سبک زندگی یکی از مفاهیمی است که در نیمه دوم قرن بیستم مورد توجه جدی و اقبال جامعه شناسان قرار گرفت. مفهوم سبک زندگی اولین بار در سال 1929 توسط آلفرد آدلر، روان‌شناس اجتماعی، مطرح شد با نگاهی کلی به سیر معنای سبک زندگی، دو برداشت کلی از ماهیت سبک زندگی می‌توان داشت؛ نخست سبک زندگی، معرف ثروت و موقعیت اجتماعی افراد و شاخصی برای تعیین طبقه‌ی اجتماعی است دوم: سبک زندگی شکل اجتماعی نوینی تلقی می‌شود که فقط در متن تغییرات فرهنگی مدرنیته و رشد فرهنگ مصرف‌گرایی معنا می‌یابد.بر اساس نظریه ساخت گرایی تکوینی و نظریه سرمایه پیر بوردیو در این تحقیق به تاثیر سرمایه اجتماعی، یارانه، محل سکونت و جنس بر بعد رفتاری سبک زندگی با سه شاخص اصلی مصرف فرهنگی، مصرف مادی و اوقات فراغت پرداخته شده است.روش اجرای پژوهش پیمایشی بوده، حجم نمونه 350 نفر از معلمان 45-30 ساله سرپرست خانوار شهرستان آمل می باشند. شیوه نمونه گیری طبقه بندی تصادفی ساده با در نظر گرفت دو طبقه جنس و محل سکونت معلمان بوده است. مهم ترین نتایج بدست آمده عبارتست از: بنظر می رسد بین میزان مصرف فرهنگی، مصرف مادی و اوقات فراغت زنان و مردان در بعد رفتاری سبک زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد.بین مصرف فرهنگی، مصرف مادی و اوقات فراغت شهرنشینان و روستانشینان در بعد رفتاری سبک زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد. بین یارانه بر مصرف فرهنگی بر مصرف مادی بر اوقات فراغت در بعد رفتاری سبک زندگی رابطه ای وجود ندارد.بین سرمایه اجتماعی بر مصرف فرهنگی بر اوقات فراغت در بعد رفتاری رابطه وجود ندارد.ولی بین سرمایه اجتماعی و مصرف مادی رابطه وجود دارد. ضریب تعیین بدست آمده در آزمون رگرسیون چند متغیری به روش stepwise تاثیر متغیرهای جنس، محل سکونت، یارانه و سرمایه اجتماعی بر بعد رفتاری سبک زندگی بدست آمد. یعنی این متغیرها به میزان تغییرات متغیر وابسته بعد رفتاری سبک زندگی را تبیین و تاثیر سایر عوامل نامشخص می باشد. تفاصيل المقالة