سابقه و هدف: امروزه مشخص شده که قارچ‌ ها و با تاکید بیشتر کپک‌ ها توانایی قابل توجهی در حذف ترکیبات به خصوص هیدروکربن‌های سمی‌ و سنگین‌ دارند. هدف از این پژوهش بررسی توانمندی جدایه‌های کپکی در حذف آلاینده‌های نفتی و همچنین بررسی تاثیر ترکیبات فعال سطحی در افزایش کارایی تجزیه این ترکیبات بود. مواد و روش ها: جدایه‌های کپکی از خاک‌‌های آلوده به نفت منطقه سرخون استان هرمزگان جداسازی شدند. توانایی تجزیه نفت خام توسط این سویه‌ها در محیط پایه نمکی حاوی یک درصد نفت خام مورد سنجش قرار گرفت. سپس بهترین سویه به عنوان سویه برتر انتخاب و با استفاده از ژن ITS شناسایی گردید. میزان تجزیه زیستی ppm 500 پیرن (هیدروکربن آروماتیک سنگین) و یک درصد تتراکوزان (هیدروکربن آلیفاتیک سنگین) توسط سویه منتخب بررسی شد. در نهایت میزان تجزیه این آلاینده‌ها در حضور رامنولیپید (0.01 درصد) و تویین 80 (0.2 درصد) بررسی گردید. یافته ها: در مجموع از میان 40 جدایه‌ قارچی مختلف، سویه F11 بر اساس میزان تجزیه نفت خام به عنوان جدایه برتر انتخاب گردید. بر اساس شناسایی مولکولی سویه F11، شباهت 99.52 درصدی با آسپرژیلوس کالیدوستوس داشت. این سویه توانست در مدت زمان 21 روز میزان نفت خام، پیرن و تتراکوزان را به ترتیب 54.59، 51.43 و 58.84 درصد کاهش ‌دهد. همچنین میزان تجزیه نفت خام، تتراکوزان و پیرن در حضور رامنولیپید به مقادیر 70.97، 79.44 و 63.77 درصد و در حضوز تویین 80 به مقادیر 66.88، 74.74 و 60.17 درصد افزایش ‌یافت. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که آسپرژیلوس کالیدوستوس توانایی تجزیه هیدروکربن‌های سنگین به میزان قابل توجهی دارد. همچنین سورفاکتانت‌ها می‌توانند میزان تجزیه زیستی هیدروکربن های نفتی را افزایش دهند. اما تاثیر این ترکیبات بر روی هیدروکربن‌های آلیفاتیک مانند تتراکوزان بیشتر از ترکیبات آروماتیک همچون پیرن بیشتر بود. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: فرآورده های نفتی از پر مصرف ترین مواد شیمیایی در دنیای امروز محسوب می شوند. روزانه مقادیر زیادی از نفت خام و فرآورده های نفتی در حجم زیاد به محیط زیست وارد می شود. هدف از این پژوهش جداسازی و ارزیابی مخمرهای بومی ایران به منظور زیست پالایی مناطق آلوده نفتی بود.مواد و روش ها: نمونه خاک از مناطق مختلف آلوده به آلاینده های نفتی در ایران جمع آوری گردید. سپس در محیط باشنل هاس همراه با 0.5 درصد نفت خام و تتراسایکلین (100 میلی گرم در لیتر) به مدت 14 روز کشت داده شدند. میزان تخریب نفت خام با استفاده از خواندن جذب کل هیدروکربن های نفتی سنجیده شد. با استفاده از روش HPLC حذف ppm 100 فنانترن، آنتراسن و پیرن به عنوان ترکیبات پلی آروماتیک چندحلقه ای مدل مورد بررسی قرار گرفت. جدایه منتخب از طریق تکثیر ژن ITS، تعیین توالی و همردیفی توالی در پایگاه داده شناسایی گردید.یافته ها: در این مطالعه 47 گونه مخمر جداسازی گردید. سنجش میزان حذف TPH نشان داد که جدایه FA14 با 89 درصد حذف نفت، طی 14 روز توانمندترین جدایه در حذف هیدروکربن های نفتی می باشد. شناسایی مولکولی این جدایه با کمک توالی یابی ژن ITS و همردیف یابی آن در پایگاه داده های NCBI نشان داد که جدایه FA14 با 99 درصد شباهت، متعلق به جنس اگزوفیالا می باشد. نتایج نشان داد که فنانترن، آنتراسن و پیرن به ترتیب 97.67، 57 و 95.38 درصد به وسیله FA14 و طی 14 روز از محیط حذف گردیدند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اگزوفیالا در حذف هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای توانایی بالایی دارد. بنابراین می تواند به عنوان کاندید مناسب به منظور زیست پالایی محیط آلوده به نفت خام معرفی گردد. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای یکی از مهمترین ترکیبات سمی موجود نفت خام و آلاینده های محیطی می باشند. هدف از انجام این پژوهش جداسازی مخمر‌های تحمل کننده نمک تجزیه کننده هیدروکربن پیرن بود.مواد و روش ها: ابتدا جداسازی مخمرها از خاک‌های آلوده و شور مناطق نفت خیز جنوب صورت گرفت. سپس غربالگری این مخمرها بر اساس توانایی رشد بر روی محیط نمکی و همچنین قابلیت حذف نفت انجام شد. پس از انتخاب و شناسایی مولکولی سویه توانمند، توانایی تحمل نمک و رشد در حضور آلاینده پیرن و همچنین توانایی تجزیه پیرن و سایر هیدروکربن‌های سبک مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: در این پژوهش، جدایه EBL-C16 با رشد در غلظت‌های 0 تا 15% نمک و حذف 75.51 % نفت خام، به عنوان جدایه برتر انتخاب شد. شناسایی مولکولی این جدایه شباهت 100 درصدی به بازیدیوآسکوس پرسیکوس را نشان داد. بررسی رشد نشان داد که این مخمر در غلظت صفر تا 20% نمک قادر به رشد است. بررسی حذف در غلظت 500 میلی‌گرم در لیتر پیرن و 2.5 درصد نمک نشان داد که این مخمر پس از 21 روز توانایی حذف 78.57 % از پیرن را دارد و در این شرایط میزان رشد آن به 1.4 گرم در لیتر وزن خشک و تولید CO2 آن نیز به 3.1 میلی‌گرم رسید. همچنین بازیدیوآسکوس پرسیکوس توانایی تجزیه فنانترن و آنتراسن نیز داشت.نتیجه گیری: یافته‌های حاصل می‌تواند به منظور استفاده از مخمرهای تحمل کننده نمک برای پاکسازی زیستی مناطق شور آلوده به نفت به کار گرفته شود. تفاصيل المقالة