این پژوهش به‌منظور پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی از طریق تاب‌آوری و نیز آزمون نقش واسطه‌ای خوش‌بینی در رابطۀ بین بهزیستی روان‌شناختی و تاب‌آوری انجام پذیرفت . برای دستیابی به این هدف، نمونه‌ای شامل 414 دانشجوی پزشکی (213 پسر و 191 دختر) از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. گروه نمونه به مقیاس تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003)، مقیاس خوش‌بینی (شی‌یر و کارور ، ۱۹8۵ ) و مقیاس بهزیستی روان‌شناختی (ریف، 1989) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که تاب‌آوری توان پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی را دارد . همچنین، همبستگی خوش‌بینی با متغیر پیش‌بین (تاب‌آوری) (38/0 r= ، 01/0 P < ) و متغیر ملاک (بهزیستی روان‌شناختی) مثبت و معنادار است ( 45/0 r= ، 01/0 P < ). با توجه به نتایج رگرسیون سلسله‌مراتبی می‌توان نتیجه گرفت که خوش‌بینی در رابطۀ بین تاب‌آوری و بهزیستی روان‌شناختی نقش واسطه‌ای جزئی (و نه کامل) دارد. بنابر یافته‌ها می‌توان گفت که بخشی از اثر تاب‌آوری بر بهزیستی روان‌شناختی از طریق خوش‌بینی تبیین می‌شود. همچنین خوش‌بینی فرد، صرف‌نظر از میزان تاب‌آوری او تا حدودی موجب بهزیستی روان‌شناختی می‌‌گردد. تمام همبستگی‌ها در سطح 01/0 معنادار بودند. تفاصيل المقالة