهای بیوگاز می‌توان گامی موثر در زمینه بحران ناشی از زباله‌ها و کاهش انتشار آلاینده‌های محیط‌زیستی برداشت. لذا هدف از انجام این تحقیق پتانسیل‌سنجی تولید بیوگاز از پسماندهای روستای ابیانه به منظور حل معضل پسماندها، کاهش مشکلات محیط‌زیستی و تامین انرژی می‌باشد.روش بررسی: به این منظور پس از بررسی کمی و کیفی زایدات تولیدی در روستای ابیانه، میزان پسماندهای قابل استفاده در دستگاه‌های بیوگاز تعیین و پتانسیل تولید بیوگاز از آنها محاسبه گردید.یافته‌ها: میزان بیوگاز قابل استحصال از مواد زاید فسادپذیر روستای ابیانه ۲۴.۴ میلیون متر مکعب در سال می‌باشد. از منبع فوق بطور میانگین سالیانه ۱۵.۸۶ میلیون متر مکعب متان قابل دریافت است که این حجم متان معادل ۳۴۲.۶۸ مگاژول انرژی خواهد بود.بحث و نتیجه گیری: کمیت و کیفیت زباله‌های روستای ابیانه برای تولید بیوگاز بسیار مناسب است ودر صورت احداث واحد بیوگازی می‌توان ضمن کاهش حجم زیادی از پسماندها و به تبع آنکاهش هزینه‌های حمل و نقل و دفع زباله و بهبود سلامت و بهداشت انسان‌ها، از انرژی تولید شده برای مصارف پخت و پز، روشنایی، تولید برق و سوخت حمل و نقل استفاه کرد. تفاصيل المقالة