در این پژوهش، اثرات تغییر شوری محیط بر برخی از شاخص های بیوشیمیایی خون و ترکیب لاشه در ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus) مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور ماهیان سازگار شده با شوری ppt 20، به‎طور ناگهانی به سه تیمار با شوری‎های 5، 12 و 34 قسمت در هزار منتقل شدند. هر تیمار در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. قبل از معرفی ماهیان به شوریهای مختلف نمونههای زمان صفر اخذ گردید. در هر تکرار 12 عدد ماهی با میانگین وزن اولیه 10±100 گرم در مخازن 300 لیتری توزیع شدند. پس میزان گلوکز نمونه های روز 14 در تیمار ppt 5 هرچند نسبت به تیمارهای دیگر افزایش معنی‎داری را نشان داد (P<0.05)، ولی نسبت به نمونه‎های روز صفر تفاوتی نشان نداد (P>0.05). سطح لاکتات با افزایش شوری در تیمارهای مورد مطالعه افزایش یافت (P<0.05). (P<0.05). درصد رطوبت لاشه ماهیان در شوری ppt 34 به‎طور معنی‎داری کمتر از سایر تیمارها بود (P<0.05)، ولی سایر پارامترهای لاشه تغییر معنی‎داری در پاسخ به شوری های آزمایشی نداشتند (P>0.05). شوری های مورد استفاده در این مطالعه منجر به مرگ و میر در گونه مورد مطالعه نگردید، اما شاخص های بیوشیمیایی مورد مطالعه نشان داد تغییرات القا شده برای سازگاری در شوری 5 ppt نیاز به مصرف انرژی بالایی دارد که منجر به کاهش انرژی در دسترس ماهی میشود، از این رو پرورش ماهی در شوری های پایین می تواند منجر به کاهش بازدهی رشد گردد. تفاصيل المقالة