چکیده   هدف از این پژوهش، بررسی شیوه‌های فرزندپروری در بین والدین دارای نوجوانان با اختلال سلوک [1] و والدین دارای نوجوانان عادی است. در انتخاب نمونۀ مورد مطالعه به دو روش نمونه‌برداری تصادفی [2] و نمونه‌برداری انباشته [3] عمل شده است. نمونۀ مورد مطالعه 282 نفر است که 137 نفر آزمودنی‌های با اختلال سلوک و 145 نفر آزمودنی‌های عادی می‌باشد. کلیۀ آزمودنی‌ها با استفاده از پرسشنامۀ اختلال رفتاری کودکان ) (CSI- و والدین آنها با استفاده از پرسشنامۀ شیوه‌های فرزندپروری رابینسون مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. نتایج استخراج شده از پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون مجذورخی و آزمون لگاریتم خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که شیوۀ فرزندپروری مستبدانه [4] در والدین آزمودنی‌های با اختلال سلوک بیشتر از والدین آزمودنی‌های عادی به کار گرفته می‌شود (001/0 P ) . تضاد بین شیوه‌های فرزندپروری والدین، در والدین آزمودنی‌های با اختلال سلوک، بیشتر از والدین آزمودنی‌های عادی است (001/0 P < ) . آزمودنی‌های پسر، تحت تأثیر شیوه‌های فرزندپروری هر دو والدشان هستند (01/0 P < ) . در حالی که آزمودنی‌های دختر، تحت تأثیر شیوۀ فرزندپروری مادرانشان هستند (05/0 P < ) . همچنین یافته‌های جانبی تحقیق نشان داد که میزان افت تحصیلی در آزمودنی‌های با اختلال سلوک بیشتر از آزمودنی‌های عادی است (05/0 P < ) و اعتیاد در بین پدران آزمودنی‌های با اختلال سلوک بیشتر از آزمودنی‌های عادی است (05/0 P < ) . در بین سایر متغیرها، تفاوت معنادار یافت نشد. تفاصيل المقالة

هدف از این پژوهش، مقایسۀ سبک دلبستگی در نوجوانان عادی و کم‌توان ذهنی آمـــــوزش‌پذیر می‌باشد. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانش‌آموزان عادی و کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر مدارس راهنمایی شهر تهران در سال 86 ـ1385 است که 250 نفر از طریق نمونه‌گیری چندمرحلـه‌ای انتخاب شدند که شامل 132 دانش‌آموز عادی (64 دختر و 68 پسر) و 118 دانش‌آموز کم‌توان ذهنی(57 دختر و 61 پسر) می‌باشد. میانگین سن گروه عادی 14 سال با انحراف معیار 83/0 و گروه کم‌توان ذهنی 8/16 با انحراف معیار 58/0 می‌باشـد. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه‌های جمعیت‌شناختی و آزمون دلبستگی کولینز و رید می‌باشد که ضریب اعتبار آن برای هر یک از سبک‌های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا به ترتیب 81/0، 78/0 و 85/0 می‌باشد به‌منظور تجزیه و تحلیل اطلاعـات از تحلیل واریانس دو راهه استفـاده شـده است. نتایج نشـان داد که در بیـن دانش‌آموزان عادی (دختر ـ پسر) میزان سبک دلبستگی ایمن بالاتر از دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی است (001/0P < ) میزان سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا در دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی (دختر ـ پسر) بیشتر از دانش‌آموزان عادی است (001/0P < ). همچنین یافته‌های جانبی تحقیق نشان داد که صرف‌نظر از عامل هوشی آزمودنی‌ها، در آزمودنی‌هایی که سبک دلبستگی آنها ایمن نمی‌باشد، سبک دلبستگی اجتنابی در پسران و سبک دلبستگی دوسوگرا در دختران بیشتر است (001/0P < ). تفاصيل المقالة