استرس اکسیداتیو و التهاب عصبی در بیماری پارکینسون نقش دارند. آنتی اکسیدان ها و ضد التهاب ها مانند ترکیبات پلی فنلی و فلاونوئید ها مرگ نورونی را مهار می کنند. هدف مطالعه حاضر اثر زانتون و 6-هیدروکسی فلاون در بیماری پارکینسون در موش آزمایشگاهی است. حیوانات توسط جراحی استریوتکس کانول گذاری شده و تزریق یک طرفه 6-هیدروکسی دوپامین در ناحیه متراکم جسم سیاه (SNc) مغز انجام می شود. زانتون و 6–هیدروکسی فلاون به صورت داخل صفاقی تزریق شدند. سه هفته پس از جراحی، ارزیابی های حرکتی و رفتار های شبه اضطرابی و شبه افسردگی انجام شدند. شمارش کل نورون های ناحیه متراکم جسم سیاه انجام شد. تزریق6-هیدروکسی دوپامین باعث افزایش تعداد چرخش های آپو مورفین گردید. زمان کاتالپسی افزایش یافت. نورون ها در جسم سیاه کاهش یافت. 6–هیدروکسی فلاون (50 و 100 میلی گرم بر کیلو گرم) و زانتون (100 و 200 میلی گرم بر کیلو گرم) باعث کاهش چرخش‌ها و کاتالپسی شدند. در تست ماز مرتفع به علاوه شکل، 6–هیدروکسی فلاون در دوز های 25 و 50 میلی گرم بر کیلو گرم و زانتون در دوز های 50 و 100 میلی گرم بر کیلو گرم فعالیت حرکتی را افزایش دادند. در تست شنای اجباری، زانتون در دوز های 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلو گرم میزان بی حرکتی را در موش های پارکینسونی کاهش داد. تعداد نورون های جسم سیاه با تیمار 6–هیدروکسی فلاون در دوزهای 50 و 100 میلی گرم بر کیلو گرم و 200 میلی گرم بر کیلو گرم زانتون افزایش یافت. زانتون و 6–هیدروکسی فلاون اختلال حرکتی و کاتالپسی را بهبود بخشیدند و تعداد سلول های عصبی جسم سیاه را افزایش دادند. زانتون توانست افسردگی را کاهش دهد. احتمالاً بخشی از این اثرات حفاظت کننده مرکزی به وسیله اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی زانتون و 6–هیدروکسی فلاون میانجی گری می شوند که با کاهش رادیکال های آزاد و سایتوکین های التهابی از مرگ سلولی جلوگیری می کنند، و درنتیجه اختلالات شناختی و حرکتی را بهبود می بخشند. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف مطالعه‌ی اثر افزودن عصاره گیاه خارخاسک به جیره پایه بر جنبایی اسپرم، غلظت تستوسترون و بیان نسبی ژن Catsper در بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسن با توجه به نقش این ژن در تحرک طبیعی اسپرم انجام گرفت. تعداد 50 قطعه خروس مادرگوشتی راس 308 در سن 47 هفتگی به‌طور تصادفی به 5 گروه (10n=) تقسیم و روزانه با جیره‌ی پایه حاوی سطوح مختلف خارخاسک شامل: 1( صفر میلی‌گرم خارخاسک (شاهد)، 2( 5 میلی‌گرم خارخاسک (Kh-5mg)، 3( 10 میلی‌گرم خارخاسک (Kh-10mg)، و 4( 15 میلی‌گرم خارخاسک (Kh-15mg)، 5) 20 میلی‌گرم خارخاسک (Kh-20mg) به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به مدت 13 هفته تغذیه شدند. هر هفته از تمام خروس‌ها به منظور ارزیابی تحرک‌ اسپرم ها نمونه‌گیری شد. در پایان آزمایش، به منظور اندازه‌گیری غلظت تستوسترون و ارزیابی بیان ژن Catsper، از هر تیمار به صورت تصادفی تعداد 7 قطعه خروس خون‌گیری و سپس از بیضه آن‌ها نمونه‌برداری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که تغذیه ی خارخاسک، جنبایی‌کل اسپرم را در گروه‌های Kh-5، Kh-10، Kh-15 و Kh-20 به ترتیب حدود 6، 4، 3 و 5% نسبت به گروه شاهد بهبود داد (05/0>P). غلظت هورمون تستوسترن پلاسما از نظر آماری تفاوت معنی‌داری بین تیمارها نداشت (05/0<P). بیان نسبی ژن Catsper در خروس‌های که سطح 5 میلی‌گرم خارخاسک را دریافت کرده بودند نسبت به گروه شاهد تمایل به افزایش داشت (09/0=P)؛ با این وجود با دوز 10 و15 میلی‌گرم عصاره خارخاسک تفاوت معنی‌داری نشان داد (05/0>P)، ولی با دوز 20 میلی‌گرم عصاره خارخاسک اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0<P). به طور خلاصه، در این پژوهش تغذیه عصاره خارخاسک در سطح 5 میلی‌گرم باعث افزایش جنبای‌کل اسپرم و بیان ژن Catsper (یکی از ژن‌های مسئول تحرک اسپرم) شد. تفاصيل المقالة

کوآنزیم Q10 یک ترکیب بنزوکینون محلول در چربی آندروژن است که در بیشتر بافت های بدن یافت می‌شود. کوآنزیم Q10 خاصیت آنتی اکسیدانی قوی دارد و خنثی‌کننده رادیکال‌های آزاد است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیرکوآنزیم Q10 به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی و خنثی‌کننده رادیکال‌های آزاد بر اختلالات تولیدمثل، رفتارهای جنسی، اضطراب و افسردگی در موش نر است. در این تحقیق از موش های کوچک نر با محدوده وزنی 35-30 گرم استفاده شد. ابتدا حیوانات مورد آزمایش یک دوره تیمار دو هفته ای را گذراندند. به مدت دو هفته موش های نر بالغ با دوزهای 200، 300 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم کوآنزیم Q10 تیمار شدند. سپس اثرات تیمار مورد نظر در بخش های فیزیولوژیکی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. پس از پایان دوره تیمار، رفتارهای جنسی در موش های گروه کنترل و گروه های تیمار شده به وسیله تست رفتار جنسی ارزیابی شد. سپس سطوح اضطراب و افسردگی در موش های نر بالغ به ترتیب به وسیله دستگاه (EPM) و تست شنای اجباری ارزیابی شد. یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان دادند که تجویز کوآنزیم Q10 به تنهایی اثر معنی داری بر رفتارهای جنسی، افسردگی و اضطراب موش نر نداشت. تفاصيل المقالة