جرم انگاری نگهداری تجهیزات دریافت از ماهواره، چالش فقهی در سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران است. کاربردهای متنوع ماهواره در ارتباطات و علوم، این پرسش مهم را مطرح می‌کند که آیا این جرم انگاری، توجیه فقهی دارد؟ ادله فقهی موافق و مخالف با این جرم انگاری موردبررسی و مداقه قرار گرفت. نتیجه اینکه نگهداری تجهیزات دریافت از ماهواره، اصولاً حرام نیست بلکه بعضاً واجب است. لذا جرم انگاری آن به‌طور عام، حرام کردن حلال خدا، صد عن سبیل الله، نقض قاعده احترام مال مردم، تعدی به حدود آزادی شهروندی و حرام است؛ اما استفاده از برنامه‌های مبتذل یا مستهجن یا کفرآمیز و به‌طورکلی، استفاده غیر مشروع از فناوری‌های ماهواره‌ای از طریق دیدن، شنیدن، خواندن و غیره، چنانچه موجب ضرر یا مزاحمت غیر مشروع شخص دیگری نشود، حرام است، ولی جرم نیست؛ و چنانچه موجب ضرر یا مزاحمت غیر مشروع دیگری باشد، هم حرام و هم جرم است؛ و در غیر این موارد نه حرام است و نه جرم. چنانچه آثار رفتار غیر مشروع شخص در حریم خودش محدود شود، حریم خصوصی وی، مصون از جرم انگاری است. تفاصيل المقالة

جرم انگاری ربا، یکی از مهمترین ابزارهای فقهی در حفظ تعادل اقتصادی جامعه و حفاظت و کنترل بازار است. بررسی ادبیات مکتوب فقه امامیه، از اختلاف شدید فقیهان امامیه در تعیین ملاک‌های ربا انگاری گزارش می دهد که با توجه به اتکای قوانین کیفری ایران بر متون فقه امامیه، این اختلاف، از نقشی چشمگیر و اثر گذار بر جرم انگاری ربا در سیاست جنایی ایران، برخوردار است. مشهور فقیهان امامیه، با استناد به شماری از روایات، از جمله روایات ضعیف، اجماع مدرکی و تخصیص اکثر عمومات قرآنی ناظر بر ربا، اتحاد جنس و کیلی یا وزنی بودن عوضان را ملاک ربا انگاری می داند. برخی از فقیهان، با افزودن ملاک عددی، به ملاک های مذکور، عملاً از اهمیت تحریم ربا کاسته اند. می توان مصلحت‌اندیشی سیاسی، تجویز ربا در قالب قوانین بانکی و نیز رویه ی قضایی متشتت را از آثار پذیرش دیدگاه مذکور برشمرد. نوشتار حاضر، با بررسی مبانی نظرات فقیهان امامیه، این فرضیه را اثبات و نتیجه می گیرد که روایات مورد استناد مشهور، با توجه به عرف زمان صدور آن ها، به معاوضات قدیم، ناظر و منحصر است و قابلیت تعمیم پذیری به هر زمان و مکان را ندارد؛ حال اینکه عمومات آیات قرآن، بر ربا انگاری هرگونه شرط افزایش ارزش اقتصادی عوضان در کلیه معاوضات، اعم از قرضی و معاملی، دلالت دارد. تفاصيل المقالة

قتل های سریالی، یکی از پدیده های مذموم جنایات امروزه بشراست و از مباحث مهم رویکردهای جامعه شناختی، توسعه ای، جرم شناسی و روانشناسی هستند. قتل های سریالی پدیده ای جدید و منحصر به یک نقطه از جهان نیست، بلکه در همه کشورهای دنیا، دیده می شود و پدیده ای نسبتاً نادر است اما تاثیرات منفی اینگونه جرائم، جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. قاتلان سریالی در بسیاری جهات از جمله انگیزه های آنها ارتکاب جرم و رفتارشان در صحنه جرم یکسان نیست. قتل های سریالی بدان سبب که در آن فرد قادر به کشتن تعداد بیشتر از یک نفر است از نظر جرم شناسی و روان شناسی از اهمیت بسیاری برخوردار است. وقوع قتل های سریالی بیش از آن که منشأ بیرونی و محیطی داشته باشد منشأ درونی و روان شناختی دارد. در واقع، محل کنکاش این پرسش مهم که چرا فردی اقدام به کشتن سریالی افراد می کند و رویکرد های پیشگیرانه آن چه می باشد بسیار مهم می باشد. با این وصف، تمرکز بحث در نوشتار حاضر، علت شناسی قتل های سریالی از بعد روان شناختی و برمبنای اختلالات شخصیتی مرتکبان و راه های پیشگیرانه آن با رویکردی به پرونده مهین قدیری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. تفاصيل المقالة

جرمشناسی پسا پست ¬¬مدرنیسم یا جرمشناسی ترنس ¬مدرنیسم، به بررسی عوامل مؤثر در وقوع جرم، مبتنی بر مباحث نظری توسعه ¬یافته از تفکر جرمشناسی مدرنیسم، به دنبال ایدئولوژی جرمشناسی پست ¬مدرنیسم، با انتقاد از رویکردهای جرمشناسانه مدرنیته و پست ¬مدرنیته با اعلام پایان تفکر مدرنیسم می¬پردازد. نوشتار حاضر، به دنبال یافتن پاسخ به این پرسش است که رویکردهای جنبش فکری پسا ¬پست ¬مدرنیسم، در مواجهه با پدیده¬ی مجرمانه، جرم ¬انگاری¬ها و کشف علل وقوع جرم چگونه است و اینکه آیا جرمشناسی پسا ¬پست ¬مدرنیسم در پیشگیری از وقوع بزه و اصلاح بزهکار، ضمن انتقاد از جرمشناسی مدرنیسم و پسا مدرنیسم، به اهداف خود دست یافته است؟ پژوهش گزارش شده در این مقاله، به روش توصیفی تحلیلی، با واکاوی واپسین نظریه‌های جرمشناسان و یافته¬های حقوقی داخلی و خارجی، به این نتیجه دست یافته است که جرم ¬انگاری مانع، عامدانه بودن بزهکاری، مطلق¬گرایی دو وجهی، عینیت¬گرایی، دین گرایی، از خود بیگانگی و واقعیت¬گرایی، از مؤلفه¬های بنیادین جرمشناسی پسا پست¬ مدرنیسم، در تقابل با ذات¬گرایی، ذهن نا آگاه، نسبی¬گرایی، ذهنیت¬گرایی، پوچ¬گرایی، عقل خودبین و شکل¬گرایی برگرفته از دستاوردهای جرمشناسی مدرنیسم و پست ¬مدرنیسم است؛ مضافاً به اینکه بررسی تطبیقی شاخصه¬های مذکور، بیانگر موفقیت نسبی جرمشناسی ترنس ¬مدرنیسم در تحقق اهداف انتقادی است؛ از این رو، ضرورت ژرف‌نگری در رویکردهای جرمشناسی پسا پست مدرن، راجع به رفع خلأهای قانونی و تعیین اختیارات قضات، در مقام وضع یا تفسیر قانون، صدور یا اجرای رأی در محکمه کیفری و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه یا سرکوبنده، در مقابله با پدیده جنایی، مورد تأکید قرار دارد. تفاصيل المقالة