پدیده اعجاز یکی از مباحث مطرح در فرهنگ اسلامی است که همواره مورد بحث و بررسی اندیشمندان علوم قرآنی و به ویژه متکلّمان بوده است. واکاوی این موضوع از دیدگاه اندیشمندان اسلامی، خاصّه متفکّری چون علامه طباطبایی(ره) به سرانجام رسانندۀ بسیاری از بحث های تئوریک در زمینه شناخت اعجاز و حل و فصل کنندۀ آن هاست. با بازخوانی تأملات این متفکّر اسلامی بر فلسفۀ اعجاز، درمی یابیم که از نظر علامه اگر چه به لحاظ تاریخی، مقطع پیدایش این بحث مشخص نیست، امّا می دانیم که این بحث اولاً بسیار قدیمی و در حوزه ادیان مطرح شده است و ثانیاً مهم ترین سؤالات در این زمینه، باز به حوزه امکان اعجاز وابسته می باشد. این نکته، بحث مذکور را با قانون علیت نیز در ارتباط است. از دیدگاه علامه طباطبایی امکان اعجاز از نظر عقل، علم و قرآن، به عنوان منابع معرفتی، اثبات شده است، ولی چگونگی آن، همچنان با سؤالات فراوان همراه است. ایشان چگونگی اعجاز را از طریق علل نا شناخته ای برآورد می نمایند که دست عقل و دانش بشری، برای رسیدن به آن همیشه کوتاه است. تفاصيل المقالة